โลกไม่ไร้ซึ่งสรรพเสียง

ส้มเกลี้ยง

* ในวันหนึ่งๆ คุณได้ทักทายหรือถามสารทุกข์
สุกดิบกับใครบ้างไหม..นอกจากการหมกหมุ่นอยู่กับการ
ทำงานของตัวเองเท่านั้น  ...หากคุณได้ทำทุกวัน
คุณอาจจะได้พบความงามที่ห่างหายไปจาก
ชีวิตเรามานานแล้วก็ได้..ขอบอก * 
   ในโลกนี้ที่ไร้ซึ่งสรรพเสียง
ก็เพราะเพียงมีแต่คนเดินพ้นผ่าน
ไม่ใส่ใจมองใครนอกจากงาน
คอยระรานผู้คนเพียงพ้นตัว
           ยิ่งเนิ่นนานโลกพานกลับมืดมิด
      ยิ่งร้อนรุ่มมลพิษเข้าแผดเผา
      ยิ่งร้อนใจร้อนกายไม่คลายเบา
      ยิ่งงุนงงหลงเงาตัวเราเอง
   หากเงยหน้ามองหาแสงสว่าง
โลกไม่ร้างความงามให้พบเห็น
เพียงขจัดความหลงที่ตนเป็น
โลกกลับเย็นยิ่งได้เพราะใจงาม
  ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘				
comments powered by Disqus
  • namsai

    19 กุมภาพันธ์ 2548 16:26 น. - comment id 427969

     
    
    มาซึมซับ..งานที่งดงามจ่ะ..
    
    
  • แม่จิตร

    19 กุมภาพันธ์ 2548 21:58 น. - comment id 428084

    หากน้ำใจไต่ถามความสุขทุกข์
    หากมันจุกไม่รู้บอกใครไหว
    ยังมีหนึ่งซึ่งเธอบอกฉันได้
    คือเพื่อนตายใกล้เธอมีหรือยัง
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    20 กุมภาพันธ์ 2548 09:50 น. - comment id 428187

    อืม........โลกนี้งดงามเสมอเลย
    
    แวะมาทักทายครับ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน