ขอเป็นคนที่เธอมีไว้ค่อยๆรัก ทำความรู้จักกับหัวใจที่ละน้อย จะคอยซึมซับความเป็นเธอที่ละหน่อย แล้วค่อยๆเรียนรู้ซึ่งกันและกัน จะเติมความรักทีละนิดให้ชีวิต เติมความคิดความห่วงใยใส่ความฝัน เอาความสุขความเศร้าเคล้าด้วยกัน ร่วมแบ่งปันทุกคืนวันที่ยาวนาน ขอเป็นคนที่อยู่ใกล้เธอเสมอ ขอเพียงเธอเชื่อใจแม้วันผ่าน หากวันหน้ามีอุปสรรคเป็นปราการ จะจูงมือเธอเดินก้าวผ่านอย่างมั่นคง...
22 ธันวาคม 2544 22:47 น. - comment id 26714
อบอุ่นและมั่นคงมากจ้ะ รักทีละน้อย แต่ให้เติมรักทุกๆวัน เยี่ยมจัง
22 ธันวาคม 2544 23:44 น. - comment id 26722
มั่นคงดีจัง...
23 ธันวาคม 2544 01:15 น. - comment id 26742
Slow But sure รักนิดๆรักนานๆ
23 ธันวาคม 2544 08:41 น. - comment id 26765
กลอนหวานซึ้งจังค่ะ
23 ธันวาคม 2544 10:31 น. - comment id 26778
อบอุ่นและก็ อดที่จะซึ้งใจไม่ได้ด้วยสิ ชอบที่เขียนนะ ... แม้ตอนนี้กำลังเศร้าก็ตาม
23 ธันวาคม 2544 12:15 น. - comment id 26790
รู้สึกดีจังนะ แล้วก็ถ้าเจอคนแบบนี้คงจะดียิ่งขึ้นแน่เลย
23 ธันวาคม 2544 13:36 น. - comment id 26808
อบอุ่นเหมือนเคยเลยค่ะ ชอบจัง
23 ธันวาคม 2544 14:45 น. - comment id 26824
กลอนหวานๆ กับบรรยากาศฤดูหนาวเหมาะเจาะจังเลย คะน้า อิ อิ
23 ธันวาคม 2544 16:16 น. - comment id 26831
รักทีล่ะนิด ค่อยๆรัก..อนาคตต้องกลายเป็นรักที่ยิ่งให้ และรักที่จริงใจแน่นอนเลยครับ //เพราะดีครับ ดูแข็งแรงมั่นคงดี
23 ธันวาคม 2544 16:58 น. - comment id 26842
ผมมาสังเกตุดู ก็ไม่รู้นะว่าทำไมการเข้ามาอ่านกลอนใครสักคน แล้วก็ต้องเออออห่อหมกตามกลอนนั้นๆไป โดยที่ไม่โต้แย้งบ้างหรืออย่างน้อยติบ้าง ผมเห็นวัฒนธรรมแบบนี้แล้ว ผมก็เลยไม่กล้าจะติ เดี๋ยวถมึงถ่างตาเขียวเข้าให้อีก ว่าไหมครับ คุณคะน้า
23 ธันวาคม 2544 20:23 น. - comment id 26864
เขาเรียกรักน้อยๆ แต่รักนานๆ อะไรแบบนี้ ^-^ เหมือนซากาอิว่า slow but sure กิกิ
23 ธันวาคม 2544 21:33 น. - comment id 26878
ขอบคุณสำหรับความเห็นนะคะ จะติบ้างก็ได้ค่ะ คุณโจ้คะน้าไม่ว่าหรอกเพราะมุมที่เรามองบางทีอาจแตกต่างกัน
24 ธันวาคม 2544 10:00 น. - comment id 26951
เพราะดีค่ะ....ไม่ได้ชมเพราะวัฒนธรรมนะคะ แต่กลอน...เพราะจริงๆค่ะ