ด้วยรักจึงฝากฝัง

unicorn

เพราะเชื่อว่าวันนี้ยังมีอยู่                            จึงเชื่อว่านักต่อสู่ไม่สูญหาย
เพราะเคยเห็นคลื่อนซัดที่หาดทราย           ไม่เคยสิ้นขาดสายสักครั้งครา
เมื่อลูกเก่าลูกก่อนย้อนเข้าฝั่ง                     จึงเกิดคลื่นลูกหลังที่แรงกว่า
ลูกแล้วลูกเล่าไม่ร้างรา                               เก่าไปใหม่มาอยู่อย่างนั้น
ในใจเธอคิดอะไรฉันไม่รู้                           แต่แววตาที่เห็นอยู่มีไฟฝัน
เธอจะร้องเพลงบทไหนไม่สำคัญ                 แต่เป็นเพลงเดียวกันที่ฉันร้อง
เพราะไม่เคยเห็นใครอยู่โดดเดี่ยว             และขังตัวแต่ผู้เดียวอยู่ในห้อง
หากวันไหนบนถนนมีคนนอง                    ฉันอยากเห้นเธอเปิดห้องก้าวออกมา
เมื่อประเทศยังไม่มีเสรีให้                          หมู่มารังผยองใหญ่ทุกหย่อมหย้าล
หรือเธอจะนอนหลับได้เต็มตา                     ขณะโหงเหวห่ายังครองเมือง
นั่นเศษเสี้ยวผีเสื้อเปียกน้ำค้าง                  และซากศพนั่นคือร่างนกสีเหลือง
เธอจะเดินผ่านไปไม่ชำเลือง                      โดยไม่คิดแค้นเคืองแต่อย่างไร
ในใจเธอคอดอะไรฉันไม่รู้                         แต่แววตาที่เห็นอยู่เธออ่อนไหว
ฉันไม่อยากตั้งคำถามกับผู้ใด                     แต่ยังแอบเผื่อใจจะได้ชม
เมื่อเธอก่อกองไฟในคืนหนาว                    เราจักได้อิ่งอ้าวอ้างไฟห่ม
ถ้าค่อนดึกฟืนไร้และไฟชม                        หวังเพียงเธอเร่งระดมช่วยเติมฟืนฯ
                                                                 หวังเพียงเธอช่วยตื่นมาเติมไฟ
     ผลงานนี้เป็นของ ไพรฑูรย์ ธัญญา  หรือ อาจารย์ ธัญญา   ซึ่งขอนำผลงานของท่านาเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนะครับ