สายลมหนาว คราวนี้ ชีวีช้ำ สุดระกำ หมองหม่น ทนไม่ไหว สายลมพัด แผ่วพริ้ว ลิ่วลอยไกล เหตุอันใด รักทำ ชอกช้ำทรวง ดั่งใบไม้ สีเขียว เรียวแรกผลิ ไม่มีติ ความงาม ตามแหนหวง ระบัดใบ ไกลถิ่น ดินทั้งปวง ใยถูกลวง ให้รัก ปักฤทัย ถูกปลิดปลิว เคว้งคว้าง กลางทางเปลี่ยว มิแลเหลียว สักน้อย คอยผลักไส ใบไม้ร่วง พริ้วร่าง ลงกลางไพร ต่อนี้ไป อยู่เดียว เปลี่ยวเอกา กาลเวลา หมุนเวียน แล้วเปลี่ยนผัน รอคอยวัน ใจเรา เฝ้ารักษา ดุจใบไม้ ร่วงหล่นไป ในพนา ไม่หวนมา สัญญาใจ ใครคนลืม......ฯ
ราชิกา 18 พ.ย. 2547 20:02 น. - ID 65804 
7007
27
0
18 พฤศจิกายน 2547 20:29 น. - comment id 372965
หากเปรียบใจ..เหมือนใบไม้..ที่ร่วงหล่น++ ++ใจของคนเปลี่ยนไปหลายร้อยหน++ ++เป็นใบไม้ก็หล่นไปได้ทั้งต้น++ ++คนหนอคนเปลี่ยนไปได้ทุกวัน++ ++++++++++++++++++++++++++++++++ ^___^ มาเยี่ยมจ้า ++++ คิดถึงนะจ่ะ
18 พฤศจิกายน 2547 20:42 น. - comment id 372975
เศร้าจังนะคะพี่ราชิกา ไม่อยู่คนเดียวนะคะ กานต์มาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ ช่างใจร้ายจัง ลืมสัญญาได้ลงคอ
18 พฤศจิกายน 2547 21:11 น. - comment id 372995
เหงาๆเศร้าๆค่ะ
18 พฤศจิกายน 2547 21:20 น. - comment id 373002
ใบไม้ที่.ร่วงหล่น อยู่บนพื้น มินานกลืน กลับกลาย สลายสิ้น ผสมเป็น เห็นค่า เพียงว่าดิน ดั่งทรัพย์สิน ธรรมชาติ ประศาสน์มา เปรียบใบไม้ ร่วงหล่น เป็นคนห่าง ความแตกต่าง เกินไกล ใจกังขา คนนั้นมี ชีวิต พิจารณา ย่อมรู้ค่า ความต่าง ห่างกับดิน.. สวัสดีครับ เข้ามาเยี่ยมทักทายคุณราชิกา ผมยังไม่ได้ลายแทง เข็มฉีดยาเลย..ไปหาบ่อยๆ..
