ลืมตาตื่นมาทุกวัน เพื่อสู้ประจันกับวันใหม่ หวังใช้ชีวิตคุมค่าสาแก่ใจ วันนี้อยากทำอะไรใหโลกบ้าง วางแผนมากมายเต็มหัว ความคิดก่อตัวหลายแสนอย่าง คอยดูเถอะวันนี้ระหว่างทาง จะปลูกสร้างความงามให้จงได้ หากเช้าสู่สายล่วงบ่ายแล้วเย็น ไม่มีให้เห็นความเป็นเรื่องใหม่ ชีวิตจากเช้าเข้าพลบก็จบไป ทิ้งให้ร้างไร้ที่ตั้งใจนั้น ความผิดใครเล่าเรากระนั้นหรือ ที่ไม่อาจยื้อยุดความใฝ่ฝัน หรือด้วยชีวิตยึดติดสารพัน อันความตั้งมั่นจึงรั้นจะตาม ท ำเช่นไรเล่าเราจะหลุดขอบ ดิ้นออกนอกกรอบแล้วตอบคำถาม มีเรื่องหลายหลากที่อยากติดตาม ท้าให้นิยามตามความพอใจ มันคงเป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้ เพื่อดำรงอยู่ชูหวังครังใหม่ แต่ยังตั้งมั่นในความจริงไว้ ควบคู่กันไปหวังให้พอดี
22 มกราคม 2548 20:24 น. - comment id 411186
***** เราสามารถทำสิ่งที่ฝัน เดินเคียงข้างไปกับชีวิตจริงเราได้ เพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้เรามีความหวังและกำลังใจ....และในสักวันหนึ่งทางทั้งสองเส้นนี้อาจจะเดินมาบรรจบกัน....เว้นเสียแต่ว่าเราจะละทิ้งมัน......เฮ้อ.....ๆๆๆ
22 มกราคม 2548 21:34 น. - comment id 411251
วันหนึ่ง ความตั้งใจของเราคงจะเป็นความจริง กรุงโรมไม่ได้สร้างในวันเดียว ยึดมั่นค่ะ
22 มกราคม 2548 21:59 น. - comment id 411267
ก็ ขอ ให้ ตั้ง..มั่น..ตาม ฝัน อย่า ทิ้ง.... แล้ว..ก็..อย่า.ท้อ... แต่ ก็ ทำ ใจ ให้ ยอม รับ กับ ความ จริง และ พอ ใจ กับ สิ่ง ที่ ได้ พ ย า ย า ม ทำ แล้ว ไม่ว่าผลจะเป็นเช่นไร
22 มกราคม 2548 23:00 น. - comment id 411296
พอใจ กับ วันเวลา และสิ่งที่เป็นอยู่ เป็นกำลังใจน้านะ
22 มกราคม 2548 23:30 น. - comment id 411313
จะมีเวลา หนึ่ง ซึ่งเราหายกายอ่อนล้า มัเวลา ที่ตื่น จากความฝัน มีเวลาพักสงบให้เพื่อนกัน มีเวลานับพัน จะให้เธอ
23 มกราคม 2548 00:08 น. - comment id 411347
ความฝันยังตาไม่เจอเลยครับสำหรับผม