ถึงเวลาหน้าฝนดลอากาศ สายฟ้าฟาดส่งเสียงลำเลียงสาร เก็บไม่ไหวไหลหลั่งพรั่งเป็นธาร แต่ละสายยาวนานไม่เท่ากัน วันฝนตกวิหคล้วนเปียกปอน มรสุมเข้าซ้อนเมฆมหันต์ พรำพร่างสายจากฟ้ามาโรมรัน วิหคนั้นอดทนจนสุดใจ แม้นยาวนานผ่านฝนปนลมหนาว หยาดพิรุณหยดพราวสักเพียงไหน มรสุมคลุมครอบนานเท่าใด ความอดทนคือชัยในภัยพาล ก้มหน้ารับวิบากตรากตรำสู้ รอโอกาสกอบกู้อย่างกล้าหาญ ฝนต้องสิ้นรินหลั่งเมื่อถึงกาล เริ่มอรุณเบิกบานได้สักคราว อย่าท้อถอยปรอยฝนจนเจ็บจิต ทุกชีวิตมีทุกข์รุกสืบสาว เท่าเทียมกันวันฝนที่หล่นพราว เหมือนวิหคเหน็บหนาวทุกรวงรัง ผู้เข้มแข็งจะมีแรงบินสู่ฟ้า ไม่พ้อว่าสายฝนในหนหลัง ไปข้างหน้าฝ่าไปอย่างระวัง เพื่อไปสู่ความหวังที่งดงาม
15 กันยายน 2548 12:38 น. - comment id 515509
แม้ยาวนานผ่านฝนต้นลมหนาว ต่อให้ใจเจ็บร้าวถึงคราวไหน ก็ไม่ยอมย่อท้อต่อสิ่งใด จะก้าวไปนำชัยให้ตนเอง กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ความหมายก็ดี ชื่นชมผลงานและคิดถึงเสมอนะค่ะ
15 กันยายน 2548 13:31 น. - comment id 515528
ด้วย...ศรัทธาในวิญญาณความหาญกล้า รัก.....จะก้าวไปข้างหน้าอย่าหวั่นไหว ด้วย...พลังเข้มแข็งแกร่งกว่าใคร หวัง...ด้วยใจจะก้าวไปอย่างมั่นคง ...^_______________^... แวะมารับกำลังใจจากพี่ดอกแก้วค่ะ..
15 กันยายน 2548 13:41 น. - comment id 515530
ขอเป็นผู้เข้มแข็งด้วยคนนะคะเพื่อไปสู่ความหวังที่งดงาม
15 กันยายน 2548 13:49 น. - comment id 515537
ฝนหลั่งมาครานี้ฤดีร้าว มีเรื่องราวความหลังประดั่งโหม ประคองขวัญสองคนใต้ฝนลม วันนี้ตรมอยู่ใต้ฝนคนเดียวดาย..*** ช่วงนี้ฝนกระหน่ำโหม... คุณพี่ดอกแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ... สวัสดีค่ะ
15 กันยายน 2548 13:57 น. - comment id 515541
เพื่อยืนหยัดก้าวไปในเบื้องหน้า พร้อมดั้นฝ่าเมฆฝนทนเหน็บหนาว อย่างที่ว่าคอยฝนหยุดถึงจ้ำอ้าว นกน้อยพราวบนเวหาอีกคราไป เพื่อก้าวไปสู่วันหน้าอย่างมุ่งหวัง สติระวังทุกทางกางปีกใส เหิรดั้นฟ้าสง่างามอบอุ่นใจ เพื่อฟ้าใหม่อะไรใหม่อย่างมั่นคง พิรุณหยาดหยดมากมายเลยแท้ ๆ ครับ นกระจิบกระจอกที่บ้านไม่ได้ออกจากหลัง คาบ้านเลย จำต้องโยนข้าวสารไปเพื่อมัน เผื่อมันจะกินบ้าง แต่ไหนได้เมิน ๆ ๆ ทำ เมิน (หยิ่งๆ ) 55555 (ก็มันหนาว ๆๆๆๆๆ อิอิอิ...มาเยี่ยมชมกลอนงาม ๆ คราบบบบ
15 กันยายน 2548 15:53 น. - comment id 515606
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว หยาดฝนโปรยปรายกรายผ่าน ดั่งมีธารน้ำทิพย์ใสไหลริน นำความสดชื่นรื่นรมสู่ชีวิน ให้เป็นถิ่นวิมานปานสวรรค์... ฟ้าหลังฝนสดใส...ยอดหญ้า ยอดไม้ก็พลอยสดใส... รักษาสุขภาพนะค่ะ ...
15 กันยายน 2548 16:27 น. - comment id 515621
@...ผู้หญิงไร้เงา... ฝนคราวนี้อาจมีมากเม็ดฝน และร่วงหล่นยาวนานกว่ากาลไหน เปียกปอนร่างสร้างหนาวถึงภายใน จงอดใจรอตะวันผันแสงทอง ขอบคุณค่ะน้องตูนคนงาม เวลาฝนตกนั้น..หลายชีวิตต่างก็เปียกปอนไปตามๆกันนะคะ เหมือนความทุกข์นั่นแหละค่ะ ที่ต่างคนต่างก็มี แต่คงต่างกันที่ใครจะทำร่างกายให้แห้งและอบอุ่นได้เร็วกว่ากัน
15 กันยายน 2548 16:28 น. - comment id 515623
@...นางสาวใบไม้... ความศรัทธาจะนำพาให้เชื่อมั่น และเมื่อนั้นจะกล้าฝ่าแดดฝน ความรักจะหล่อหวังให้กับตน ผลิตผลการก้าวเข้าหาชัย สวัสดีค่ะนางสาวใบไม้.. ขอให้ศรัทธานั้นอย่าได้หวั่นไหวไปนะคะ และมั่นคงอยู่กับใจที่พรั่งพร้อมด้วยรักและปรารถนาดี ขอให้ไปสู่เป้าหมายได้สำเร็จค่ะ
15 กันยายน 2548 16:28 น. - comment id 515624
@...น้องคิม... มองให้กว้างอย่างฟ้าครามองดิน รู้หมดสิ้นลุ่มดอนตอนภูผา มีคนทุกข์มากมายในพารา มีคนกล้าชนะทุกข์ที่รุกราน ใช่คนเดียวเท่านี้ที่เป็นทุกข์ คนไร้สุขมากมายในถิ่นฐาน แต่คนสู้มีน้อยเหลือประมาณ ขอให้ผ่านพบหวังดั่งตั้งใจ ได้เลยค่ะน้องคิม.. ความเข้มแข็งเป็นของน้องคิมเสมอ..ถ้าน้องคิมต้องการ ขอบคุณที่แวะมาร่วมทีมนะคะ
15 กันยายน 2548 16:29 น. - comment id 515625
@...น้องปราย กอกก... เคยเคียงกันวันฝนหล่นจากฟ้า วันต่อมาเหลือเพียงเดียวอย่างเปลี่ยวเหงา วันพรุ่งนี้อาจมีผู้เคียงเรา คลายความศร้า..จงรออย่าท้อใจ ความเดียวดายกลางสายฝน..ยิ่งทำให้ความเศร้าทวีคูณ อีกไม่นานฝนก็หายแล้วค่ะน้องปราย พระอาทิตย์ดวงสวยก็จะออกมายิ้มแฉ่งให้กับโลก ขอบคุณมากนะคะที่มาทักทายและให้กำลังใจเสมอ ขอบคุณในความห่วงใยค่ะน้องปราย
15 กันยายน 2548 16:30 น. - comment id 515626
@... ภูวดินทร์... หลายชีวิตติดฝนจนอดอยาก ความลำบากมาหาถึงซึ่งเม็ดฝน ใช่เพียงนกเท่านั้นที่อดทน อีกหลายคนหลายชีวามาทุกข์กาย สมกับคำเพื่อนร่วมทุกข์ปลุกให้รู้ เราทั้งหมู่อยู่ในทุกข์ที่หลากหลาย พระพุทธองค์ทรงเมตตามาผ่อนคลาย มอบเส้นสายทางธรรมนำสุขเอย สวัสดีค่ะภูวดินทร์.. อนุโมทนากับการโยนข้าวสารทุกเมล็ดด้วยนะคะ ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีให้ได้รับรู้ ยิ่งอยู่ใกล้ผู้ที่มีเมตตามากๆ ก็จะยิ่งรับรู้ได้มาก.. ขอบคุณที่แวะมาอ่าน เขียน และเล่าให้ทราบค่ะ ..ชื่นใจจัง
15 กันยายน 2548 16:31 น. - comment id 515627
@...น้องมะกรูด... ฝนโปรยโรยรินดินชื้น พร่างพื้นพรมหญ้าพาไสว หลังฝนแผ่นฟ้าอำไพ หลังใจรู้คิดผลิตปัญญา หลายคนลืมว่า ฟ้าหลังฝนย่อมสดใส..มัวแต่กังวลใจอยู่กับสายฝนจนลืมการอดทนและรอคอย ขอบคุณค่ะน้องมะกรูด..แวะมาเขียนมาทักทาย ..และมอบความห่วงใยไว้ตรงนี้
15 กันยายน 2548 17:05 น. - comment id 515646
รูปสวยจังค่ะพี่ดอกแก้ว..ดาอยากไปจัง...ก้อได้แต่ฝันนะค่ะ... ผู้เข้มแข็งจะมีแรงบินสู่ฟ้า ไม่พ้อว่าสายฝนในหนหลัง ไปข้างหน้าฝ่าไปอย่างระวัง เพื่อไปสู่ความหวังที่งดงาม ... แอบมาขอกำลังใจค่ะ...วันนี้ท้อแท้จังค่ะพี่ดอกแก้ว... พี่ดอกแก้วดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ...ห่วงใยเป็นนิรันดร์ค่ะ..
15 กันยายน 2548 17:20 น. - comment id 515656
ยามสายฝนหล่นรินไม่สิ้นสาย หยาดเรียงรายสู่พื้นชื่นไสว มวลพืชพรรณดาษดื่นเริงรื่นใจ ชูช่อใบงอกงามยามฝนพรำ แต่วิหคนกน้อยที่ผกผิน ถ้าหากบินโผพลาดอาจถลำ ปีกเปียกปอนงันงกอกระกำ เปียกปอนซ้ำหนาวสั่นแสนหวั่นใจ เกิดเป็นคนบ้างรันทดและอดสู ต้องต่อสู้ชะตาอย่าหวั่นไหว สร้างกำลังความหวังพลังใจ เพื่อเฝ่าไปให้ถึงซึ่งหวังงาม
15 กันยายน 2548 18:01 น. - comment id 515686
หน้าฝนนี่หลากหลายอารมณ์นะคะพี่ดอกแก้ว มีคนเขียนกลอนอะไรได้มากมายเลย เพราะอารมณ์พาไป .... แรงบันดาลใจมากมี มาทักทายค่ะ พี่ดอกแก้ว ยามฝนโปรยปรายคล้ายประทานน้ำมนต์ : )
15 กันยายน 2548 18:19 น. - comment id 515690
เพื่อไปสู่ความหวังที่งดงาม ไช่ค่ะ เพื่อไปสู่ความหวังที่งดงาม สู้ๆ
15 กันยายน 2548 19:13 น. - comment id 515705
อีกนิดเดียว..คงจะเอื้อมถึง..หรือเปล่า สำหรับเพชรพรรราย..คงยาก....มาก ๆๆ.
15 กันยายน 2548 20:50 น. - comment id 515746
กลอนพี่ดอกแก้วช่างเปรียบได้เหนือถ้อยคำจริงๆนะคะ ชื่นชมค่ะ
16 กันยายน 2548 09:12 น. - comment id 515876
หมูกานต์ไม่ค่อยเข้มแข็ง ไม่ค่อยระวัง แล้วจะมีหวังไปสูฝันสวยงามไหมคะพี่ดอกแก้วที่แสนดี ยังไงกานต์ก็อยากมีวันนั้นค่ะ ตอนเย็นหมูกานต์เดินทางนะคะ พี่ดอกแก้วอวยพรให้กานต์ด้วยนะคะ
16 กันยายน 2548 09:44 น. - comment id 515896
หลากฤดูหลายอย่างบนทางโลก หลากทุกข์โศกเศร้าสุขสนุกสนาน หลากเรื่องราวพานพบประสบการณ์ หลากสถานหลายเรื่องราวที่เราเจอ
16 กันยายน 2548 09:48 น. - comment id 515899
หลากฤดูหลายอย่างบนทางโลก หลากทุกข์โศกเศร้าสุขสนุกสนาน หลากเรื่องราวพานพบประสบการณ์ หลากสถานหลายเรื่องราวที่เราเจอ ต้องอดทนอดกลั้นต่อทุกสิ่ง ทั้งเรื่องจริงเรื่องเท็จที่เสนอ ต้องบากบั่นฟันฝ่าหาให้เจอ เพื่อหวังเธอที่ฝันไว้ให้เป็นจริง
16 กันยายน 2548 13:45 น. - comment id 516036
ตอนนี้กำลังบินอยู่ครับผมพี่ดอกแก้ว..เอ..เห็นหลังคาลิบๆ..ไม่รู้ใช่ป่าว.. ***แวะมาทกัทายครับพี่...
16 กันยายน 2548 14:19 น. - comment id 516046
@...น้องดา กัลลดา... วันนี้อาจขาดแรงแสดงปีก อยากหลบหลีกซุกซ่อนตอนผิดหวัง พักสักนิดคิดใหม่ให้จริงจัง เรื่องรักชังใหญ่แค่ไหนในชีวิต ที่เสียไปเพียงเสียความรู้สึก อาจเหมือนมีแผลลึกในห้วงจิต แต่ที่เหลือคือยังมีชีวิต ค่อยค่อยคิดรักษาอย่าท้อใจ หากรู้ใจเรามิใช่ผู้วิเศษ ไร้ฤทธิ์เดชเสกมนต์ดลสดใส คงต้องรอฝนพรากจากฟ้าไป อดทนไว้นะคนดีของพี่เอย ส่งกำลังใจมาให้แล้ว..เลิกท้อนะคะน้องดา วันนี้ฟ้าใสมากขึ้นแล้ว...ทำใจให้สบาย เก็บไว้แต่สิ่งที่ดี มองด้วยความจริงว่า ทุกสิ่งย่อมเปลี่ยนไป และเราไม่อาจบังคับบัญชาได้ การยอมรับก็จะเกิดขึ้น..แล้วก้าวต่อไปได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาคุยกับพี่
16 กันยายน 2548 14:20 น. - comment id 516047
@...น้องอุ๊ คนเมืองลิง... ธรรมชาติมีให้เห็นเช่นวันคืน ความแตกต่างเต็มพื้นเกลื่อนวิถี ความไม่เที่ยงมากมายประดามี แต่ในใจเรานี้เห็นสวนทาง เรื่องภายนอกแยกได้ไม่ข้องขัด เรื่องภายในผูกรัดจนหมองหมาง อยากมีสุขเที่ยงแท้ไม่เจือจาง อยากสมหวังทุกอย่างเพียงด้านเดียว คราวเจ็บช้ำผิดหวังจึงนั่งหมอง และหมายปองเรื่องเก่าเฝ้าแลเหลียว จึงเจ็บกายและใจได้ซีดเซียว ลืมเรื่องเกลียวไม่เที่ยงเบี่ยงเบือนธรรม หากยอมรับกับบทรันทดจิต จะรู้คิดเรื่องใหม่ได้ความหวัง เริ่มสะสมเรี่ยวแรงและกำลัง บินอีกครั้งอย่างเข้มแข็งด้วยแรงตน สวัสดีค่ะน้องอุ๊... บทกลอนที่นำมาฝากไว้ ไพเราะและมีความหมายที่ดีมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ที่มาเรียงร้อยบทกวีไว้อย่างมีค่า ขอบคุณที่แวะมาค่ะน้องอุ๊...และบินฝ่าไปให้ได้นะคะ
16 กันยายน 2548 14:20 น. - comment id 516048
@...แดดเช้า... มากมุมมองของใจในความต่าง หลายองศาหลายอย่างที่มองเห็น ต่างระนาบมากมายหลายประเด็น จึงได้เป็นความต่างทางบทกลอน ฝนหยาดหนึ่งอาจชุบชีวิตชื่น ส่วนอีกหยาดอาจขื่นจนใจถอน เรื่องของฝนนำสุขและร้าวรอน เป็นจุดเริ่มเขียนกลอนบทกวี เห็นด้วยค่ะแดดเช้า ..เรื่องของฝน...มีหลายรสให้เลือกเขียนจริงๆค่ะ อยู่ที่อารมณ์และมุมมองของคนเขียน.. ยิ่งเห็นต่างกันหลายๆแบบ ก็ยิ่งเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่าน มีทั้งด้านดีและไม่ดีให้เลือกมอง..เลือกเสนอ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย
16 กันยายน 2548 14:21 น. - comment id 516049