18 พฤศจิกายน 2547 22:32 น. - comment id 373058
เห็นคนสอยใบไม้ให้ร่วงหล่น แล้วไม่สนกินผลพลันหนีหาย ปล่อยใบไม้ให้เน่าต้องเฉาตาย เรื่องมากมายผลที่ทำพ่วงนำมา เป็นธรรมดาของคนที่สอยกินผลไม้ ใบไม้ย่อมร่วงตามลงมาด้วย อาจจะแต่งไปคนละเรื่องกันนะครับ คิดตามที่เห็นเขาสอยลูกมะม่วงลง กว่าจะได้กินใบหล่นเกลือนกลาดมากมายครับ
18 พฤศจิกายน 2547 23:15 น. - comment id 373108
เมื่อลมหนาวโชยมาจากฟ้าเหนือ หนาวแรงเหลือคว้านลึกสำนึกเศร้า อดีตยังฝังในหัวใจเรา คิดถึงเขาครวญคร่ำร่ำพิไล หนาวเหน็บเนื้อเรื้อรังฝังกระหน่ำ คล้ายเข็มตำทรวงต้องหม่นหมองไหม้ หนาวรักร้างอย่างเราเศร้าหัวใจ ไม่มีใครอื่นเขาเครือเคล้าทรวง โอ้...หนาวเหนือเหลือร้ายจนตายล้ม ตัวพี่ตรมตรอมตามด้วยความห่วง เรียกหาโอ๋..อยู่ไหนใยหลอกลวง โปรดคืนดวงใจยับให้กับเรา อิอิ แวะมาเยี่ยมพี่ตุ้มก่อนนอนครับป๋ม คร่อก...กกกกกกกกกกกกกกกฟรี่ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
18 พฤศจิกายน 2547 23:25 น. - comment id 373121
มาฝากสั้นสั้นซึ้งซึ้งค่ะถึงนางฟ้าปีกขาวคนดี รักคือทุกข์จริงๆค่ะ หากทว่า.. จงรักให้เป็นแล้วจะเห็นงามค่ะ
19 พฤศจิกายน 2547 00:24 น. - comment id 373154
กาลเวลาหมุนเวียนมาเปลี่ยนผัน แต่ใจฉันยังคงมั่นไม่หน่ายหนี มอบรักให้แถมยังเฝ้าภักดี และมอบมีได้แด่เธอเสมอใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่เศร้าจัง*-*
19 พฤศจิกายน 2547 09:07 น. - comment id 373221
สวัสดีค่ะ...พี่ราชิกา เศร้าจัง เหงาด้วยสิ ใบไม้ร่วงหล่น ปนความเหงา เป็นความเศร้า ของใจที่อ่อนไหว แรงลมพัดมาพาใจหวั่นไป เปรียบใบไม้ร่วงหล่นบนพื้นดิน ^___^ ........
19 พฤศจิกายน 2547 09:20 น. - comment id 373228
เศร้าจังค่ะพี่ตุ้ม... ยิ้มนะค่ะแล้วจะเกิดพลังให้สมหวังคะ... คิดถึงค่ะพี่...
19 พฤศจิกายน 2547 09:50 น. - comment id 373244
หน้าส่วนตัว
ชั่วฟ้าดินสลาย
สัญญาใจ
คนไหนบอก?
รักแล้วไม่ลวงหลอก
คนที่บอกอยู่ที่ไหน?
ก้อฟ้ายังฟ้าอยู่
ดินก้อดูไม่เป็นไร
แล้วรักก้อจากไป
ที่สลายคือใจคน!
19 พฤศจิกายน 2547 10:29 น. - comment id 373273
หนาวลมฝน ปนน้ำค้าง อ้างว้างจิต คนแนบชิด ไกลห่าง ลาร้างหาย ยิ่งดึกดื่น คืนหนาว เศร้าเดียวดาย ต้องฝืนกาย ให้ทน จนพ้นคืน ***แวะมาทักทายครับ รักษาสุขภาพนะครับ
19 พฤศจิกายน 2547 13:24 น. - comment id 373418
แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ..
19 พฤศจิกายน 2547 17:23 น. - comment id 373622
มองใบไม้ในพนาป่าขุนเขา กี่ใบเล่าหล่นควงร่วงเสมอ แม้สวยเชียวเขียวใสเมื่อได้เจอ หากเราเผลอเหี่ยวเฉาแห้งเน่าตาย เหมือนรักเราเฝ้าหวงห่วงอยู่เรื่อย กลับชาเฉื่อยหดเฉาเศร้ามิหาย ต้องทนช้ำระกำจิตคิดวุ่นวาย ดั่งโรคร้ายรุมแกล้งแย่งรังแก อย่าเหงาหงอยน้อยใจให้ว้าวุ่น แดดยังอุ่นอบอวลควรแยแส ธรรมชาติสะอาดตาน่าดูแล เลิกชะแง้เหลียวมองจ้องเฉยเมย ใบไม้หล่นกล่นพื้นผืนวนา ตามเวลาตามกาลร่วงผ่านเฉย เปรียบเช่นรักสมัครใจจากไปเลย แล้วเช่นเคยคงเวียนเปลี่ยนกลับมา
20 พฤศจิกายน 2547 18:33 น. - comment id 374138
+++ คุณนกตะวัน.... แม้นคราใดใจเหงาเราว้าวุ่น ความอบอุ่นกำลังใจให้ห่วงหา นกตะวันคนดีมีเมตตา ราชิกาขอน้อมรับกับชีวี ธรรมชาติหมุนเวียนที่เปลี่ยนผัน คืนและวันห่างไกลในวิถี ความเข้มแข็งแกร่งที่ใจในวจี ต่อแต่นี้มั่นคงตรงตัวเรา ใบไม้ร่วงพริ้วพร่างลงกลางหญ้า ธรรมดาแห่งชีวิตไม่คิดเหงา รักจากไปเหลือไว้แต่เพียงเงา จะไม่เศร้าอีกแล้วนะแก้วตา......ฯ ขอบคุณ...คุณนกตะวัน...มากค่ะที่คอยให้กำลังใจมาโดยตลอด...ยังคิดถึงอยู่นะคะ...คอยติดตามผลงานเรื่อยมา....แม้ว่าจะไม่ได้เข้ามาโพสท์ก็ตาม...ชื่นชมมากค่ะ...
