.......ณ..ไกลพ้น สุดแดน ที่แสนสุด ไม่มีหยุด กาลเวลา พาใจหาย มันล่วงเลย ทุกวัน พลันมลาย คือความตาย มาเยือน เตือนใจตน .....ตัวคนเรา มีเกิด ย่อมมีดับ จะใหญ่คับ แค่ไหน ใช่หลีกหนี จะร่ำรวย ทุกข์ยาก หรือคนดี คงไม่มี ใครยืนหยัด ซัดกับมัน ......ทุกทุกวัน มันพร่ำ ย้ำเตือนว่า ใกล้เวลา จะมารับ พากลับถิ่น สู่อ้อมอก พสุธา มาลงดิน นำชีวิน คืนกลับ ลาลับไกล .....ชีวิตคน ของเรา เขาว่าสั้น ดังฉะนั้น จงทำดี อย่าหนีหาย จะได้สุข เมื่อมาพบ กับความตาย ร่างมลาย คืนสู่เหย้า เถ้าธุลี
ลุงยุทธอมก๋อย 1 ส.ค. 2548 12:57 น. - ID 79209 
991
3
0
2 สิงหาคม 2548 12:47 น. - comment id 498611
คืนบางคืนก็อยากตายนะคะบางคืนก็กลัวตายมากๆ
2 สิงหาคม 2548 13:25 น. - comment id 498637
ช่วงเวลานาทีนี้แสนสั้น หากเธอฝันจงมุ่งมั่นเร่งฟันฝ่า ไปให้ถึงจุดหมายในเพลา เพื่อให้ได้สิ่งนั้นมาไว้คว้าครองทุกนาทีมีค่าคิดอย่างนั้นค่ะ
9 สิงหาคม 2548 21:05 น. - comment id 502017
ตี่ลุงแต่งกลอนบทนี้ คือว่า คืนนั้นลุงนอนบ่หลับ อยู่บ่าดายมันกลั๋วต๋ายขึ้นมา ลุงยังบ่าอยากต๋ายเตี้ย...ลุงเลยแต่งหื้หมู่เฮา..อย่าประมาท..เน้อ
9 สิงหาคม 2548 21:11 น. - comment id 502018
ตี่ลุงแต่งกลอนนี้ เพราะว่าลุงนอนบ่าหลับ นั่งนึกถึงความต๋าย...ลุงกลั๋วต๋าย เลยแต่งหื้อหมู่สูเขาได้อ่าน..เผื่อเอาไว้ จะได้บ่าประมาทกั๋น..เน้อ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