@...น้องโซดา... เพื่อไปสู่ความหวังที่งดงาม ต้องเริ่มสร้างจิตใจให้แกร่งกล้า กำลังกายพรักพร้อมมุ่งชีวา เดินทางด้วยปัญญาจะพบชัย ครูของพี่ดอกแก้วสอนว่า เหนื่อยก็พัก หนักก็วาง.. มีแรงแล้วก็เดินทางกันต่อนะคะน้องโซดา...สู้ๆๆๆ
16 กันยายน 2548 14:22 น. - comment id 516050
@...เพชรพรรณราย... เอื้อมไม่ไหวต้องใช้อุปกรณ์เสริม คือเพิ่มเติมไม้สอยอย่าคอยฝัน หรือเสียบปีกบินกล้าเข้าหาจันทร์ ที่สุดนั้นคงถึงซึ่งหมานปอง ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ.. ขอให้ไปถึงฝันแบบไม่ต้องเอื้อมค่ะ..โอมเพี้ยง
16 กันยายน 2548 14:23 น. - comment id 516051
@...ชลกานต์... ยืนมองฟ้าคราฝนหล่นเส้นสาย แล้วใจหายเห็นนกน้อยคอยหลบฝน คำนึงเทียบเปรียบเรื่องชีวิตคน ความทุกข์ก็เหมือนฝนที่ถึงกาย สวัสดีค่ะชลกานต์... ขอบคุณมากนะคะที่มาอ่านและให้กำลังใจ..
16 กันยายน 2548 14:23 น. - comment id 516052
@...น้องกานต์... ค่อยค่อยสร้างร่างกายให้เข้มแข็ง และเติมใจให้แกร่งอย่างช้าช้า ค่อยค่อยเติบโตตามกาลเวลา และเติมความแกร่งกล้าให้จิตตน มีความเพียรเรียนรู้ดูแบบดี ฝึกหัดตนให้มีหลักเหตุผล ค่อยค่อยเดินเหินไปไม่ร้อนรน จะสบผลสมฝันนั้นแน่นอน ไม่ค่อยมีอะไรก็พยายามเติมสิ่งนั้นลงไปมากๆนะคะ แต่ไม่ต้องรีบร้อน เก็บผลสำเร็จเล็กๆน้อยๆไปเรื่อยๆวันละนิด...เพื่อเป็นกำลังใจ เชื่อเถอะค่ะหมูน้อย ว่าตราบใดที่ยังก้าวเดินไปข้างหน้า ..แม้จะช้า แต่ก็ถึงเป็นหมายแน่นอนค่ะ ขอให้ทุกเส้นทางที่น้องกานต์ก้าวไป..ประสบแต่ความสำเร็จ มีสวัสดิภาพตลอดเส้นทางนะคะ และโดยเฉพาะเย็นนี้ขอให้ปลอดภัยทั้งไปและกลับค่ะน้องกานต์
16 กันยายน 2548 14:24 น. - comment id 516054
@...โป๊ยเซียน... ตีครั้งเดียวหรือสำเร็จเสร็จเป็นมีด ต้องทุ่มขีดสามารถอย่างอาจหาญ ทั้งหลอมเผาเฝ้าตีทุกวี่วาร กว่าพบพานมีดดีมีความคม ความอดทนต้องมาเป็นยาจิต ชำระพิษท้อแท้แพ้ขื่นขม ความอดทนคือตบะเบ้าหลอมตรม กลายขื่นขมเป็นหวานในกาลปลาย สวัสดีค่ะโป๊ยเซียน ... บทกลอนให้กำลังใจและเรี่ยวแรงได้มากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่านและเขียนไว้ค่ะ
16 กันยายน 2548 14:25 น. - comment id 516055
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... วันนี้ฝนเริ่มซาฟ้าเริ่มใส นกตัวใหญ่กางปีกอีกหนึ่งหน บินไปตามทิศทางของกมล เห็นฝันตนใกล้ตาพาปลื้มใจ อยากรู้ว่าใช่หรือไม่ ก็ต้องบินไปให้ใกล้อีกนิดนึงนะคะ ว่าที่เห็นน่ะ ยอดปราสาทหรือหลังคาโบสถ์กันแน่ขอบคุณที่แวะมาทักทายเสมอค่ะ
