ซื้ออาหารไหมคุณพี่ยี่สิบบาท น่าอนาถมองช้างไทยแล้วใจหาย เดินตามควาญเขาสั่งยังมากมาย เพื่อเลี้ยงกายของนายเจ้าต้องเข้ากรุง เท้าโตโตก้าวย่างทางคอนกรีต ควาญคอยขีดสิ่งยังชีพอาหารถุง อยู่ในป่าพลายพังใหญ่ใช้ลากซุง ตีนกระทุ้งงวงกระชากก็ลากไป อยากสะท้อนวอนกล่าวให้ชาวชาติ เห็นสามารถความเก่งกาจของช้างใหญ่ คชสารสัตว์คู่บ้านน่าภูมิใจ ใช่ให้ใครลดค่ามาเพียงดิน...... เมื่อวันเสาร์ที่ 27 สิงหาคม ที่ผ่านมา เผอิญมีโอกาสได้ไปเที่ยว ที่ จ.พระนครศรีอยุธยามา เลยเอาภาพความประทับใจ(ส่วนตัว) มาฝากชาว Thaipoem คงไม่ว่ากันนะคะ
31 สิงหาคม 2548 13:09 น. - comment id 510210
น้องเจลหายไปนาน กลับมาอีกที ก็ยังมีความน่ารักๆ มาฝากเสมอ... บางครั้งเห็นช้างตัวเล็กๆ ที่เขามามาเดินในเมืองแล้ว น่าสงสาร
31 สิงหาคม 2548 14:09 น. - comment id 510221
ขอบคุณค่ะ เจลไม่ค่อยว่างน่ะค่ะ ตามหาความรัก เอ้ย ความฝันอยู่
31 สิงหาคม 2548 20:11 น. - comment id 510378
น่าสงสารช้างป่าที่ต้องแปรสภาพกลายเป็นช้างในเมื่องซะออกหางานเหมือนผู้คนในสังคมนี้เช่นกัน
1 กันยายน 2548 10:45 น. - comment id 510504
ทำไม ไม่มีมาตรการที่ชี้ชัดไปเลย เรื่องช้างกับการมาเดินในเมือง เอาเวลาไปทำอะไรกันอยู่ !!!
17 กันยายน 2548 08:05 น. - comment id 516238
คนก็น่ารัก ช้างก็น่ารัก คนคอมเม้นท์ก็น่ารัก ... เอิ๊ก ๆ ๆ ประโยคหลังล้อเล่นจ๊ะ ... เห็นรูปยังไม่ทันอ่านกลอนก็พอเดาออกว่าอยุธยา เพราะว่าเมื่อประมาณเมษาเอมก็ไปมาค่ะ ... แต่ว่าไม่กล้าเอามาลงเดี๋ยวคนทักผิดจำเอมสลับกับช้างอ่ะนะ เห่อ ๆ ๆ พูดแล้วเศร้า ...