คิมหันต์หวนรัญจวญหล้าฟ้าพิโรธ ลงทัณฑ์โทษมวลมนุษย์สุดโศกศัลย์ ธรณินทร์สูญสิ้นน้ำช้ำชีวัน แผ่นดินดาลระแหงเห็นเป็นกังวล ทั้งห้วยหนองคอลงบึงซึ่งเคยไหล กลับมอดไหม้เหือดแห้งทุกแห่งหน ดินดำชุ่มชะอุ่มหล้าพาเติบตน กลับล่วงพ้นระเหือดแห้งแล้งแผ่นดิน แม้แล้งฝนจนน้ำค้ำชูช่วย จบแทบม้วยมรณามาดับดิ้น อย่าได้แห้งแล้งน้ำใจไหลหลั่งริน เป็นสายธารกระแสสินธุ์ทั่วถิ่นไทย อันแผ่นดินขาดน้ำนองต้องหมองหม่น พอได้ฝนมาพร่างพรำชุ่มฉ่ำได้ อันคนจนอยากแค้นแสนอาลัย รอน้ำใจมาเอื้อเฟื้อเพื่อฟื้นฟู
วิจิตรวาทะลักษณ์ 9 มี.ค. 2548 00:30 น. - ID 72397 
2387
4
0
9 มีนาคม 2548 00:52 น. - comment id 436270
แม้นพื้นดินจะแห้งแล้งไม่ชุ่มช่ำ แต่ใจคนอย่าดำจะได้ไหม ช่วยกันสักคนละนิดในจิตใจ เพื่อให้ไทยเป็นแผ่นดินถิ่นสมบูรณ์ *-*แต่งได้ดีค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
9 มีนาคม 2548 07:03 น. - comment id 436310
น้ำเอย น้ำใจ.. คนไทยไม่เคยแล้งน้ำใจหรอกค่ะ
9 มีนาคม 2548 10:03 น. - comment id 436364
น้ำใจหลั่งไหลมา...พาชีวาผู้ยากไร้...ได้สุขพลัน... มาชื่นชมผลงานค่ะ..
9 มีนาคม 2548 10:48 น. - comment id 436391
หน้าส่วนตัว
อันน้ำใจคนไทยไม่เคยแห้ง
แม้ทุกแหล่งน้ำแห้งขอดมิมอดม้วย
คนละไม้คนละมือคือ...กระบวย
ร่วมกันช่วยซับน้ำตาคราระทม
ฝนไม่หลั่งสั่งหล้ามหาสมุทร
ชีพสะดุดสุดฝืนต้องขื่นขม
แตกระแหงแห้งแล้งด้วยแรงลม
ก็มิตรมไทยช่วยไทยแจ่มใสพลัน
9 มีนาคม 2548 11:55 น. - comment id 436424
...เยี่ยมมาก
9 มีนาคม 2548 12:59 น. - comment id 436462
แล้งไหนก็หายไป หากน้ำใจเราให้กัน... **แวะมาอ่านงาน ผ่านมาทักทายครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
