หากช่วงหนึ่งซึ่งโลกโศกสลด สีเทาจรดสายตาฟ้าหม่นหมอง กลีบดอกรักในใจอาจหล่นกอง จงเพ่งมองหาทางสร้างชีวี แม้หวังโรยโปรยหมอกสร้างตรอกอับ กำลังใจหายวับดับแสงสี อย่าทิ้งร่างจมกลางห้วงนที มองทางนี้ยังมีดวงตะวัน แสงสีทองส่องฉายมาทายทัก ละอองรักพลิ้วพร่างกลางสวนขวัญ ลมละมุนหนุนกระแสแผ่สัมพันธ์ ดอกไม้นั้นแย้มยิ้มพริ้มคู่เคียง เห็นนั่นไหมลมไหวไกวรังนก ปลุกวิหคขับขานผสานเสียง ลมห่วงใยแกว่งไกวกิ่งไม้เรียง ระบัดเอียงดอกไม้ให้เบิกบาน อย่าหม่นเศร้าเหงาใจไปกว่านี้ โลกยังมีมุมใหม่ให้สุขศานต์ แม้เป้าหมายยังไกลอีกหลายกาล จงเดินผ่านให้พ้นทางวนเวียน
18 สิงหาคม 2548 10:32 น. - comment id 505202
เส้นทางเขาวงกต.. ซับซ้อนนัก เดินจนล้า ก็วนมาจุดเดิม ตอนเด็ก อัลมิตราเคยงงกับ สิ่งที่เขาเรียกว่าเขาวงกต อัลมิตราเคยคิดว่า ถ้าปีนไปบนยอดเขาสูงหรือต้นไม้สูง จะเห็นทางออก คืออัลมิตราวาดภาพเขาวงกต มีกำแพงเป็นผนังกั้น แค่ไปยืนบนกำแพงก็จะรู้แล้ว ว่าออกทางไหน หรือไม่ ก็เดินบนสันกำแพงซะเลย อายจัง .. ความคิดต๊อง ๆของอัลมิตรา ค่ะ
18 สิงหาคม 2548 10:58 น. - comment id 505225
ทางวนเวียนเรียนรู้ดูให้แจ้ง ใจที่แกร่งต่อต้านพาลทั้งผอง เอาสติ ธรรมะ เข้าตรึกตรอง ไม่ขอต้องสิ่งชั่ว กลัวหมองมัว..*** กลอนวันนี้ของคุณพี่ดอกแก้วช่วยย้ำเตือนใจของกอกกให้คิดดี ทำดี ยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ... ไม่พยายามเดินเข้าไปในทางที่วกวน ที่คนเขาขีดให้... ขอบคุณกลอนงามมีมาให้อ่านเสมอๆ สวัสดีค่ะ
18 สิงหาคม 2548 11:25 น. - comment id 505244
อันวนเวียนเวียนวงกงกรรมนี้ ยากเหลือที่จะแลรอดตลอดฝั่ง บุญและกรรมหนุนเกื้อเพื่อประดัง จนอาจพลั้งเผลอใจสู่ในวงเวียน. แก้วประเสริฐ.