20 พฤศจิกายน 2547 18:36 น. - comment id 374141
+++ คุณน้ำใส.... เปรียบดั่งใบไม้ร่วง เคยโชติช่วงคนห่วงหา จากนี้ต้องร้างลา รักเมตตาอยู่ที่ใด......ฯ คิดถึงน้องเช่นกันค่ะ...ขอบคุณมากนะจ๊ะ..
20 พฤศจิกายน 2547 18:43 น. - comment id 374142
+++ คุณเพียงพลิ้ว....จ๊ะ..มีน้องกานต์..อยู่ข้างๆพี่ไม่เหงาแล้วล่ะ...เอาอะไร?มาแลกก็ไม่ยอม..อิอิ +++ คุณคนเมืองลิง.....เศร้าๆ..เหงาๆนะจ๊ะ... +++ คุณพุดพัดชา.... ขอบคุณที่ชี้แนะค่ะ...ต้องรักให้เป็น..แล้วจะเห็นงาม..เห็นด้วยค่ะ..เอ!!!..แสดงว่า...ราชิกา..รักไม่เป็น...นะเนี่ย...คุ้นๆนะคะคำนี้...ไม่รู้ว่า..ใครเขียนไว้อ่ะ..อิอิ.... +++ คุณกัลลดา...จ๊ะ..พี่จะยิ้มกว้างๆไว้..จะได้มีพลังและกำลังใจไงคะ....คิดถึงน้องค่ะ... +++ คุณลอยไปในสายลม....ขอบคุณมากนะคะ..ว่างๆจะแวะไปเยี่ยมค่ะ...
20 พฤศจิกายน 2547 18:51 น. - comment id 374146
+++ คุณผู้เฒ่า.... เปรียบใบไม้ร่วงหล่นใครคนห่าง มาราร้างแรมไกลใจถวิล อยากได้ฟังน้ำเสียงเพียงยลยิน ดั่งธารรินไหลหลั่งกำลังใจ......ฯ สวัสดีค่ะ..ท่านผู้เฒ่า...ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ...ราชิกา..ส่งที่อยู่ให้แล้วนะคะ..(กลัวไม่ได้ซีดีน่ะ)..ลองเช็คดูอีกทีนะคะ...เข้าใจพูดจัง...ลายแทงเข็มฉีดยา..อ่านแล้วงง...แต่ก็ขอเดานะคะ...
20 พฤศจิกายน 2547 18:52 น. - comment id 374147
ราชิกา..ขอมาตอบเพื่อนๆใหม่พรุ่งนี้ค่ะ ..(มีภาระกิจด่วนค่ะ)....คงไม่ว่ากันนะคะ...
