ยามฟุ้งซ่านปานโซ่มาตรึงตรวน ยามเรรวนเหมือนเชือกมาผูกรัด ยามย่ำแย่คล้ายมีแส้คอยตวัด ยามข้องขัดดุจสนด้ายในเรือโคลง ทุกข์ภายนอกตอกย้ำยามขัดสน ทุกข์กมลซ้ำเติมจนสุดโต่ง ทุกข์ในทรัพย์มากมายได้เพราะโกง ทุกข์จะโล่งโปร่งใจได้เพราะบุญ สุขภายนอกได้มาแค่ฉาบฉวย สุขภายในอำนวยช่วยนำหนุน สุขภายนอกได้มาก็ขาดทุน สุขภายในไม่สูญย์บุญส่งนำ ปล่อยวางเถอะความเหงารอยร้าวราน ปล่อยวางเถอะพันธนาการอย่าตอกย้ำ ปล่อยวางเถอะโซ่ตรวนที่จองจำ ปล่อยวางเถอะช้ำและกลุ้ม...ที่สุมใจ
9 สิงหาคม 2548 10:01 น. - comment id 501502
บทกลอนก็เพราะ ข้อความฝากถึงก็ใช่เลยค่ะ ถ้าสุขุม และหนักแน่น .. ทุกอย่างที่คิดว่าจะแย่ก็กลับไม่แย่อย่างที่คิดค่ะ ... แม่พระจันทร์บอกว่าอารมณ์ของเราสำคัญกว่าสิ่งใด ถ้าควบคุมมันได้เราก็จะชนะใจตัวเอง
9 สิงหาคม 2548 10:18 น. - comment id 501510
จะปล่อยวางความเศร้าที่เฝ้าสุม จะปล่อยวางความกลุ้มที่รุมเร้า จะปล่อยวางความทุกข์ให้บางเบา จะปล่อยวางรักเราเลิกเศร้าใจ ชอบกลอนบทนี้จังค่ะ
9 สิงหาคม 2548 10:45 น. - comment id 501532
เอาความเศร้ามาปล่อยไว้แถวนี้ได้ไหมคะ ล้อเล่นนะคะ
9 สิงหาคม 2548 11:30 น. - comment id 501577
แวะมาทักทายครับสหาย..กะจะปล่อยเหมือนกันอะ..ปล่อยนกปล่อยปลา..อิอิ...
9 สิงหาคม 2548 11:37 น. - comment id 501580
ใช่แล้ว เราต้องปลดปล่อยไปบ้าง ชีวิตจะได้ไม่หนักเกินไป
9 สิงหาคม 2548 11:50 น. - comment id 501590
ทำไมหนอคุณกับผมช่างมีใจตรงกัน เสียนี่ ผมก็แต่งกลอนไว้ว่าจะลง เล่นคำหน้าใยเหมือนกันเปี๊ยบเลยครับ แต่คงไม่ว่ากันนะครับก่อนจะมาคอมเม้นท์คุณ แก้วประเสริฐ.
9 สิงหาคม 2548 12:24 น. - comment id 501631
ยามฟุ้งซ่านปานโซ่มาตรึงตรวน ยามเรรวนเหมือนเชือกมาผูกรัด ยามย่ำแย่คล้ายมีแส้คอยตวัด ยามข้องขัดดุจสนด้ายในเรือโคลง ชอบบทนี้จังค่ะ เห็นภาพชัดเจนดีจริงๆ .............................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
9 สิงหาคม 2548 12:27 น. - comment id 501633
หยุดคิด(มาก)ได้ ก็หยุดทุกสิ่งค่ะ รู้วางรู้ว่างให้ใจเราได้ใสใสบ้างก็คือ กระจ่างแจ้งราวอัญมณีที่พร่างพราย ณ..กลางใจเราแล้วค่ะ รักงานงามนะคะ พี่พุด
9 สิงหาคม 2548 13:34 น. - comment id 501738
ความอาวรณ์ต้อนใจให้อึดอัด และบีบรัดความคิดจนติดเขิน จึงวกวนห้องขังอย่างเพลินเพลิน เที่ยวดุ่มเดินไม่ห่างโซ่โซซัดเซ โลกียธรรมย้ำใจให้ใฝ่หา ผูกเงื่อนตราตรึงไว้ไม่หันเห ต้องเหนื่อยยากทุกข์รุมสุมปนเป จมทะเลเงื่อนไขไม่ปล่อยวาง
9 สิงหาคม 2548 19:24 น. - comment id 501959
ปลดโซ่ทองคล้องที่กายอาลัยมาก ด้วยไม่อยากจึงยากปลดลดแก้ไข ติดตัวมั่นพันธนะพาเพลินไป คงหาใส่เพิ่มมาหนักไม่พอ
9 สิงหาคม 2548 19:48 น. - comment id 501972
งานงามมากๆ เชียว... คนเราก็เท่านี้ ทำไมจึงมากมายในปัญหา เพราะไม่รู้จัก... รักเพื่อนมนุษย์ให้เป็น... อย่าลังเลทำความดี... พร้อมที่จะรักคนอื่นตามสภาพที่เขาเป็นอยู่... และ เลือกที่จะเหลือสิ่งที่ต้องการให้น้อยลง... โอย..เขียนเองงงเอง... มาทักทายคุณมนต์กวียามค่ำๆ นะคะ... สวัสดีค่ะ
9 สิงหาคม 2548 20:07 น. - comment id 501983
เยี่ยมค่ะ ปลดปล่อย เพื่ออิสระ แห่งพันธการแห่งหัวใจ
10 สิงหาคม 2548 03:51 น. - comment id 502050
ยามฟุ้งซ่านให้วางงานไว้สักพัก ยามเรรวนเพราะเรื่องรักหาทางแก้ ยามตกอับให้หาคนมาดูแล ยามไม่แก่มองหาแม่ให้ลูกยา ทุกข์ภายนอกที่ซ้ำยามขัดสน ทุกข์กมลวนย้ำจนเหนื่อยล้า ทุกข์คราวหนักเมื่อโดนสาวหักอกมา ทุกข์ครั้งหน้าเตรียมไม้หนาไว้ต่อตี สุขภายนอกได้มาแค่ฉาบฉวย สุขเพราะรวยนี่ก็สุขแลไร้หนี้ สุขภายในยังไม่เคยเจอสักที เลยไม่รู้จะบอกพี่ว่าอย่างไร ปล่อยวางเถอะความเหงาเศร้าอกหัก ปล่อยวางเถอะความรักทำหม่นไหม้ ปล่อยวางหนาปล่อยวางอย่าอาลัย ปล่อยวางไว้แบงค์พันนั้นปล่อยที จาก คนเตรียมเก็บ เพราะเห็นไวๆ ในมืออ้ายถือแบงค์พัน
10 สิงหาคม 2548 06:52 น. - comment id 502069
ตอบรวมนะครับ.. ทะเลใจบอกถ้าใจเรากล้าแกร่ง ใจเข้มแข็งสุขุมไม่ท้อแท้ หมั่นเช็คใจอดทนหน่อยคอยดูแล คงไม่แย่อย่างที่คิดพิชิตชัย หญิงไร้เงาบอกปล่อยว่างวางเรื่องรัก เรื่องหนักหนักจักผ่อนคลายหายหวั่นไหว ลืมทุกข์เศร้ากลัดกลุ้มที่สุมใจ ผ่านไปได้ถ้าปล่อยวางช่างสุขจริง แล้วบินเดี่ยวหมื่นลี้หนีใครมา จะปล่อยนกปล่อยปลาน่ารักยิ่ง กุศลเกิดแล้วหนาอย่าประวิง เรื่องผู้หญิงห่างบ้างหนอใคร่ขอเตือน น้องแอ็ปเปิ้ลเพิ่นบอกช่วยตอกย้ำ ปลดระกำเปลื้องทุกข์ให้คล้อยเคลื่อน แก้วประเสริฐลุงใจดีมิแชเชือน ว่ากลอนเหมือนกันหนาว้าฟลุ๊คจัง ลี่มาเยือนถึงถิ่นถวิลบอก ใช่แกล้งหลอกยอยกจนตกถัง ขี้นต้นยาม..หนูช๊อบชอบไร้อินัง ประดุจดังภาพเด่นเห็นชัดเจน พี่ดอกแก้วพี่พุดรุดมาเยี่ยม น้ำใจเปี่ยมราวมณีที่สวยเด่น โลกีธรรมบอกนำใจให้กระเด็น ควบคุมเป็นปล่อยวางบ้าง...ทุกข์ห่างไกล ชัยชนะช่วยปลดทองคล้องเป็นโซ่ ดับโลโภและลำบากยากแก้ไข พี่กอกกมาค่ำค่ำย้ำความใน พร้อมลูกยอห่อใหญ่ปลื้มใจจริง ร้อยฝันมาต่อเติมเสริมประสาน ปลดเปลื้องพันธนาการงานทุกสิ่ง อิสระที่ใฝ่ฝันนั้นของจริง แต่ยากยิ่งจะไขว่คว้าหามาครอง ยังเยาว์มาตีสามแวะยามเยี่ยม น้ำใจเปี่ยมตอบกลอนดีไม่มีสอง ทั้งกลอนสั้นกลอนยาวเข้าประลอง ช่างช่ำชองร้อยรสบทกวี ยามฟุ้งซ่านงานมากมีพี่จะพัก ยามอกหักเรรวนหาทางหนี ยามตกอับน้องจ๋าช่วยพี่ที ยามโชคดีมีน้องมาร่วมแจม ทุกข์ภายนอกมากมีพี่ไม่สน ทุกข์กมลมากมายได้หนึ้แถม ทุกข์ไม่ท้อเพราะมีคนมาช่วยแจ่ม ทุกข์งอมแงมติดสาวเกลื่อนเหมือนติดยา สุขภายนอกล็อกใจให้ชื่นมื่น สุขสดชื่นยามเราสมปรารถนา สุขเพราะรวยมีทรัพย์แค่ฉาบทา สุขภายในสุขมากกว่าถ้าน้องเจอ ปล่อยวางแล้วความเหงาเศร้าอกหัก ปล่อยวางรักมอบคนไกลใคร่เสนอ ปล่อยวางลงตรงหน้าอย่าลืมเดอ ปล่อยวางเผลอแบงค์พัน...ดันหายไป (ม่ะรู้ใครเอาไป เผลอแป็บเดียว แบงค์พัน เรา ข้างเป็นรูปกาโม่ ข้างหลังเป็นรูปซุปเปอร์แมน ..อิอิ)
10 สิงหาคม 2548 14:37 น. - comment id 502250
ยามสับสนร้อนรนจนหม่นหมอง ทุกข์ครอบครองภายในจนไหวหวั่น สุขภายนอกห่างไกลไปทุกวัน ปล่อยวางพลันเพื่อหันหน้าเข้าหาธรรม......
13 สิงหาคม 2548 16:48 น. - comment id 503415
...เห็นรูป แล้วรู้สึกเลื่อมใส ได้อ่านงาน ยิ่งนับถือ