ด้วยสองเท้าก้าวย่าง ...อย่างไม่ถอย

เพชรพรรณราย

เรามิได้เกิดมาด้วยรวยทรัพย์สิน
หากแต่เกิดบนดินถิ่นขัดสน
เมื่อชีวิตลิขิตไว้ให้ดิ้นรน
จำต้องทนค้นหาทางสร้างชีวา
   เพียงสองมือสองเท้าที่ก้าวย่าง
สู้บนทางที่ยากแค้นขาดแคลนค่า
เฝ้าอดทนดิ้นรนสู้ทุกเวลา
งานหนักหนาสักเพียงใดไม่ท้อใจ
   หากปล่อยให้ไปตามฟ้ากำหนด
ก็คงเหมือนกฎเกณฑ์นี้ที่ฟ้าให้
ถึงวันนี้มีพรุ่งนี้ที่ก้าวไป
ทำอย่างไรวิธีใดให้สมปอง
   เริ่มทำก่อนตอนนี้ไม่มีสาย
กำหนดหมายรายร่างไว้ไม่เป็นสอง
แล้วเริ่มเดินเผชิญไปในทำนอง
นับหนึ่งต้องมีสองสามไปตามทาง
   เพียงอย่าท้อต่อรอยร้าวก้าวลิขิต
สู้ชีวิตอุทิศกายตามหมายสร้าง
ล้มพันครั้งตั้งตัวใหม่อย่าได้วาง
สักวันคงก้าวย่างถึงซึ่งปลายทาง				
comments powered by Disqus
  • ลำน้ำน่าน

    15 มีนาคม 2548 14:58 น. - comment id 439421

    ผมให้กำลังใจด้วยนะครับ
    ไม่มีคำว่าเสียเปล่า หากได้พยายามแล้วครับ
    
  • ลำน้ำน่าน

    15 มีนาคม 2548 14:59 น. - comment id 439424

    ผมให้กำลังใจด้วยนะครับ
    ไม่มีคำว่าเสียเปล่า หากได้พยายามแล้วครับ
    
  • เอฟ

    15 มีนาคม 2548 15:09 น. - comment id 439434

    สุดยอด...........เอฟ....ลุ่มน้ำโขง......

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน