ห้วงคำนึงครั้งก่อนตอนยังเด็ก เห็นรางเหล็กรถไฟให้กังขา ทางทอดยาวแสนไกลสุดสายตา อยากรู้ว่าสิ้นสุดจุดหมายใด เมื่อเติบโตเดินทางสร้างความฝัน ด้วยมุ่งมั่นแสวงหาค่ายิ่งใหญ่ ออกผจญโลกกว้างนั่งรถไฟ สู่กรุงไกรจึงพบจบเส้นทาง ข้อกังขาเยาว์วัยได้คำตอบ บททดสอบบทใหม่ให้สะสาง รถไฟเดินสิ้นสุดจุดปลายราง ชีวิตย่างเริ่มต้นบนชาลา เห็นผู้คนมากมายทั้งชายหญิง ทั้งเดินวิ่งขวักไขว่ไม่คุ้นหน้า บ้างแบกขนปนเปเร่ร่อนมา ทั้งเสียงด่าเสียงบ่นจนวุ่นวาย บ้างอุ้มลูกจูงหลานขานเรียกเพื่อน ลากล้อเลื่อนขนของคล้องเชือกสาย บ้างก็มาคนเดียวแสนเปลี่ยวดาย บ้างหญิงชายเคียงคู่ดูรื่นรมย์ ทางรถไฟยังมีที่สิ้นสุด นำมนุษย์สู่จุดหมายได้ดั่งสม ชีวิตคนหยุดดิ้นเมื่อสิ้นลม ถึงเศร้าตรมอย่าท้อสู้ต่อไป.
4 สิงหาคม 2548 12:34 น. - comment id 499608
เมื่อเติบโตเดินทางสร้างความฝัน ให้มุ่งมั่นถึงหลักชัยดั่งใจหมาย แม้ลำบากยากเพียงใดไม่หวั่นกาย อันตรายก็จะสู้ดูสักครา แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
4 สิงหาคม 2548 22:23 น. - comment id 499983
ทางรถไฟเป้นทางขนานคู่ มุ่งสู่จุดหมายปลายทางที่วางไว้ เป็นคู่ขนานที่ทอดยาวออกไปไกล เคียงบ่าเคียงไหล่ร่วมใจไปด้วยกัน
5 สิงหาคม 2548 08:24 น. - comment id 500069
สุดยอดเลยครับ....สื่อได้เยี่ยมยอด ไร้คำบรรยาย