อยากถอดใจวางไว้บนใบหญ้า บอกฟ้าว่า ฉันเหนื่อย และเมื่อยจิต ทุกสิ่งที่ถาโถมโหมชีวิต แทบจะปลิดชีพวายตายจากไป ทุกเรื่องราวคราวทุกข์ปลุกทุกถ้อย ตาละห้อยหันหน้าสู่ทางไหน ทั้งงานบ้านงานประจำสุดช้ำใจ ไม่มีใครให้เมตตา...ปรึกษากัน มีดวงใจดวงแรกเหมือนแตกยับ ไปพร้อมกับความเฉยไม่เคยหรรษ์ กับดวงใจที่สองครองสัมพันธ์ ไม่มีวันจะสมหวังดั่งใจจินต์ พอลืมตามามองต้องครองหม่น เริ่มต้นบ่นคนรับใช้ให้แดดิ้น สั่งงานไปไม่เคยได้...อย่างใจยิน น้ำตารินสิ้นทางคง...ลงมือเอง สร้างบ้านใหม่ให้อยู่....ทุกผู้สุข อยู่กับทุกข์ขื่นขมรุมข่มเหง บ่นคนงาน....ทุกเช้าค่ำ ไม่ยำเกรง ใจเส็งเคร็งใกล้หยุดเต้น...เย็นในทรวง ต้องมีสักวัน.... จะไม่หันกลับสู่บ้านที่เคยหวง ไปยังที่ที่รักล้อม...พร้อมทั้งปวง ใจหนึ่งดวงรวมกาย...หมายสู่...ธรรม
หนอนสายตายาว 22 ธ.ค. 2547 13:20 น. - ID 68020 
1965
5
0
22 ธันวาคม 2547 14:44 น. - comment id 393763
ค่อย ค่อย คิด ค่อย ค่อย ทำ ค่อย ค่อย ค้น. หบุดสักนิด... บ้านก็เป็นที่ทุกคนอยู่ร่วมกัน.. นะคะ..ใจเย็นๆนะคะ
22 ธันวาคม 2547 15:08 น. - comment id 393772
คุณ tiki ฮือๆๆๆๆ เราทำอยู่คนเดียวจริงๆอ่ะ เหนื่อยใจขาดแล้ว กำลังใจก็หมดไปตั้งนานแล้ว เคยเห็นไม้ที่ถูกมอดแทะไหมจ๊ะ นั่นแหละ ใจเราล่ะ
22 ธันวาคม 2547 16:16 น. - comment id 393808
เหนื่อยใจกับคนใช้ และเหนื่อยกายที่ต้องลงมือเอง.. ค่อยๆ ทำงานไปน่ะค่ะ เหนื่อยเราก็พักหายเหนื่อยก็ทำต่อค่ะ ทำเสร็จแน่นอนค่ะ ขอแค่ใจเย็นๆ นิดนึงค่ะ.. ..
22 ธันวาคม 2547 16:32 น. - comment id 393831
เอาน่า...ฮึดอีกครั้งเมื่อยังมีแรงเหลือ..แม้น้อยนิดก็ยังดีกว่าไม่มีแรง.. **แวะมาทักทายครับ
22 ธันวาคม 2547 16:35 น. - comment id 393832
iki ก็เป็นคล้ายหนอนนี่แหละคะ เลยทิ้งบ้านมาสามสี่หลัง ปล่อยมันพัง มันรก มันไร้คนอยู่ไปอยางนั้น ที่นี่ ทิกิว่าไว้ทำงานกับ งีบตอนดึกเพราะต้องเข้ามาทำงานในเมือง เขาก็แห่มาพร้อมเอาหมามาอยุ่ให้ทิกิ ปวดหัวอีก ตามเคย เฮ้อ เห็นไหมคะ...เขาต่างก็เอาแต่ใจตัวกันทั้งนั้นแหละค่ะ ยังไงก็หนีไม่พ้นหรอก ทนไป ใจเย็นๆนะคะ
22 ธันวาคม 2547 22:21 น. - comment id 394044
หน้าส่วนตัว
ครับ ธรรมย่อมให้ความอบอุ่นและเยือกเย็นแก่เราเสมอครับ
แก้วประเสริฐ.
22 ธันวาคม 2547 22:22 น. - comment id 394046
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ สู้นะลุกขึ้นเถอะ ถ้าเธอจะเจอะเจอกับปัญหา เธอรู้ไหมอุปสรรคนานา ย่อมมีทางแก้เสมอมาเช่นกัน *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
23 ธันวาคม 2547 12:23 น. - comment id 394388
พนมมือ ถือดอกไม้ มอบให้หมด ที่ปรากฏ นามเบื้องต้น ข้างบนนั่น กำลังใจ ให้มาล้น ท่วมท้นพลัน น้ำตาฉัน หลั่งริน สิ้นตรอมตรม ยอมรับว่า อ่อนล้า เสียท่ายิ่ง ถึงเป็นหญิง จริงแล้ว แกล้วกล้าสม แต่วันหนึ่ง ซึ่งจิตจะ เคล้าระทม เกินจะข่ม ใจสู้ แต่ผู้เดียว ได้กำลัง ใจมาก จากมิ่งมิตร จารลิขิต เป็นอักษร กลอนเฉลียว ว่าแต่นี้ ต้องสู้ไป ให้ได้เชียว เพราะไม่เปลี่ยว เดี่ยวแด แค่เราเอง... ขอบพระคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจ วันนี้อารมณ์ดีขึ้นเยอะแล้ว ก็มีเพื่อน ช่วย entertain ให้สารพัด แบบนี้แล้ว ไม่ดีขึ้น ก็คงต้องพึ่ง...ธรรม...แล้วจริงๆ ว่าจะหนีไปบวช ดีกว่านะนี่
3 มกราคม 2548 07:00 น. - comment id 398845
กำลังใจไม่เคยหมด ถ้าเราไม่ยอมหมดกำลังใจ สู้ สู้ นะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
