เกินใจข่ม ก็จำเข็บ กลัวเจ็บช้ำ พอลองกล้ำ พล้ำลองกลืน ฝืนใจหมาย ด้วยครานั้น ได้ครั้งนี้ โดยมีชาย ที่ออกลาย ทำอายแล้ว แคล้วในทรวง มาลวงล่อ มันหลอกลู่ หยามดูหมิ่น เจ็บปวดสิ้น เจียนตากซาก พรากของหวง ใช้วาจา ชวนไว้ใจ มาหลอกลวง ช้ำแดดวง ชอกแดดิ้น แทบสิ้นใจ จึงตั้งมั่น จำตรองหมาย จักไม่หมอง ใจตริตรอง จะตรึกตั้ง ทั้งหมดใหม่ หากบทเรียน ให้บทร้าว คราวแล้วไง จงตั้งใจ จงตรองจิต คิดให้ดี กลบทกบเต้นสอนหญิง : By SonyaBeauty 14 กพ 2542 ..เพียง..มาบอก ผองเพื่อนหญิง ก็เป็น..เพียง.. ที่หมายเที่ยง ให้หัดรู้ ดูหัดที่ มีตัวอย่าง วางไว้ชัด จัดไว้มี กันไว้ดี กว่ามาแก้ แพ้ทางกัน เกิดเป็นหญิง ยังเสียเปรียบ ที่มาเกิด มั่นไว้เถิด เราเสียหาย ให้ตั้งมั่น พลันจำคิด ใช้จิตดู ให้รู้พลัน ..เพียง..ชายนั้น มาหลอกหมาย แค่กาย..เพียง.. กลบทครอบจักรวาล ปิดท้ายสอนหญิง : By SonyaBeauty 03 กค 2545
12 มกราคม 2548 20:38 น. - comment id 404819
ตรองใจดู ให้เยี่ยงรู้ เป็นครูสอน ผ่านบทกลอน สอนทางใจ ให้ได้เห็น ฝากความช้ำ ถูกกระหน่ำ ช่างเยือกเย็น สิ่งที่เป็น ช่างปวดร้าว ก้าวพลาดไป กลอน เพราะนะ
12 มกราคม 2548 20:52 น. - comment id 404833
แบบแรก นี่เพราะทีเดียวเชียวค่ะ ^ ^
12 มกราคม 2548 21:42 น. - comment id 404888
ขอบคุณน้องภา ด้วยนะคะที่เข้ามาชม หวังว่าคงสบายใจขึ้นไม่คิดอะไรมากมาย หลังจากได้คุยกันแล้ว ขอบคุณแม่จิตรด้วยค่ะ อืมมมม คือว่า คุณแม่สอนไว้ว่า อย่าอ่อยเหยื่อผู้ชาย อย่าขอเบอร์ผู้ชาย รวมทั้งอย่าแอ๊ดเมล์ ของผู้ชายไว้ก่อน ควรเป็นฝ่ายให้ผู้ชาย มาแอ๊ดเราเองค่ะ . . . . . sonyabeauty69 ว๊ายยย ตายแล้ววว อีแมว หล่นค่ะ กรี๊ดดดดดดดดดด ทำไปด้ายยยยย
12 มกราคม 2548 21:59 น. - comment id 404906
... อะไรที่เสียไปแล้ว เรียกคืนกลับมาได้ ถ้าหากให้ พี่เบิร์ด ช่วยรักษา พี่เขาก้อเคย โฆษณง โฆษณา จำไม่ได้หรือน้องยา เขาป่าวร้องว่า ซ่อมได้ ... ** แวะมาทักทายครับ **
12 มกราคม 2548 22:04 น. - comment id 404911
เจ้าค๊า...... คุณ Gramma แต่ไอ้ของที่เสียไปแล้วที่ว่าเนี้ย ไม่แน่ใจว่าพี่เบิร์ดจะซ่อมให้ป่าวนะคะ คาดว่าพี่เบิร์ดคงไม่ชอบอ่ะค่ะ แต่คุณไวยากรณ์ต้องชอบและรับซ่อม แน่ ๆ เลยใช่มั้ยหล่ะ..... อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อย่านะคะ อย่ามาทำดิฉันไขว้เขว
12 มกราคม 2548 22:29 น. - comment id 404932
รักนวลสงวนใจ
12 มกราคม 2548 22:49 น. - comment id 404945
อืมๆ เป็นเช่นนี้นะเอง อิอิ แวะมาทักทายซอนย่าคนสวยนะจ๊ะ
12 มกราคม 2548 23:15 น. - comment id 404963
ใช่แล้ว อะไรที่เสียแล้วมันยากจะเรียกกลับคืน ถึงคืนมาก็ไม่เหมือนเก่าแล้ว นึกถึงเพลงนี้เลยค่ะ ....หัวใจสลาย เมื่อเธอเดินไปกับเขา ไม่คำนึงถึงเรื่องเก่าที่เราต่างคนเคยสร้างมา ประโยชน์อันใดที่เธอจะคืนกลับมา อย่าห่วงไยและเวทนาเหมือนกลัวว่าฉันจะตาย .....ถ้าจะมาไม่มาทั้งใจ ก็กลับไปเสียดีกว่าครึ่งกลางค้างคาเอามาให้ใคร ไม่รักไม่ว่าแต่อย่าสงสาร ไม่เคยต้องการคนมาเห็นใจ ยังไม่ตายก็อยู่กันไปก็เท่านั้น.......อารมณ์เพลงพาไป ก็มันอินกับกลอนอ่ะ เธอเอารักภักดีฉันนั้นขยี้ ใจป่นปี้ย่อยยับแทบดับสูญ ลมหายใจอ่อนล้าด้วยอาดูร ทุกข์เพิ่มพูนถึงคืนใจใช่เหมือนเดิม
12 มกราคม 2548 23:53 น. - comment id 404982
งั้นผมขอแอดคุณแล้วกันนะ ตกลงไหม อุ๊ยพูดอะไรออกไปเนียเรา
13 มกราคม 2548 00:12 น. - comment id 404993
สอนใจหญิง.... มาชื่นชมบทกลอนของคุณค่ะ
13 มกราคม 2548 04:44 น. - comment id 405039
โลกมันเก่า เคล้าไป ไกลสุดโลก ฝนสร้างโศก โกรกลม ชมฟ้าฝน ทนอะไร ใจเลี่ยน ไม่ต้องทน วายจากตน ปนไป ใจวางวาย
13 มกราคม 2548 20:52 น. - comment id 405485
แวะมาอ่านครับน้องข้าว ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน กลอนยังเพราะเช่นเดิมครับน้องข้าว +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+