ฉันคือ....ความเศร้า

sodasasa

ฉันคือความเงียบเหงาเดียวดาย
ฉันคือลมหายใจแห่งความเศร้า
ฉันคือบางสิ่งบางอย่างที่คล้ายเงา
ฉันคือเสียงอันแผ่วเบา...บนความว่างเปล่าที่เนานาน
   
   ฉันคือใครที่ไร้ตัวตน
ฉันคือสายชลที่ไหลเป็นเส้นขนาน
ฉันคือความแพ้พ่ายของวันวาน
ฉันคือความทรมาน...ในแสงจันทร์อันมืดมน
   ฉันคือสิ่งใดกันเล่า
หรือฉันคือความโง่เขลา..เศร้า..สับสน
ฉันคือ...ฉันคือ...ฉันคือคน
จึงย่อมไม่พ้น ความโศกเศร้า เหงาอาลัย
   ทำเช่นไรให้หัวใจนั้นสงบ
เพื่อพานพบกับคืนวันอันสดใส
หวังวันหนึ่งมีผู้ดึงฉันขึ้นไป
จากภวังค์อันยากไร้ในหัวใจตน				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    21 มกราคม 2548 22:19 น. - comment id 410743

    ฉันคือเงาของเหงาในวันก่อน
    ฉันคนจรวอนรักทุกแห่งหน
    ฉันแสบเงียบและเฉียบด้วยความตรม
    เพียงอยากสมสุขใจในรักจริง
    
    ผมไม่เศร้านะคับ แต่งอยากถ่ายทอด ถึงคนอ้างว้างจริง ๆ ครับ บทที่ เคยเหมือนกัน
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    22 มกราคม 2548 13:33 น. - comment id 411004

    คงอยู่ที่ เวลา นำพาให้
    ล้างลบใจ ปลดแอก ที่แบกฝืน
    ตะกายจาก หลุมเศร้า แล้วหยัดยืน
    ให้หน้าชื่น แม้นอกช้ำ ก็จำทน
    
    ***แวะมาทักทายครับ
  • gluhp

    22 มกราคม 2548 15:10 น. - comment id 411047

    You like to write this style.
    Is not it funny that I like to read as well?

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน