หน้าส่วนตัว
นกน้อยบินจากฟ้า แสนไกล
เข้าสู่ท้องถิ่นไพร โลกกว้าง
เริงร่าร่อนตามใจ ตนอยู่ แน่ฤา
ย่ำรุ่งมาลาร้าง ห่างให้ใจครวญ......ฯ
บินไปไกลห่างโพ้น ทุกที
ลืมรักแล้วคนดี แห่งข้า
เคียงคอยอยู่แรมปี คงไม่ หวนแฮ
ประดุจคนเหว่ว้า อกร้าวรานใจ........ฯ
วอนนกกลับสู่หล้า คืนรัง
อย่าอยู่ตามลำพัง ก่อเกื้อ
คิดถึงซึ่งความหลัง รักร่วม ใจแฮ
สองรักจักโอบเอื้อ แนบเนื้อนวลสมร......ฯ
รอคอยเพียงนกเจ้า ครองใจ
ถึงหากนานเท่าใด ฝากถ้อย
สัญญาที่แนบใน ดวงจิต นี้เฮย
แรงรักจักมิด้อย เคลื่อนคล้อยไคลคลา.....ฯ
ราชิกา 27 ต.ค. 2547 19:40 น. - ID 64360 
2561
15
0
27 ตุลาคม 2547 20:08 น. - comment id 358413
อิ_อิ กลอนลักษณะนี้ เมกคงตามไม่ไหวหรอกครับ ยังเรียนไม่ถึงเลย ตอนนี้พยายามจะเขียนกลอน 8 ให้ดีอยู่ครับพี่ เด๋วเมกจะเขียนมาโชว์ครับ ฮิๆๆๆ โชว์ห่วยอ่ะพี่ เมกชอบบทกลอนของพี่แทบทุกบทเลยนะ ยิ่งกลอน 8 ยิ่งชอบใหญ่ เมกเก็บไว้ เพื่อศึกษาหลายบทแล้วครับ เมกเก่งเมื่อไหร่ จะเริ่มฝึกแนวนี้บ้าง คิดถึงคนไกลของเมกมากเลยครับพี่ ฮือออออออ คิดถึงจัง +-*-+ +-*-+-*-+คนในนิยาย+-*-+-*-+ +-*-+
27 ตุลาคม 2547 21:12 น. - comment id 358430
ขอให้เธอกลับมาในครานี้ เพื่อมาสร้างรักภักดีเหมือนวันเก่า ขอให้เธอมาชิดใกล้ใจดั่งเงา เหมือนที่เรารอคอยในทุกวัน *-*ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ รอใครอยู่ค่ะ น้องหรือเปล่าเนี่ยคนที่พี่รอ อิอิ*-*
27 ตุลาคม 2547 22:04 น. - comment id 358475
พี่รักดอกหนา พี่ถึงมาดอกคนดี กี่เดือนกี่ปี ความรักพี่ไม่เปลี่ยนไป พี่คิดถึงเสมอ พี่ละเมอแต่ดวงใจ พี่เฝ้าห่วงใย เป็นฉันใดบ้างแก้วตา พี่เฝ้าควญกระซิบถ้อย ให้นวลน้องคอยพี่กลับมา ตรึงฤทัยพี่จำ เฝ้าพร่ำร่ำหา อย่าเลยอย่าร้างไกล พี่คืนกลับแล้ว โอ้น้องแก้วอยู่แห่งไหน หลบเร้นอยู่ใย นานเหลือใจเราจากกัน อ่านโคลงของราชิกาแล้วซึ้งจริง ๆ มีเพลงเก่าเพลงนี้ที่พอจะเอามาตอบเข้าเรื่องได้บ้าง อิอิ ไม่รู้ว่าใครร้องไว้ฟังแล้วชอบตั้งแต่วัยสะรุ่น อิอิ
27 ตุลาคม 2547 22:45 น. - comment id 358489
สวัสดีค่ะ ..รอคอยการหวลกลับ คอยรอ มองจันทร์แล้วอดพ้อ อยู่ไหน ลมหนาวพัดเคลียคลอ ซมโศก ซอกซอนจินต์ไหวไหว อ่อนล้า สิ้นแรง ..แต่งไม่เป็นค่ะ..คงพอใช้ได้นะคะ..คิดถึงเช่นกันค่ะ.. ..~-~..
27 ตุลาคม 2547 23:00 น. - comment id 358492
...เป็นค้างคาวน่าน้อย-.....ใจนัก ใครไม่ชอบคิดรัก.............เอ่ยเอื้อน นิดเพียงหน่อยเขาผลัก-....ไสส่ง เหมือนว่าเราปนเปื้อน......เหล่าเชื้อหวัดนก... .......................สวัสดีครับ.........................
28 ตุลาคม 2547 06:05 น. - comment id 358582
เพราะอ่ะ แต่เขียนไม่ได้ซักที ..^_^..
28 ตุลาคม 2547 06:55 น. - comment id 358610
ไม่ใช่คนร่ำรวยสวยศักดิ์ศรี ไม่เคยมีเงินทองดังกองฝัน มีแต่ใจมอบไว้ให้คืนวัน กับรำพันพร่ำเพ้อเสนอมา ไม่เคยมีเวทมนต์มาดลใจ แค่อาลัยเลิศหรูกว่าภูผา แบกความทุกข์รอยช้ำกับน้ำตา เก็บเอามามอบฝากจากฤทัย ใจปราณีสีแดงดั่งดวงนี้ เก็บใจพี่สักดวงด้วยได้ไหม ยังไม่เคยลักลอบมอบให้ใคร เอาเยื่อใยห่อหุ้มจงคุ้มครอง
28 ตุลาคม 2547 09:46 น. - comment id 358671
ขอให้รักนี้คืนกลับ มาวางทาบตรงใจที่รอคอย.... เขียนได้ไพเราะครับพี่ตุ้ม ความรู้สึกยามรอคอยช่างน่าหวั่นไหวนัก แต่ยามนึกถึงยิ่งโหยหา เป็นความรู้สึกซึ่งครั้งหนึ่งมีวาสนาได้เจอมา.... หวังเพียงว่าในการรอคอยของใครสักคน จะเป็นการรอคอยที่ไม่สูญปล่าว.... ตราบเท่ายังเชื่อมั่น ตราบเท่ายังศรัทธา...ต้องมีรักที่ปรารถนาได้ดั่งใจสักวัน...งามนัก... แวะมาด้วยคิดถึงเสมอเสมอ....
