มาจนถึง วันนี้ เริ่มคิดได้ นอนจนบ่าย แดดส่อง เผาถึงหัว เมฆที่เคย บดบัง จางไปทั่ว เหลือแต่บัว สดใส ที่กลางใจ พออยู่ห่าง ไกลกัน จึงได้คิด มันไม่มิด มืดมัว มากเกินไป ยังมีแสง แม้ริบรี่ คอยเติมไฟ ให้หัวใจ แกร่งขึ้น ไม่สิ้นแรง อดีตผ่าน ไปแล้ว ให้ผ่านลับ ไม่หวนกลับ เข้ามา ให้อับแสง ด้วยหัวใจ ที่ผ่านศึก มันไม่แร้ง ยังคงแฝง พลังมาก พร้อมสู้พลัน ทรงจำที่ ดีดี เก็บไว้เถิด เป็นบ่เกิด รอยยิ้ม ความสุขสันต์ สิ่งร้ายมี ทิ้งไป โดยเร็ววัน ทั่วเขตต์ขัน ก็อยู่ได้ เมื่อไร้เธอ จิตปลอดโปร่ง โล่งสบาย ในครานี้ สิ่งที่มี เหมือนทุกวัน ที่เคยเจอ ตอนแรกเริ่ม เดิมที ไม่มีเธอ ตอนนี้เธอ ไม่มี ไม่เป็นไร
moonlight 16 ธ.ค. 2547 12:28 น. - ID 67647 
1124
5
0
16 ธันวาคม 2547 12:45 น. - comment id 389890
... โดนเต็ม ๆ เลยครับ ดีใจจัง แวะมาเป็นคนแรก ...
16 ธันวาคม 2547 12:46 น. - comment id 389895
กว่าจะทำใจได้ก็ลำบาก แต่ดีกว่าหากยัง มัวหลงไหล ปล่อยอดีต ความรัก ความฝันใฝ่ ปล่อยให้ใจ .. ล่องลอยกับสายลม
16 ธันวาคม 2547 12:50 น. - comment id 389900
ในวันก่อน ตอนเรา เงาที่เห็น ก็ไม่มี ดั่งเป็น เช่นวันนี้ แต่เมื่อเธอ เดินเข้ามา พาใจพลี เริ่มมีรัก ภักดี ให้แก่กัน แต่วันหนึ่ง วันนี้ เธอหนีจาก จะไปยาก ลำบาก ทำไหมนั่น เพราะเมื่อมอง ดีดี ที่ทุกวัน เราก็ไม่ มีเขานั้น นั้นนานมา *-*กลอนโดนใจค่ะ*-*
16 ธันวาคม 2547 12:56 น. - comment id 389906
ดีใจจริง ที่ได้ อยู่ตรงนี้ นักกลอนมี มากมาย ช่วยสร้างสรรค์ ร้อยเรียงเขียน บรรเลง เป็นกลอนกัน หฤหรร เปี่ยมสุข สมใจตน ขอบคุณครับ ^-^
18 ธันวาคม 2547 12:07 น. - comment id 391009
อืม ไม่มีเธอก็ไม่เป็นไร เด็ดๆ ลูกพี่ เหอๆๆ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
