บ่อยครั้ง หลายครา เราละเลย เราเพิกเฉย และประมาท จนทำให้เกิดความผิดพลาด จนมิอาจ ไขว่คว้า ชิงชัย บ่อยครั้งที่ ผิดพลาด ซ้ำซ้ำ จนตอกย้ำ ความเฉื่อย จนกลายเป็นชินชา เรื่อยๆ จนรู้สึกเนือยๆ และเหนื่อยใจ ถามสักนิด ต่อสู้กับใครอยู่ กำลังอยู่ ในศึกหรือ ข้าศึกนั้น ก็เราเอง มิใช่รือ รึว่าข้าศึกคือผู้ใด กล้าถ้าทาย ตัวเอง มั๊ยเล่า กล้าเดินเข้า ห้องขัง จิตใจไหม กล้ามุ่งมั่น ไม่รั้งรอ ผู้ใด กล้าแก้ไข จุดอ่อน บั่นทอนเรา ลุกขึ้นสิ มัวรอ ผู้ใดฉุด รึจะคอย แต่พูด ที่สุดแล้ว รึจะคอย แต่มอง เส้นบอกแนว รึจะคอย ตอบว่า ไม่กล้าพอ ผ่านไปแล้ว ก็ผ่านไป ที่มาใหม่ ทำยิ่งกว่า เต็มที่ ไร้เส้นบอก แค่ไหน พอดี ข้ามเส้น เต็มที่ได้ จึงดีพอ
ไวท์บอร์ดกับเมจิก 19 ต.ค. 2547 14:25 น. - ID 63857 
848
3
0
19 ตุลาคม 2547 15:35 น. - comment id 353665
เก็บเอาไว้จดจำอีกทำไหม ความร้ายแรงเหลวไหลในอดีต ลบให้หมดจากใจไม่เหลือซีก ลืมอดีตแล้วเริ่มใหม่ด้วยใจเรา *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
19 ตุลาคม 2547 19:19 น. - comment id 353901
แต่งเพราะดีค่ะ..แวะมาทักทายนะคะ
20 ตุลาคม 2547 06:37 น. - comment id 354241
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน
คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
27 ตุลาคม 2547 20:55 น. - comment id 358421
เขียนเก่งจังนะคะ
คราใดที่เธอล้ม
ใจขื่นขมและผิดหวัง
คราใดความหวังพัง
หมดกำลังหมดแรงใจ
อย่าลืมคนคนนี้
ที่อยู่นี่ไม่ว่าวันไหน
ฉันยังรัก ยังพร้อมสำหรับเธอเสมอไป
จงมั่นใจ ทุกก้าวที่ไป
ฉันยังเป็นเพื่อนเธอ
เขียนได้ดีนะคะ
แล้วเจอกันใหม่ค่ะ
จะติดตามผลงานของพี่เสมอ
*_*เลย์*_*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