18 สิงหาคม 2548 11:31 น. - comment id 505252
@...น้องอัลมิตรา... ความวนเวียนชีวิตทั้งจิตกาย เกิดและตายซ้ำซากมากภูมิถิ่น การวนเวียนความคิดไม่สุดสิ้น หลงในถิ่นความเศร้าอย่างเนาว์นาน การวนเวียนเช่นนั้นเป็นกันหมด ต้องคอยปลดความคิดที่ฟุ้งซ่าน หาหลักใจที่สูงเหนือไพรมาร ปีนป่ายเป็นสะพานสำรวจใจ พี่ดอกแก้วคิดว่า นั่นคือจินตนาการของนักคิดที่ไม่ยอมแก่ปัญหาและหาทางแก้ไขให้ประสบผลโดยเร็วมากกว่าค่ะน้องอัลมิตรา ...ไม่น่าหัวเราะเยาะหรอกนะคะ ..เพียงแต่วัยในขณะนั้นไม่เอื้อต่อการพิจารณาได้เท่าผู้ใหญ่ แม้ในขณะนี้ที่เราเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ..แต่เมื่อใดที่เกิดปัญหา เราก็มักจะกลายเป็นเด็กกันทันที คือ คร่ำครวญและงอแงกันสักพักหนึ่งก่อน ..แล้วค่อยยิ้มได้ด้วยการยอมรับ ไม่ใช่ยิ้มเพราะได้ขนมหรือของเล่นชิ้นใหม่มาเปลี่ยนความรู้สึก ขอให้มีพลังและปฏิภาณที่จะหาทางออกจาเขาวงกตให้ได้โดยเร็วนะคะน้องอัลมิตรา และขอให้มีความสุขกับชัยชนะที่ได้รับเมื่อพ้นจากเขาวงกตค่ะ
18 สิงหาคม 2548 11:39 น. - comment id 505259
@...น้องปราย... อาจมีหลายเส้นทางเขาวางไว้ เลือกทางไหนอยู่ที่เราเจ้าของขา มุ่งเป้าหมายสุดท้ายที่ไกลตา อย่าหลงชมผกาเพียงริมทาง สวัสดีค่ะน้องปราย.. อุปสรรคใดที่ประสบอยู่ ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยใจที่ดีนะคะ เพราะถ้าใจไม่ดีเสียแล้ว ต่อให้มีทางดีขนาดไปเราก็จะไม่เลือกไปทางนั้น เพราะยังหลงวนเวียนอยู่กับทางวกวนในใจตนนั่นเอง หากเป็นอย่างนั้นเสียแล้วก็ยากที่ใครจะช่วยดึงออกมาได้ ..แต่ถ้าใจดี ต่อให้มีหลายทาง เราก็จะสามารถเลือกทางออกที่ม่วนเวียนได้ และอย่าลืมว่า ในชีวิตของเรานี้ยังมีมิตรมากกว่าศัตรู... อย่าวนเวียนอยู่กับเรื่องส่วนน้อยจนละเลยความรู้สึกสวยงามของคนส่วนใหญ่ไปเลยนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ มีความคิดที่สวยงามดุจน้ำใจของน้องปรายที่ไหลหลามอยู่เสมอนะคะ
18 สิงหาคม 2548 11:41 น. - comment id 505265
นึกว่าลมอะไรไหวไหวไกวรังนก...ที่แท้พี่ดอกแก้วมาปลุกนี่เอง..อิอิ..ไปหละบินจากรังแล้วครับผม...
18 สิงหาคม 2548 11:45 น. - comment id 505273
@...คุณแก้วประเสริฐ.. เส้นทางสายเก่าเก่าที่เราชอบ เที่ยวเดินอยู่หลายรอบสนุกสนาน คือทางสายสังสารวัฏที่ดักดาน กี่กัปกาลก็ไม่พ้นทางวนเวียน ขอบคุณมากนะคะคุณแก้วประเสริฐ
18 สิงหาคม 2548 11:48 น. - comment id 505279
อย่าหม่นเศร้าเหงาใจไปกว่านี้ โลกยังมีมุมใหม่ให้สุขศานต์ แม้เป้าหมายยังไกลอีกหลายกาล จงเดินผ่านให้พ้นทางวนเวียน ชอบจังค่ะพี่ดอกแก้ว กานต์ขอเก็บไว้อ่านนะคะ กำลังทำให้ได้อยู่ด้วยสิคะ
18 สิงหาคม 2548 11:52 น. - comment id 505285
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... นกตัวดีบินหนีสายลมรัก ขวัญอ่อนนักเพียงลมไหวไกวเรือนหอ หากลมรักหลายสายมาเคล้าคลอ จะหลุบปีกกลัวหงอหรือเปล่าเอย สวัสดีนกผู้กล้าหาญ...ขอบคุณที่แวะมานะคะ
18 สิงหาคม 2548 11:59 น. - comment id 505300
@...น้องกานต์คนดี... เมื่อความเศร้าเข้ามาสายตาหม่น ใจของตนไร้สดชื่นระรื่นไหว จึงมองเห็นเพียงบางทิศที่เหม่อไป เริ่มต้นใหม่มองให้รอบปลุกปลอบตน จะพบเห็นความต่างแต่ละมุม พบกับคนหลายกลุ่มให้ฝึกฝน ใช่โลกนี้มีเพียงเราหนึ่งคน ยังมีเพื่อนมากล้นคอยข้างเคียง คนอารมณ์ดีอย่างน้องกานต์...หากมีความเศร้าก็คงเศร้าไม่นาน..และสามารถเดินผ่านอุปสรรคได้ด้วยรอยยิ้มเป็นแน่...ขอให้มีกำลังใจไม่เสื่อมคลายนะคะ..หมูน้อย
18 สิงหาคม 2548 12:08 น. - comment id 505317
โหย ของเอมไม่ต้องทางวงเวียนหรอกค่ะพี่ดอกแก้ว ... แค่บัญชีไม่กี่เล่มเอมก็เดินออกมาแทบไม่ได้ เพราะตาลายด้วยตัวเลข ... ทางวกวนวนเวียนเขียนชีวิต ใจลิขิตสิ่งต่าง ต่างสร้างทางไว้ จะดีเลวกลเม็ดคือหัวใจ สิ่งมั่นไว้คือสติให้ตรึกตรอง ... ปล : หนูอาจจะผ่านไปช้ากว่าพี่ ๆ เพราะด้วยประสบการณ์และ อารมณ์ยังคงไม่หยุดนิ่ง และไม้นิ่งคิดมากเท่าไหร่ ... แต่ก็พยายามจะเรียนรู้อยู่อย่างไรให้เป็นสุขค่ะพี่ดอกแก้ว
18 สิงหาคม 2548 12:15 น. - comment id 505327
ทางไกลหลายพันโยน ก่อเกิดประโยนช์พบเจอกัน บนเส้นทางสายแห่งฝัน ก่อเกิดงานนั้นนี้กวีงามตามมา ชื่นชมจ๊ะพี่ดอกแก้ว......
18 สิงหาคม 2548 12:37 น. - comment id 505344
สร้างความเพียรเรียนรู้สู่โลกกว้าง อาจแตกต่างวกวนจนสงสัย ทางไหนดีไหนแหลกแตกต่างไป อยู่ที่ใจกำหนดบทบาทเดิน ทางวนเวียนรกร้างหาทางออก อย่าจนตรอกพยายามตามสรรเสริญ หาทางดีเป็นทางออกบอกจำเริญ จงเผชิญด้วยใจที่ใฝ่ดี กำลังหลงทางค่ะพี่ดอกแก้ว
18 สิงหาคม 2548 13:13 น. - comment id 505381
เดินวนเวียนในโลกโศกสลด ดุจดั่งมดว่ายวนเวียนโลกเปลี่ยนผัน สอดสายตาหาแสงส่องต้องตะวัน ละอองฝันอาจพลิ้วพร่างลงกลางใจ สายลมพัดรังนกไพรไหวเอนอ่อน จะโผร่อนหาลมหนุนอุ่นใจไหว ดอกไม้บานแย้มยิ้มพริ้มละไม โลกใบใหม่คงสดใสยิ่งกว่าเดิม นกไม่ยอมขวัญอ่อนง่ายๆหรอกครับ..พี่ดอกแก้ว
18 สิงหาคม 2548 13:22 น. - comment id 505388
ยังคงคว้าไขว่หา แม้เวลาที่สิ้นหวัง เดินหน้าดันทุรัง จนพลาดพลั้งในบางที ยังเดิน ยังใฝ่ ยังฝัน และยังเที่ยวค้นหาสิ่งต่างๆ ไปทั่วค่ะ เหมือนเด็กเล็กๆ ที่กำลังอยากรู้อยากลอง ผิดพลาดบ้างก็บอกกับตัวเองว่าต่อไปให้จดจำเป็นบทเรียน วันไหนเหนื่อยมากๆ ท้อมากๆ หยิบรูปพ่อแม่ มาดูก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นค่ะ
18 สิงหาคม 2548 14:19 น. - comment id 505419
แม้เป้าหมายยังไกลแต่ใฝ่ฝัน จึงมุ่งมั่นฟันฝ่าไม่ล้าถอย ด้วยหวังไว้สักวันฝันรอคอย ได้เต็มร้อยกับความฝันวันเป็นจริง ไม่สับสนค่ะ จะเดินไปข้างหน้าอย่าเดี๋ยว เพราะอีกไม่ไกลก็จะถึงจุดหมายปลายทางแล้วค่ะพี่ คิดถึงเสมอนะค่ะ
18 สิงหาคม 2548 15:20 น. - comment id 505460
จะเดินผ่านให้พ้นทางวนเวียน มาขีดเขียนเรียงร้อยถ้อยอักษร ที่งดงามจากใจใส่บทกลอน มิสั่นคลอนในใจให้วกวน มาชื่นชมความงดงามค่ะ......