16 กันยายน 2548 16:34 น. - comment id 516098
เป็นวิหคเหน็บหนาวคราวหน้าฝน ก็สู้ทนฝนหยุดสุดใจฝืน เฝ้ารอจนแดดส่องใจไล่ความชื้น แล้วหยัดยืนกางปีกใหม่..สู่ไพรพนา
16 กันยายน 2548 18:21 น. - comment id 516126
@...ท่องเมฆา... เป็นวิหคไม่ตกใจไปกับฝน หยุดพักตนรอวันฝนผันสาย หลีกจากฟ้าพาแสงแจ้งประกาย นกมากมายบินร่อนตอนฝนจาง ฝนตก..ปีกย่อมเปียก ฝืนบินไปก็หนัก พักสักหน่อยรอฝนหายแล้วค่อยบินกันใหม่ ท่องไปในฟากฟ้าใส..อย่างสุขใจ ขอบคุณที่แวะมาค่ะท่องเมฆา
17 กันยายน 2548 08:24 น. - comment id 516248
เอมจะเข้มแข็งค่ะพี่ดอกแก้ว ... อ่านแล้วกำลังใจกลับมาเยอะเชียวค่ะ ... ขอบคุณกำลังใจที่ให้เอมเสมอมานะคะ ขอบคุณมากค่ะ สักวันหนึ่งหากมีโอกาสเอมคงได้เจอและพูดคุยกับพี่ดอกแก้วนะเจ้าคะ คิดถึงเสมอค่ะ
17 กันยายน 2548 14:06 น. - comment id 516345
มรสุมรุมเร้าจนร้าวราน แต่ไม่นานก็ผ่านพ้นบนวิถี ต้องอดทนหยัดยืนฝืนฤดี แล้วชีวีจะประสบพบเส้นชัย มาสวัสดี...พี่ดอกแก้วค่ะ..........
17 กันยายน 2548 19:27 น. - comment id 516411
เพิ่งเข้ามานะคะ ขอขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนค่ะ
19 กันยายน 2548 09:29 น. - comment id 516643
@...น้องเอม... กำลังใจอยู่ที่เราเจ้าของใจ แต่บางครั้งหวั่นไหวใจจึงหาย แต่เมื่อความบีบรีดค่อยผ่อนคลาย กำลังใจมากมายจะไหลเวียน น้องเอมคนดี...เราทุกคนมีความเข้มแข็งเสมอ เพียงแต่บางครั้งเราไม่พร้อมที่จะใช้ให้เป็นประโยชน์..แต่เมื่อใดที่คิดได้..ใจของเราก็จะพยายามคัดเลือกอาวุธที่ดีที่สุดมาต่อสู้กับอุปสรรคทั้งปวงค่ะ ..ขอให้ฝ่าฟัน และมีใจที่ปลอดโปร่งได้ในที่สุดนะคะน้องเอม ขอบคุณที่มาเยี่ยมพี่ดอกแก้วเสมอค่ะ
19 กันยายน 2548 09:35 น. - comment id 516645
@...สลักเสลา... ต่างก็มีมรสุมคลุมชีวิต และมีสิทธิต่อสู้เพื่ออยู่ยั่ง แต่บางคนขาดความระมัดระวัง จึงพลาดพลั้งแพ้พ่ายในบางคราว สวัสดีค่ะสลักเสลา อย่างไรมาสุมก็เข้ามาแล้ว.. จะมัวหวาดกลัวอยู่ก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น มีแต่ความอดทนและความรอบคอบที่จะพาพ้นภัยไปได้อย่างที่สลักเสลาเขียนไว้ในกลอน ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาร่วมเขียนไว้ค่ะ
19 กันยายน 2548 09:37 น. - comment id 516646
@...คุณทิกิ... สวัสดีค่ะ..คุณทิกิ ขอบคุณเช่นกันค่ะที่แวะมาให้กำลังใจเสมอ