ต่อหน้าบรรพชน.... กราบเจดีย์เบื้องหน้าน้ำตาหลั่ง คล้ายเสียงสั่งเสียววูบกลิ่นธูปหอม เกิดเป็นคนทนสู้อย่ารู้ยอม บางครั้งตรอมตรมบ้างก็ช่างมัน กราบเจดีย์เบื้องหน้าพาวาบหวิว หัวใจปลิวพลิ้วหายกับสายขวัญ กระดูกแม่และพ่อก่อชีวัน ให้ลูกนั้นมีชีวิตทิศทางดี กราบเจดีย์ระลึกนึกอดีต พ่ออัดฉีดแม่เสริมสวยด้วยศักดิ์ศรี แม้ลำบากตรากตรำระกำชีวี มิได้มีคำพ้อท้อชะตา กราบเจดีย์ใจมั่นไม่หวั่นไหว จะก้าวไปใช้ชีวิตให้มีค่า เหมือนบรรพบุรุษสุดบูชา ไม่ระอามานะพยายาม กราบเจดีย์ตอนสายปลายชีวิต ขออุทิศกายใจในสนาม สู้สังคมที่โสมมเพิ่มเลวทราม กิเลศกามกลาดเกลื่อนดั่งเดือนดาว กราบเจดีย์พ่อแม่แลรำลึก ขอสู้ศึกปัจจุบันอันอื้อฉาว ไม่ยอมจมอาจินต์กับกลิ่นคาว ให้เป็นข่าว คนสู้ ไม่รู้ยอม.....
26 มิถุนายน 2548 12:03 น. - comment id 484440
ให้กำลังใจดีมาก ๆ ครับ
26 มิถุนายน 2548 15:41 น. - comment id 484536
เกิดเป็นคนก็ต้องทนสู้ค่ะ เป็นกำลังใจให้คนสู้ชีวิตค่ะ
26 มิถุนายน 2548 20:16 น. - comment id 484697
ท่านปรีดี เป็นนักคิดนักเขียนที่ผมชื่นชมผลงานมาตลอด มิบังอาจที่ให้ความเห็น แต่งานของท่านทุกชื้นร้อยเรียงได้ยอดเยี่ยมทั้งฉันทลักษณ์และเนื้อหา
27 มิถุนายน 2548 21:58 น. - comment id 485237
เกิดเป็นคนต้องสู้ค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