สาริกาต้องบินมาหารังอยู่ พลัดถิ่นอยู่อาศัยไร้ที่หมาย หาที่อยู่ไม่ได้บินเหนื่อยกาย แม้จุดหมายไร้รังนอนคอนไม่มี บินบินบินไปยังไม่สิ้นสุด บินแล้วหยุดหยุดแล้วบินตัวฉันนี้ บินแล้วบินบินอีกไม่เจอเลยสักที่ จวบบัดนี้เลยโชคดีมีถิ่นนอน บินมาที่บ้านนี้หวังอยู่เป็นที่พัก เราเหนื่อยนักบินหาที่พอพักผ่อน หรือชะตาพาเรามาเพื่อบทกลอน มีที่นอนได้พำนักพักสักที ขอเพื่อนเพื่อนช่วยย้ำเตือนหากมีผิด ช่วยชี้ทิศเป็นทางนำแก้ไข เพื่อปรับปรุงได้เปลี่ยนแปลงเป็นแรงใจ เพื่อสู้ใหม่ไม่ท้อใจตั้งต้นใหม่พลัน ภูวดินทร์ ๑๔ เมษ. ๒๕๔๘ ครับ
14 เมษายน 2548 01:12 น. - comment id 453174
พักผ่อนกายได้เลยเฉลยเพื่อน เราไม่เลื่อนให้ท่านนั้นผันหนี เพราะบ้านกลอนไทยเราเฝ้าทุกที แถมยังมีเพื่อนนักกลอนป้อนเบอปรน ให้บ้านกลอนแสนสุขในทุกที่ ทั้งยังมีความรักปักความสน ให้ทุกผู้ที่รักกลอนสอนยินยล ในทุกคนทั้งเธอฉันนั่นหละเกลอ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ วันนี้ดึกแล้ว ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ หลับฝันดีค่ะ*-*
14 เมษายน 2548 01:34 น. - comment id 453179
ได้ยินยลมิตรแท้แวะมากล่าว ใจชื้นเอาสุขใจบอกออกมาไม่ได้ มันตื้นตันสุขอุราอื้อ......แสนสุขใจ ขอเพื่อนได้ติติงแม้ผิดไป บ้านกลอนนี้แสนดีเนอะ ว่าก็เพราะเป็นบทกลอนอันสดใส อ่านแล้วรื่นชื่นมื่นในหฤทัย อย่านี้ได้อยู่แรมวันพลันถึงปี ครับขอบพระคุณอีกหลาย ๆ ครา น้อมสุดตัวก้มสุดใจ น้อมรับน้ำใจที่แสนยิ่งใหญ่เช่นนี้ครับคุณผู้หญิงไร้เงา.....(ดอกไม้ รูปยิ้มให้)
15 เมษายน 2548 22:24 น. - comment id 453975
นกบินไปใจโรยรินโบยบินอยู่ ต้องหยุดอยู่คงบินต่อไปไม่ไหว ขืนบินต่อหัวอกนกคงซ้ำใน บินไม่ไหวใจไม่ทนต้องซมซาน พักสักนิดบินไปไม่ไหวแล้วครับ
15 เมษายน 2548 22:26 น. - comment id 453976
จังหวะบินของการบินโผผินนก บินมิให้ตกยกปีกให้กางไหว บินไปมาโผบินแหวกอากาศไป การบินไซร้นกบินว่อนร่อนถลาลม อาการบินนกอย่างกระผมครับ
15 เมษายน 2548 22:28 น. - comment id 453977
บินบินอยู่มีนกอยู่ในอากาศ จะประมาทอาจชนกันถึงเซถลา ค่อย ๆ บินโผผินบินอย่างมีวิชา จึงมีค่าอย่างการบินไม่กินน้ำมัน นกไม่ใช้น้ำมันในการบินครับ
15 เมษายน 2548 22:30 น. - comment id 453978
เมื่อบินแล้วย่อมการถลาลง ถ้านกงงถลาลงไม่ตรงที่ นกจะรู้ตำแหน่งการลงดี ไม่ลงซี้ลงซั้วมั่ว ๆ เอา ลีลาการถลาลงบินก็มีนะครับ ต้องรู้จังหวะ
15 เมษายน 2548 23:28 น. - comment id 454009
เป็นนกบินโผผินนั้นแสนเหนื่อย บินเรื่อย ๆ บินไปไร้จุดหมาย ทั้งเรี่ยวแรงทั้งจิตใจใช้ไปอย่างมากมาย แต่สุดท้ายนกยังไร้ที่ซุกนอน สาลิกาไร้รังนอนเหมือนเดิม
16 เมษายน 2548 16:12 น. - comment id 454214
ถึง สาลิกา เป็นสาริกาต้องมาวอนว่อนโผบิน ต้องโผผินบินรอนร่อนเร่หา ความรักหนึ่งอันสุดซึ้งตรึงอุรา เฝ้าบินหาหารักนั้นจำต้องบิน ยังบินหารักหาที่นอนอีกจนกว่าจะบินไม่ได้
19 เมษายน 2548 01:01 น. - comment id 455593
บินไปเรื่อยบินช้าช้ากลัวหลงทาง บินไปนานบินไปแล้วช่างอ่อนล้า บินอีกแล้วบินผิดทางทุกเวลา บินไปมาก็วกกลับมาที่เดิม ไหงเป็นงั้นอ่ะ...จิ๊บๆ...สงสัยจำทางไม่ได้แน่ๆเลย
19 เมษายน 2548 03:25 น. - comment id 455631
ถึง น้องฝนจ้า บินไปเรื่อยบินช้าช้ากลัวหลงทาง บินไปนานบินไปแล้วช่างอ่อนล้า บินอีกแล้วบินผิดทางทุกเวลา บินไปมาก็วกกลับมาที่เดิม ไหงเป็นงั้นอ่ะ...จิ๊บๆ...สงสัยจำทางไม่ได้แน่ๆเลย จาก : หมื่นปีแสง รหัส - วัน เวลา : 463814 - 19 เม.ย. 48 - 01:01 ******************************************************* หลักการบิน ของนก ก็มีหลัก บินเรื่อยนัก ปีกหัก ใครรักษา ขอบินไป ตามหลัก ของปักษา ล้มป่วยมา ใครจะ รักษาเรา คงบินไปอย่าไร้จุดหมายอีกแหละจ้า บาดแผลใจยามนกปีกหักนะ น้องฝน ต้องพยาบาลรักษาให้ด้วยนะครับบบบบ
19 เมษายน 2548 11:34 น. - comment id 455767
จากนี้ไปเจ้านกเอ๋ยอย่าได้หวง มีคนควงจะเยียวยาคอยรักษา บาดแผลใจที่เจ้านกเคยได้มา จักรักษาให้เจ้านกนั้นแข็งแรง เจ้านกมานี่ ใกล้เที่ยงแล้ว เดวพาไปกินข้าว จิ๊บๆ
21 เมษายน 2548 09:40 น. - comment id 457193
นิดๆหน่อยๆก็เป็นกลอนซะหมดเลยนะพี่ สงสัยจะกินจะนอนกะกลอนด้วยละซิ ++ ล้อเล่นนะ ++