18 สิงหาคม 2548 15:49 น. - comment id 505483
แม้นหนทางแสนยากลำบากนัก สู้ไม่พักพร้อมตั้งหลักให้ถึงจุดหมาย แม้ต่อสู้กับการเดินทางอย่างเดียวดาย ไม่ยอมคลายกับหนทางที่วกวน แวะมาอ่านบทกลอนที่ไพเราะกินใจ มาพร้อมกำลังใจให้พี่ดอกแก้วจ้า
18 สิงหาคม 2548 16:12 น. - comment id 505514
@...น้องเอม... ทางวนเวียนซ้ายขวาอย่างเพิ่งงง กำหนดทิศมั่นคงอย่าเฉไฉ ที่สุดแล้วแสงดาวอันอำไพ จะส่องไล้ให้ทางสว่างตรง มีค่ายกลเป็ยสมุดบัญชีหรือคะน้องเอม.. อย่าเพิ่งตาลายจนเห็นเป็นเลขสองตัวสามตัวที่เป็นสินค้าของรัฐบาลนะคะ ค่อยๆเดินไปค่ะตามกำลังและสายตา อย่าผลีผลาม มีสติคู่กับปัญญาแล้ว จะใช้เส้นทางสายไหนก็ปลอดภัยค่ะน้องเอม ขอให้ใจมีสุขมากๆสมปรารถนานะคะ
18 สิงหาคม 2548 16:13 น. - comment id 505516
@...น้องแก้วนีดา... แต่ละฉากชีวิตวิจิตรภาพ ทั้งสุขทุกข์เอิบอาบเป็นสีสัน จรดปากกาจารอักษรเล่าสู่กัน ยกตัวอย่างสำคัญเป็นบทเรียน น้องสาวคนงาม..ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
18 สิงหาคม 2548 16:14 น. - comment id 505517
@...น้องอุ๊ คนเมืองลิง... รู้กำลังของตนคนเดินทาง รู้น้ำหนักระวางเสบียงขน รู้ทิศทางเป้าหมายไม่ร้อนรน รู้จักทำใจตนให้ร่มเย็น มีเข็มทิศหรือยังคะน้องจ๋อ.. โลกกว้างออกอย่างนี้ต้องเตรียมตัวให้พร้อมก่อนออกเดินทาง แวะถามทางจากใครบ้างก็ดีนะคะ ประหยัดเวลาหลงไปเยอะเลย แต่อ่านกลอนที่นำมาแจมแล้วไม่เห็นจะเหมือนคนหลงทางตรงไหนเลยนะคะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
18 สิงหาคม 2548 16:15 น. - comment id 505519
@... ท่องเมฆา... ท่ามกลางความเวียนวนจนใจพ่าย สิ่งรอบกายยังล่วงไปในวิถี ทั้งความมืดสว่างบนเวที ความเปลี่ยนแปลงชีวียังดำเนิน จะท้อใยในเมื่อเชื่อแล้วว่า มีทางเรียบมีป่าและโขดเขิน ใบไม้ร่วงแล้วผลิใหม่ให้เจริญ มีคนเคยก้าวเดินได้ถึงชัย พี่ดอกแก้วก็เชื่อว่า สายลมเพียงเล็กน้อยมิอาจทำให้นกหวาดสะดุ้งได้ เพราะธรรมชาติของการสร้างรวงรังเช่นนั้นย่อมหมายถึงการผสานการอยู่ร่วมกับแรงลมได้ดี ขอบคุณในบทกลอนที่มีความหมายดีๆค่ะ
18 สิงหาคม 2548 16:17 น. - comment id 505522
@...ยังเยาว์... แต่ละเท้าก้าวสู้รู้บทเรียน ได้อ่านเขียนบนทางสร้างศึกษา อาจรู้หรือไม่รู้ในบางครา ก็มีค่าทุกก้าวที่เราเดิน หากค้นหาและเก็บสิ่งที่มีประโยชน์มาเป็นสมบัติของตนได้ พี่ดอกแก้วคิดว่าคุ้มค่ามากนะคะที่ทำเช่นนั้น อย่ายอมแพ้กับความผิดพลาด เพราะสิ่งที่แต่ละคนทำผ่านมาในชีวิต ..ไม่สำคัญเท่ากับ สิ่งที่จะทำต่อไป ขอเป็นกำลังใจให้น้องยังเยาว์ในเส้นทางที่ปรารถนานะคะ
18 สิงหาคม 2548 16:18 น. - comment id 505523
@...ผู้หญิงไร้เงา... หลายปีก่อนมองย้อนถึงเบื้องหลัง เริ่มเมื่อครั้งสอบผ่านการศึกษา หลายปีนี้มุ่งมั่นเรียนวิชา ไม่กี่เดือนข้างหน้าสำเร็จจริง ดีใจกับน้องตูนคนงามที่เปี่ยมความมุ่งมั่นนะคะ ใกล้จะถึงดวงดาวที่ปรารถนาแล้ว..พี่ดอกแก้วดีใจด้วยนะคะ และขอส่งกำลังใจให้ก้าวถึงจุดหมายอย่างสวยงามค่ะ
18 สิงหาคม 2548 16:19 น. - comment id 505526
@...สลักเสลา... วันที่ใจวนเวียน..เขียนหนึ่งอย่าง วันที่สร้างใจได้..ก็ใฝ่เขียน วันที่อ่านรับรู้เรื่องวนเวียน วันนี้เพียรเปลี่ยนทางสร้างสิ่งดี ขอบคุณค่ะสลักเสลา... การขีดเขียน..บางครั้งก็ช่วยให้หายวนเวียนในความคิดได้นะคะ เพราะเราได้อ่านและทบทวน..ซึ่งอาจสะกิดใจให้คิดใหม่ได้ดีกว่าค่ะ ชื่นชมในกำลังใจที่เข้มแข็ง และขอให้ประสบความสำเร็จนะคะ
18 สิงหาคม 2548 16:20 น. - comment id 505527
@...ไรไก่... ผู้เข้มแข็งแกร่งใจจักไม่ท้อ หรือนั่งรอเทวดามาเข้าฝัน แต่จะเดินก้าวหน้าพร้อมฝ่าฟัน แม้เดินเดี่ยวไม่สำคัญ..อยู่ที่ใจ ขอบคุณที่แวะมาอ่านและเขียนไว้นะคะ..คนเข้มแข็ง.. พร้อมกับของฝากที่เป็นกำลังใจอันอบอุ่นนี้นะคะไรไก่
18 สิงหาคม 2548 16:32 น. - comment id 505546
เยี่ยมยอดครับผม...ได้อ่านงานของ \"พี่ดอกแก้ว\" หลายชิ้น...เพราะจัง... ...เนื้อหางามเหลือเกินครับ ...ได้พลัง...แยะเลย
18 สิงหาคม 2548 20:45 น. - comment id 505639
ทางวนเวียนเส้นนี้มีคนหลง เหมือนติดกรงขังไว้ดิ้นไม่หลุด ความทุกข์ท้อท่วมท้นจนใจทรุด ติดสมมุติสรรพสิ่งคอยสิงทรวง อันทางออกนั้นหนอพอมีอยู่ เพียงลุกสู้สักนิดอย่าติดบ่วง ใช้ปัญญาเอาชนะทะลุทะลวง จะลุล่วงผ่านพ้นทางวนเวียน จริงมั้ยครับพี่..มาเยี่ยมและแจมกลอนจ่ะพี่ดอกแก้ว
18 สิงหาคม 2548 22:00 น. - comment id 505658
ว่ายเวียนวนวงวัฏสงสาร เพราะโมห์มากเกินประมาณคร้านฝึกฝน ยึดพุทธศาสตร์แต่เปลือกเลือกมงคล ฤาจะพ้นภัยพบสบสุขแท้ จะผ่านได้ป่ะน๊า ฮิๆๆๆ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
18 สิงหาคม 2548 23:35 น. - comment id 505721
..เรนชอบคำตอบที่พี่ดอกแก้วตอบพี่อัลมิ และพี่ปราย.. เรนพยายามจะเขียนกลอน..ตอบพี่ดอกแก้ว.. มัยเรนคิดไม่ออก ลบแล้วลบอีก .. พี่เมกเก่งมากเล้ยยนะคะ .. บทกลอนที่เรน.. ได้อ่านของพี่เมก .. ไพเราะ .. และสื่อความหมายได้ดีด้วยดิคะ .. ..