28 ตุลาคม 2547 10:21 น. - comment id 358695
เพราะจังเลยคะ ความหมายก็ดี ชอบ ๆๆ แวะมาเยี่ยมเยียนคะ อิ อิ ...สกุณาจากฟากฟ้า คืนรัง ใจกลับเริ่มผุพัง ต่อหน้า รอนานกว่ามารัง คืนกลับ ใจก็แหลกเหนื่อยล้า สุดช้ำ เพราะรอ.....
28 ตุลาคม 2547 13:09 น. - comment id 358800
กลับมาแล้วแก้วใจจ๋า กลับมาหาคนดีที่คิดถึง กลับมาหาด้วยใจเฝ้าคำนึง ระลึกถึง..แก้วตายอดยาใจ.... เขียนแทนใครคนนึงที่เขาไม่กล้าบอกพี่ตุ้มค่ะ.... แหะๆๆก้อเขียนโดยที่เขาไม่ได้ขอร้อง...เดาใจเขานะค่ะ..
28 ตุลาคม 2547 13:34 น. - comment id 358811
หากบินเดี่ยวบินผ่านแล้วเจอจะบอกให้เขาบินคืนรังนะครับ ***แวะมาทักทายครับ
28 ตุลาคม 2547 16:35 น. - comment id 358934
เป็นโคลงที่อ่านง่ายเข้าใจเร็ว เยี่ยมยอด ^o^
29 ตุลาคม 2547 18:08 น. - comment id 359710
ไพเราะดีค่ะชอบมากๆค่ะ
30 ตุลาคม 2547 16:30 น. - comment id 360325
นกน้อยจะเข้าอยู่ รวงรัง อยู่ที่ความมุ่งหวัง มอบให้ ถ้าความคิดชิงชัง ปรากฎ นกไม่กล้าดอดใกล้ ที่นั้นอัดแอ ไม่ทราบว่ารวงรังจะว่างอยู่หรือเปล่าครับพี่ มาช้าไปนิดคงยังไม่ปิดรังนะครับ
31 ตุลาคม 2547 14:32 น. - comment id 360890
กวาดบ้านปัดเรือนไว้รอคอย เจ้านกน้อยบินร่อนอยู่หนไหน เหลิงลมเที่ยวเล่นไปแสนไกล มีหัวใจกลับรังบ้างไหมเอย พี่ราชิการอใครอยู่ครับ ผมพอจะช่วยเหลือติดตามให้ได้บ้างรีเปล่า....
2 พฤศจิกายน 2547 19:58 น. - comment id 362478
ราชิกาต้องขออภัยที่ตอบเพื่อน..พี่น้องช้าไป...เนื่องจากไม่ว่างค่ะ...วันนี้ภาระกิจพึ่งเสร็จสิ้น..จะพยายามตอบในทุกความเห็นนะคะ...ราชิกา..ขอขอบคุณในน้ำใจ..ที่มอบให้มาโดยตลอดค่ะ....
2 พฤศจิกายน 2547 20:02 น. - comment id 362481
+++ คุณเมกกะ... น้องเมก...อะไรจะขนาดนั้นคะ...พี่ยิ่งเป็นคนใจอ่อนอยู่ด้วย...งานนี้ไม่รู้ว่าพี่หรือน้อง...อาการหนัก...พอๆกันนะเรา...ยังไง..เราเป็นผู้ชาย...คอยดูแลพี่บ้างก็แล้วกันนะจ๊ะ...คนดี...อิอิ... น้องเมก..เก่งอยู่แล้ว..ฝึกนิดเดียวรับรองเก่งกว่าพี่แน่นอนจ๊ะ..แล้วพี่จะเอาใจช่วยนะคะ..
2 พฤศจิกายน 2547 20:05 น. - comment id 362486
ขอให้เธอกลับมาหาฉันบ้าง อย่าแรมร้างลาไกลใจยังฝัน รักคิดถึงเธอนั้นทุกคืนวัน สื่อสัมพันธ์เป็นจริงหญิงไร้เงา.....ฯ พี่รอคอย..น้องตูนคนสวยจ๊า...คิดถึงมากนะ..
2 พฤศจิกายน 2547 20:10 น. - comment id 362489
+++ คุณฤกษ์... ยินเสียงสำเนียงพร่ำ ช่างลึกล้ำให้หวั่นไหว อยู่แดนดินถิ่นใด ฝากส่งใจให้คนึง......ฯ เนื้อเพลงเพราะนะคะ....แต่อยากฟังทำนองว่าเป็นอย่างไร...ราชิกา..ไม่เคยได้ยินนะเนี่ย...สงสัยเราคงเกิดคนละยุคแล้ว....ราชิกา..อยู่ในยุคโบราณนะ...จะบอกให้...อิอิ...
2 พฤศจิกายน 2547 20:11 น. - comment id 362492
ราชิกา..ขอมาตอบเพื่อนๆต่อในวันพรุ่งนี้นะคะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
