ธรณีกรรแสง

วิจิตรวาทะลักษณ์

พิภพพื้นสะอื้นอึ้งรำพึงพร่ำ                   กำสรวลซ้ำโศกโศกาแทบอาสัญ
เมื่อสายน้ำมิอ่อนเอื้อเกื้อชีวัน               จึงซัดซ่านธารกระแสแก่แผ่นดิน
ประกอบก่อต่อเป็นคลื่นทะมึนมั่น          แล้วซัดซ่านสายธารแท้กระแสสินธุ์
มุ่งหน้านำทำลายล้างข้างแผ่นดิน          สลายสิ้นชนชีพไทยได้สังเวย
ดารดาษกลาดเกลื่อนศพบรรจบฟ้า       ทรายโสภาต่างเมรุเรียงเคียงเขนย
เศษซากไม้ต่างหมู่หมอนนอนก่ายเกย  ทะเลเอ๋ยดั่งมัจจุราชพิฆาตชน
ทะเลคลื่นทะมึนฟ้ามาพัดผ่าน               ดินเดือดดาลพาลร่ำร้องก้องเวหล
ฤาจะสู้ธารน้ำใจไทยทุกคน                   ที่หลั่งล้นซับน้ำตาผู้อาทร				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    3 มีนาคม 2548 10:12 น. - comment id 433939

    เขียนเป็นแถวตอนลึกสิจ๊ะ อ่านสะดวกกว่า
  • ทิฆัมพร

    3 มีนาคม 2548 12:22 น. - comment id 433991

    อืม ยินดีต้อนรับสู่บ้านใหม่จ้า แต่งได้ดีค่ะ
  • แม่จิตร

    3 มีนาคม 2548 14:02 น. - comment id 434061

    ท่าจะให้ดัเลยนะ ทำอย่างคุณ อัลบอกแล้ว ใส่ ภาพ ให้ชวนเข้ากับเนื้อ หา
    จะดูดีมาก ๆ เลยนะ ขอบอก
  • คนเมืองลิง

    3 มีนาคม 2548 16:16 น. - comment id 434125

    แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
  • namsai

    3 มีนาคม 2548 19:38 น. - comment id 434196

     
    
    งานสวยจ่ะ..
    
    ^___^
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน