วันนี้ตื่นเช้ามาด้วยความหวาดกลัว ท่ามกลางอาการของคนที่ไม่ค่อยสู้จะดีนัก ก็ทั้งทางใจ และทางกาย อืม ตืนมาอาบน้ำแต่งตัว ก็คงต้องไปทำงานอีกแล้วสินะ ต้องเจออะไรอีกก็ไม่รู้ ใจไม่ค่อยดีเลยนะ แต่งัยก็ยังสู้ เกิดมาเป็นคน.....ทั้งทีต้องกล้าเผชิญ แต่ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีรึเปล่า ยิ่งไม่มีใครอยู่เคียงด้วย กลัวผิดแล้ว....ไม่มีใครเคียงข้างด้วย ...........เอาละไม่เห็นเป็นกลอนเลย...ก็แค่ ...........อยากให้ใครบางคนเค้าได้รู้เท่านั้นเอง ...........คิดถึงมากนะ ห นา ม ไ ม้ ไ ผ่ ขอโทษที่ใช้พื้นเขียนกลอนมาระบายเรื่องไร้สาระ..........ไม้ฉาก
10 พฤศจิกายน 2547 16:33 น. - comment id 367516
ิ่ิ่ิ่ิ่อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
10 พฤศจิกายน 2547 23:55 น. - comment id 367775
สู้ สู้ค่ะ
11 พฤศจิกายน 2547 06:45 น. - comment id 367831
ผลิใบอ่อนแตกช่อชูกอรัก ดอกแห่งภักดิ์ผลแห่งพลีใจเราสอง ดอกนิยามความหอมธรรมนำครรลอง ดอกเพชรหอมกระจายคล้ายชีพเรา.. ดอกเสน่หาบานสายคล้ายสิ้นหวัง ดอกโศกฝังซ่อนไว้แทนใจเหงา ดอกพิสวาสรอชาติหน้าสนิทเนา สำหรับเราดอกกระทมบานเต็มช่อขอกล้ำกลืน!
27 มกราคม 2548 21:03 น. - comment id 413479
ว๊า..อะไรจะเศร้ากันปานนี้หนอ.. คิดถึงเราเหรอ...เนี่ยไง..มาให้หายคิดถึงแล้วนะเจ้าคะ.. @^_^@