ชิวิตหมดสิ้นหวังครั้งแล้วครั้งเล่า ความเงียบเหงามาเยือนกี่ครั้งกี่หน ความโศกเศร้าเหยียบย่ำเจ็บจำเจ็บจน น้ำตาหล่นคอยยั้งต้องกล้ำต้องกลืน ความรักเคยมั่นหมายก็หน่ายก็หนี นานนับปีฝังรากลึกสะอึกสะอื้น ยากข่มตาให้หลับทุกค่ำทุกคืน ผวาตื่นดวงกมลกระวนกระวาย แม้เหน็บหนาวเพียงนิดสะดีดสะดิ้ง หาที่อิงอยู่ตลอดต้องกอดต้องก่าย คอยชะแง้แลเหลียวอยู่เดียวอยู่ดาย แต่สุดท้ายก็ขมขื่นข้ามคืนข้ามวัน บนทางเดินดั้นด้นเที่ยวค้นเที่ยวคว้า จนเหนื่อยล้ามิพบใครที่ใฝ่ที่ฝัน สักคนให้คิดถึงรำพึงรำพัน มิไหมนั่นหรือดวงแดแค่คร่ำแค่ครวญ
18 พฤษภาคม 2548 08:42 น. - comment id 468674
บนเส้นทางแห่งฝันที่ค้นหา เพียงมายาแฝงรอยให้คอยหวน หลากหลายหนครุ่นคิดและทบทวน ทุกสิ่งล้วนลวงตาให้พร่ามัว...
18 พฤษภาคม 2548 08:57 น. - comment id 468677
เหตุใดจึงพร่ำเพ้อละเมอหา ประหนึ่งว่านอนไม่หลับใจขัดขืน เพียงจากกันมินานชั่วผ่านคืน ก็สะอื้นหรือไรเรไรเอย ก็เตือนแล้วว่าอย่ามาหลงใหล รีบถอนใจเถิดหนาอย่ามัวเฉย หากหลงทางเสียเวลาช้าอย่างเคย ดีกว่าเฮ้ย..อนาคตมาหมดกัน เห็นเดินดุ่มดั้นด้นเสาะค้นหา ที่ผ่านมาก็พลั้งพลาดอนาถนั่น ตะกายฝานอนขมขื่นทุกคืนวัน ไร้คู่อิงแนบขวัญรันทดหนอ ...เฮ้อ ! จะร้อน-หนาวก็บ่นชายคนนี้ สามสิบห้าขวบปีที่เคยท้อ สามสิบหกเมื่อไหร่ไร้คนรอ เชิญเข้าวัดเถิดพ่อขอทำบุญ หลงละเมอ เพ้อไปถึงไหน .. ขึ้นรถไฟฟ้า ถูกมั๊ย ..
18 พฤษภาคม 2548 09:19 น. - comment id 468685
อ่านแล้วเหงาให้เศร้าจิต เรไรมิตรผู้มากมีแห่งสีสรร ต้องมาอยู่เดี่ยวเปลียวกายนั้น มีทุกข์คืนวันไร้สุขสรรค์ดังใครใคร อย่าเหงาอย่าเศร้าไปเลยนะ สักวันเรไรคงจะได้พบเธอคนนั้น เมื่อถึงเวลาที่บุเพมิหันเหกัน แล้ววันนั้นเธอคงได้สุขสมปอง มาเอาใจช่วยของเพื่อนเรไร พบกันคนที่ใช่มั่นหมายมั่น แล้ววันนั้นแก้วนีดาจะดีใจกัน พบเรไรสุขสรรค์ในสวรรค์วิมานอิน ขอให้เรไรใจเย็นๆนะค่ะ......แล้วคงจะได้พบคนที่เรไรชอบเข้าสักวันจ้าาาาาา.....มาส่งแรงใจช่วยเพื่อนอีกคนนะค่ะเรไร..
18 พฤษภาคม 2548 10:11 น. - comment id 468697
ตื่นๆๆๆ ไม่อยากละเมอก็ตื่นสิคะ
18 พฤษภาคม 2548 10:59 น. - comment id 468713
ไม่มีใครให้คิดถึง .. หรือว่า ... ไม่เคยคิดถึงใคร .. ........................... พูดอะไรออกไปเนี่ยยย .. อิอิ .. อภัยค่ะ ..
18 พฤษภาคม 2548 12:50 น. - comment id 468782
เอ่ ..... รู้สึกว่าเอมจะคิดเหมือนพี่ผู้หญิงสีม่วงน๊า .... *^_^* ... แวะมาทักทายค่ะ ....
18 พฤษภาคม 2548 14:43 น. - comment id 468831
ปรบมือให้กับความเห็นที่ 5
18 พฤษภาคม 2548 17:45 น. - comment id 468891
จะแนะนำตำราให้หาคู่ ยอดพธูรู้ปั๊บก็กลับหา หลงตะลึงแล่นเลี้ยวประเดี๋ยวมา ไม่ชักช้าเชื่อนะมะว่ากัน ต้องหาเพื่อนพวกพ้องที่คล่องพูด เสน่ดูดดึงใจจนไหวหวั่น สำอางหุ่นหรรษาฮาทุกวัน หน้าขยันยิ้มซึ้งสักหนึ่งคน วานช่วยจีบเจาะแจะและบอกฝาก ว่าเพื่อนยากมากมีไมตรีล้น มาสมัครภักดีนิฤมน เขาขัดสนสาวสวยช่วยเห็นใจ ทั้งใจซื่อถือสัตย์มัถยัต ขอผูกมัดนัดเจอเธอได้ไหม พอเอออวยด้วยดีมีเยื่อใย ว่าวันไหนให้จดกำหนดการ ถึงเวลานาทีทีมีนัด ก็รีบจัดเงินตราค่าอาหาร เอาให้เพื่อนพวกเก่าที่เราวาน เป็นสะพานผูกจิตมิตรอนงค์ แล้วคอยลุ้นอุ่นใจได้เพื่อนช่วย เหมือนถูกหวยฟั่งข่าวเดี๋ยวสาวหลง อย่ารีบร้อนรอหน่อยอย่าพลอยงง ตามประสงค์สมแน่แฮะแฮะเอย.
18 พฤษภาคม 2548 19:58 น. - comment id 468924
ขนาดยังไม่ได้เมาน่ะเนี่ยนะ
18 พฤษภาคม 2548 20:30 น. - comment id 468945
แว่วเสียงใครครวญคำน้ำคำพ้อ.... คงจะรอนางใจที่ใฝ่หา... ถวิลคอยใครคนหนึ่งซึ้งอุรา... เช็ดน้ำตาร่วงหล่นบนวิมานดิน... หลงละเมอคอยใคร ขอให้ท่านจงมิต้องคอยนาน เพี๊ยง! สวัสดีค่ะ
18 พฤษภาคม 2548 21:16 น. - comment id 468963
ลีลาคำซ้ำสร้อย ด้านหลัง สวยงามมากค่ะ มาชื่นชมผลงานค่ะ
19 พฤษภาคม 2548 10:21 น. - comment id 469118
พักนี้คนหลงกันบ่อยๆนะ คงต้องหายารักษาความทรงจำให้กลับคืน
19 พฤษภาคม 2548 13:23 น. - comment id 469208
ย่องๆ มาแอบดูคนกำลังละเมอค่ะ .................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .