..นาทีของความสับสนในใจ มันเป็นอะไรที่..ไม่สามารถบรรยายออก ยากเย็นเหลือเกิน..ที่จะเอ่ย - สักคำบอก ฉันรู้.. รู้โดยไม่ต้องคัดลอกความรู้สึกนั้น..จากเธอ ...สักคำสิ..บอกกันได้ไหม หนึ่งคำ จากความเป็นไป..ใต้ผืนฟ้าเหงา-เก้อ ยังมีฉันนะ...ที่พร้อมจะรับฟังเธอ หากเพียงคน-คนนี้ที่เคยเจอ...เธอไม่ได้หลงลืมไป .... ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่นี่ นะครับ..
30 พฤศจิกายน 2544 17:36 น. - comment id 22023
เป็นผู้ชายที่ละเมียดละไมดีจิงๆ
30 พฤศจิกายน 2544 18:47 น. - comment id 22056
เขียนได้ความรู้สึกดีจัง...กลอนเพราะมากจ้ะ
30 พฤศจิกายน 2544 22:03 น. - comment id 22099
คุณเป็นคนละเอียดอ่อนนะ กลอนแบบนี้ผู้ชาย น้อยคนจะเขียนได้เข้าถึงแบบนี้
1 ธันวาคม 2544 14:28 น. - comment id 22224
เพราะดีน่ะ คนเราทุกคนก็อยากจะได้ยินคำว่ารักจากคนที่เรารักกันทั้งนั้นแหละ
1 ธันวาคม 2544 16:00 น. - comment id 22243
ขอบคุณ ก๊าบ...
1 ธันวาคม 2544 21:02 น. - comment id 22284
ซึมซับกำลังใจนี้ได้...อย่างไร ในเมื่อหัวใจถูกปิดตาย...
6 ธันวาคม 2544 22:56 น. - comment id 23267
แค่คำเดียวไม่อยากบอก ใจถูกหลอกมากมายจนร้าวไหว คำคำเดียวอธิบายได้ไม่หมดใจ เธอรู้ไหมใจมันช้ำจนยับเยิน!เกินจะทน!