http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=77275 หากเธอพ่ายต่อชะตาล้าชีวิต ขอเวลาเพียงนิดโปรดคิดใหม่ ซ้ำ(ที่)ซากความเจ็บกักเก็บใน เริ่มต้นไหมกับฉันร่วมวันครอง ซาก(ที่)ช้ำเกินใครจะรักษา เธอเหว่ว้าสาหัสอกกลัดหนอง วันทั้งวันปวดปร่าน้ำตานอง เสียงร่ำร้องจากใจฉันได้ยิน เพราะข้อความบ่งช้ำในคำถ้อย ใจดวงน้อยอาดูรดั่งสูญสิ้น หยดน้ำใสจากตาคราหลั่งริน คนต่างถิ่นเยี่ยงฉันพลันโศกตาม แม้นกี่ซ้ำ(ที่)ซากหากยอมรับ เริ่มต้นกับฉันไหมฝากใจถาม ซาก(ที่)ช้ำเจ็บจนทุกข์ล้นลาม ฉันจะปรามด้วยรักจริงยิ่งใหญ่แทน
20 มิถุนายน 2548 19:14 น. - comment id 482048
มาติดตามศึกอักษรครั้งต่อไปค่ะ
20 มิถุนายน 2548 22:54 น. - comment id 482177
ขอบคุณค่ะ คุณพระรอง .. เขียนได้ดีทีเดียว ซากที่เห็นนั้นอาจยากเยียวยาแล้ว บางทีการยืนมองอยู่ห่าง ๆ ยังดีกว่า ต้องให้ใจมาเปรอะเปื้อนนะคะ :) คุณคิดงั้นไหม
21 มิถุนายน 2548 13:03 น. - comment id 482360
เผื่อจะฟลุคถูกใจได้ปลอบขวัญ ตอนซากล้มรับทันอาจสมหวัง ดีดลูกคิดรางแก้วแนวอาบัง มีกำไรหลายตังรีบลงทุน...
6 กรกฎาคม 2548 20:27 น. - comment id 488921
อัลมิตรา คงซึ้งเนาะ ผมอ่านแล้วยังซึ้งเลย ปอบ (ออกเสียงไม่ชัด ล ลิงหาย)