20 พฤศจิกายน 2547 21:09 น. - comment id 374240
เป็นกำลังใจให้ใบไม้ใหม่ผลิใบเร็ววัน : )
21 พฤศจิกายน 2547 15:26 น. - comment id 374438
+++ คุณชัยชนะ... ใบไม้ร่วงหล่นพริ้วละลิ่วผล็อย แล้วล่องลอยล่วงลับกับวันหวาน คงเหลือเพียงเงาอดีตกรีดดวงมาลย์ อยากประสานความเข้าใจใครเล่าลืม......ฯ ที่น้องชัยพูดพี่เข้าใจค่ะ..ปัญหาอยู่ที่ว่า..ใครจะมาสอยผลไม้ล่ะ..ในเมื่อต้นไม้ยังไม่เกิดเล้ย...จริงเปล่าคะ....
21 พฤศจิกายน 2547 15:30 น. - comment id 374442
+++ คุณน้องเมก.... ยังหนาวเหน็บเจ็บลึกฝึกดวงจิต ขาดคนชิดเคียงใกล้ใจสับสน จากวันนี้คงมีแต่ตัวตน อาจหมองหม่นแล้วกลับคืนฟื้นชีวี.....ฯ มาเป็นกำลังใจให้พี่หรือคะ..น้องเมก...ขอบคุณ มากค่ะ...อ้าว!!!...แอบหนีไปนอนก่อนได้ไงอ่ะ...
21 พฤศจิกายน 2547 17:32 น. - comment id 374471
+++ คุณผู้หญิงไร้เงา.... กาลเวลาหมุนเวียนมาเปลี่ยนผัน รอนับวันที่เราเฝ้าสุขศรี จะมอบรักห่วงหาทุกราตรี ให้เธอมีความสุขทุกคืนวัน.....ฯ เหงาๆเศร้าอ่ะนะ...เปลี่ยนบรรยากาศบ้างค่ะน้องตูน....คิดถึงจ๊ะ..
21 พฤศจิกายน 2547 17:34 น. - comment id 374473
+++ คุณแมงกุดจี่.... ใบไม้ร่วงหล่นไปดั่งใจฉัน กลัวร้างพลันหทัยให้สุดเหงา ต่อนี้ไปคงเหลือแต่เพียงเงา แนบนานเนาขอใจให้ฉันที......ฯ ขอบคุณมากค่ะ..ที่มาให้กำลังใจกันนะคะ...
21 พฤศจิกายน 2547 17:36 น. - comment id 374475
+++ คุณรดา.... รักเธอล้นดวงจิต รักมิ่งมิตรที่สดใส รักเธอนั้นด้วยใจ อย่าผลักไสให้ร้าวราน....ฯ กลอนคุณรดา..เพราะค่ะ...มาเป็นกำลังใจซึ้งกันและกันนะจ๊ะ..แล้วจะไปเยี่ยมค่ะ...
21 พฤศจิกายน 2547 17:38 น. - comment id 374477
+++ คุณละอองน้ำ... ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะมาให้กำลังใจกัน...คิดถึงคุณนะคะ..สบายดีมั้ยคะ..หายไปนานนะเนี่ย!!!.....
21 พฤศจิกายน 2547 17:41 น. - comment id 374482
+++ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้... หนาวลมฝนปนน้ำค้างกลางป่าลึก ยิ่งยามดึกอดรนทนไม่ไหว ป่านฉะนี้คนดีที่แสนไกล อยู่อย่างไรตัวเราเฝ้าคนึง.....ฯ ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ...ดูแลสุขภาพเช่นกันนะคะ....ยังติดตามผลงานคุณนะคะ..ชื่นชมค่ะ..
27 พฤศจิกายน 2547 20:38 น. - comment id 379356
พยายามไปหา ซีดี เพลง รักที่อยากลืม ที่ได้ฟังทางวิทยุ หาไม่ได้ ปลิดปลิว เคว้างคว้าง ชีวิต เหมือนดั่งใบไม้ที่หลุดลอย จริง ๆ ด้วย
28 พฤศจิกายน 2547 11:43 น. - comment id 379612
+++ คุณฤกษ์.... ซีดี / วีซีดี...เพลง รักที่อยากลืม...มีเยอะนะคะ..คุณฤกษ์.ลองหาอีกครั้งนะ...เพลงเพราะมาก..มีความหมายดี...แต่..ทำไมจะต้องลืมล่ะ...สงสัยค่ะ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
