@ นกเอยเจ้านกไพร จากบ้านไร่จากรวงรัง ไออุ่นอกแม่ยัง ฝังกายอยู่มิรู้คลาย @ ไออุ่นจากอกแม่ อบอุ่นแท้แม้เดียวดาย ดุจแสงสุรีย์ฉาย ไล่หมอกหนาวคราวเหมันต์ @ นกเอยเจ้าโบยบิน ไม่ยลยินเสียงรำพัน เพื่อนพ้องผู้โศกศัลย์ พลันจากทุ่งมุ่งหนใด @ เหินหาวกลางเวหา ไม่รู้ว่าใกล้หรือไกล เห็นเพียงแสงรำไร ไยความหวังยังเรืองรอง @ นกเอยเจ้านกป่า จากบ้านนาคราหม่นหมอง ปลายฟ้าฉาบสีทอง ผ่องอำไพไกลลิบตา @ คือแสงแห่งความหวัง ปลุกพลังแห่งชีวา คือแสงแห่งศรัทธา พาสร่างโศกโลกเรืองไร @ นกเอยเจ้านกน้อย ยังอ่อนด้อยต่อโลกใหญ่ เคยอยู่แต่พงไพร ไร้เดียงสาน่าเอ็นดู @ ร้อนหนาวโหมกระหน่ำ พายุซ้ำฝนพรั่งพรู สิ้นแรงสิ้นเสียงกู่ ลู่ถลาร่วงลงดิน @ นกน้อยน่าสงสาร ใครเรียกขานไม่ยลยิน หายใจระรวยริน สิ้นความหวังหลั่งน้ำตา @ เฮือกหนึ่งใต้สำนึก ให้รำลึกถึงมารดา สิ้นหวังแล้วแม่จ๋า ไว้ชาติหน้าค่อยพบกัน.
2 กันยายน 2548 10:09 น. - comment id 510847
สงสารนกตัวนั้นจัง กว่าจะรู้ ..
2 กันยายน 2548 10:48 น. - comment id 510864
นกเอยเจ้านกเดี่ยว อ้าวว้างเปลี่ยวระทมใจ บินว่อนร่อนหนไหน ก็ร้างไร้คู่บินเคียง...อิอิ..โปรโมทตัวเองอีกหละนกเดี่ยว... ***แวะมาอ่าน ผ่านมาแจมนะครับผม
2 กันยายน 2548 15:25 น. - comment id 510995
คงจะดีไม่น้อย ถ้าเราจะรู้ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไร..
2 กันยายน 2548 17:28 น. - comment id 511037
เจ้านกไพรบินไปสู่ความฝัน เป็นความหวังใฝ่หาแสงทองส่องชีวิต โดยใช้จิตวิญญาณแห่งตนค้นพินิจ ลืมคิดไปว่าโลกนี้มีแต่อันตรายรอบด้าน เหมือนกันคนที่มุ่งสู่ฝันแต่ อุปสรรคมากล้นอาจต้องค้นหาตลอดชีวิต
3 กันยายน 2548 17:48 น. - comment id 511338
นกยังปีกไม่หัก ยังมีแรงบิน อยู่ทีว่าจะบินหรือไม่ยอมบิน