19 สิงหาคม 2548 08:56 น. - comment id 505772
@...แก้ว พิทักษ์... เส้นทางสายไมตรีนี้อบอุ่น หอมละมุนกลิ่นรักสมัครสมาน ผู้ร่วมเดินเพลินใจไปทุกกาล มีความหวานแห่งถ้อยคอยเติมทรวง สวัสดีค่ะแก้ว พิทักษ์ ยินดีที่ได้พบนะคะ ...และขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมเยียน
19 สิงหาคม 2548 09:06 น. - comment id 505776
@...มนต์กวี... ทางออกนั้นอยู่ที่มีดวงตา คือสติปัญญามารู้เห็น ทางวนเวียนจะเตียนไม่ลำเค็ญ ดุจดังเช่นทางใหญ่ในบ้านเรา มีป้ายบอกนอกในให้รับรู้ มีคุณครูชี้ทางล้างความเขลา มีที่พักสบายให้ร่มเงา มีทางตรงเพื่อเข้าเป้าหมายจริง ขอบคุณค่ะ..มนต์กวี...
19 สิงหาคม 2548 09:14 น. - comment id 505777
@...น้องเมก ผู้ชายอารมณ์ดี... อยู่กับเปลือกเลือกทิ้งสิ่งเป็นแก่น ก็เหมือนแม้นหลงทางกลางวิถี ยึดติดกับเครื่องประกอบมากพิธี ตามเท่าที่มีปัญญามาอวดกัน คำว่าบุญคุ้นเคยเอ่ยเพื่ออ้าง ว่าเคยสร้างเคยทำนำเสกสรรค์ แล้วอุ่นใจนึกไปว่าสำคัญ แต่บุญสูงกว่านั้นคือ ล้างใจ สวัสดีค่ะน้องเมก...อารมณ์ดีๆอย่างนี้ น่าจะผ่านความวนเวียนไปได้นะคะ..
19 สิงหาคม 2548 09:31 น. - comment id 505785
@...น้องเรนน้อย... มีเส้นทางสองสายให้เลือกเดิน ทางเจริญทางเสื่อมเชื่อมใจฝัน เลือกทางหนึ่งทิ้งทางหนึ่งแต่ละวัน ตรึกให้มั่นเลือกทางใดในสองทาง ตัดสินใจ...คือทางไปของความคิด เมื่อคิดผิด จึงทำผิดจิตหม่นหมาง เมื่อคิดถูก ก็ทำถูกปัญหาจาง ก่อนเดินทางต้องคิดใช้สิทธิ์ตน ความวนเวียนเกิดได้เพราะไร้ทิศ ไม่ฝึกจิตให้พบสงบผล เที่ยวเตลิดอารมณ์ตรมกมล จึงวกวนเพราะตนมิใช่ใคร เรื่องเล็กใหญ่นั้นรู้ที่จิต จะเป็นสุขหรือพิษเพราะคิดผัน จะยุติยืดเยื้อไปนิรันดร์ อยู่ที่ใจสำคัญผู้เดินทาง พบกันอีกแล้ว..ดีใจที่แวะมาอ่านนะจ๊ะ ขอบคุณมาก...ที่เก็บบางสิ่งไปได้จากงานชิ้นนี้ พี่ดอกแก้วดีใจมากๆที่ได้ทราบจ้ะ