หน้าหม่นหมองร้องไห้เขียนลายเฉา เมื่อความเหงามาเยือนเป็นเพื่อนบ้าน ตีสนิทเข้าออกอยู่ไม่นาน ยึดถิ่นฐานบ้านเราเข้าครอบครอง ความกังวลเพื่อนอีกคนของความเหงา เห็นเพื่อนเก่าได้ดีมีข้าวของ รีบมาเยือนเรือนเหงาเข้าเกี่ยวดอง ทำปากหวานเรียกพี่น้องสนิทใจ เจ้าของบ้านถึงกาลไร้ที่อยู่ เพราะความเหงายึดตู้เตียงอาศัย ความกังวลยึดห้องรับแขกไป เชิญความกลัวเพื่อนใหม่มาสนทนา เหลือเพียงเสาสองเสาให้เจ้าบ้าน เดินทำงานย้ำคิดจิตโหยหา ก้าวจากเสาต้นแรกตัดอุรา เดินกลับไปกลับมาตัดไม่ลง คงเฝ้ามองสองเสาอย่างเศร้าสร้อย เรือนหลังน้อยไม่สุขดังประสงค์ เล่นวิ่งเปี้ยวกับเยื่อใยไม่คลายวง พื้นสึกลงกร่อนจิตติดกระดาน คบเพื่อนผิดคิดสั้นพลันเกิดได้ เพราะไม่คลายปัญหาน่าสงสาร ทั้งช่วยเติมช่วยซ้ำคำระราน เป็นเรือนชานไร้ค่าน่าเสียดาย
พี่ดอกแก้ว 31 ส.ค. 2548 21:11 น. - ID 80462 
1449
13
0
31 สิงหาคม 2548 22:34 น. - comment id 510430
เหงา กังวล กลัว ผวา หวาด อะไรช่างมัน ช่างมัน ตอบคุณหลายรอบ ท้งกลอนเก่า และลองกลอนนี้ ถ้าคำไม่ขึ้นก็ไม่พยายาม อีกหนแล้วค่ะ แวะชื่นชมบทกลอนค่ะ ทิกิ
31 สิงหาคม 2548 23:03 น. - comment id 510437
อัลมิตราอ่านทวนอยู่สามรอบค่ะ .. เข้าใจในความหมายของกลอนชุดนี้ได้ดี .. โดยเฉพาะบทที่สอง ทำให้เห็นภาพบางอย่างที่เป็นไป .. แปลกปานประดับด้วย..........สุภาพชน เปื้อนคราบอาบทุกข์ทน........หม่นไหม้ เปลี่ยนรูปเปลี่ยนตัวตน.......พาลพ่วง ปนปราชญ์อาจเลือนได้.........ถ่อยถ้อยทุราจารณ์ ฯ แปลกพานแปลกเอ่ยอ้าง.....พรรณราย เปื้อนใส่เปื้อนหยาบหลาย....ฉาบลิ้น เปลี่ยนคนเปลี่ยนฤาหาย....เขลาชั่ว ปนต่ำปนทรามสิ้น...............ปลาบปลื้มปรารถนา ฯ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
1 กันยายน 2548 04:46 น. - comment id 510476
เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายไปงานศพรู้เขารู้เราเข้าใจในตัวตน อ่านได้เข้าใจดีครับ
1 กันยายน 2548 07:12 น. - comment id 510482
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว เพื่อนเหงา เพื่อนกังวล..... เพื่อนสนิทของทุกคน...
1 กันยายน 2548 08:40 น. - comment id 510489
อ่านแล้วรู้สึกว่าคนเรานั้นเมื่อมีความเหงาเข้ามาเป็นเพื่อนแล้วเจ้าเศร้าเจ้าน้ำตามาอยุ่ด้วยความคิดเริ่มแตกกระจายอาจถึงขั้นทำร้ายตนเองได้
1 กันยายน 2548 11:43 น. - comment id 510527
อยู่ที่ไหนก็เหงาได้..ถ้าไม่มีเธอ..อิอิ... ***แวะมาอ่าน ผ่านมาเยี่ยมครับผม
1 กันยายน 2548 12:50 น. - comment id 510546
เพื่อน ... หากจะบอกว่าเพื่อนแท้หายาก ก็อยากบอกว่าเห็นด้วยค่ะ เพื่อน บางที บางครั้ง ก็ไม่เข้าใจคำว่าเพื่อนที่มีระหว่างเรา
1 กันยายน 2548 13:23 น. - comment id 510550
@...คุณทิกิ... กระจุกของความทุกข์มักจะมีสายใยเกี่ยวโยงกันเสมอ เรื่องของความเหงา...ล้วนเป็นเรื่องราวในกลุ่มของโทสมูลจิต ที่จะมีพวกพ้องพ่วงตามมาด้วยเสมอ ไม่ว่าจะเป็นความกลัว ความกังวล ความหวั่นหวาดระแวง ความเศร้า...และอีกมากมาย ที่ล้วนเป็นอารมณ์ที่เราไม่ต้องการ สวัสดีค่ะคุณทิกิ ขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยมเยียน และใช้ความพยายามอย่างมากมายเพื่อฝากถ้อยคำไว้
1 กันยายน 2548 13:24 น. - comment id 510551
1 กันยายน 2548 13:24 น. - comment id 510552
1 กันยายน 2548 13:25 น. - comment id 510553
1 กันยายน 2548 13:26 น. - comment id 510554
1 กันยายน 2548 13:27 น. - comment id 510555
1 กันยายน 2548 13:27 น. - comment id 510557
1 กันยายน 2548 23:45 น. - comment id 510754
กราบสาธุธรรมทานอันเลิศครับ... บ้านใจ... ฝนนี้หยาดหยดรดบ้าน...เย็นฉ่ำ นกลำนำ...เพลงไพล...คลายใจเหงา นิ่งๆ..ดิ่งใจ..ชุ่มฉ่ำเนา ยามแดดเผา...บ้านร้อน...วอนรู้ทัน ผมอ่านธรรมอาจารย์เสมอ กราบอาจารย์ครับ....
2 กันยายน 2548 10:02 น. - comment id 510844
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
