ปลูกเรือนไว้หมายพบประสบขวัญ กี่ร้อยวันยังรอขอเคียงหมาย โรยไมตรีแทนรั้วไว้ล้อมกาย ขึงเส้นสายรักระหว่างทางสัญจร รอผู้มาเยี่ยมเยือนเรือนแห่งนี้ น้อมฤดีสู่ใจไม่ทอดถอน ขอต้อนรับสัมผัสด้วยอาทร และต่อกลอนเพลงกานท์ประสานกัน เมื่อใดหนอรอวันนั้นมาถึง เพียงคำนึงถึงเธออย่างเพ้อฝัน ได้แต่ส่งห่วงใยไปให้กัน ทุกคืนวันส่งไปไม่รอรี เรือนแห่งรักจักรอขอพบรัก ด้วยสลักใจไว้ไม่หน่ายหนี อาจเงียบเหงาคราวร้างห่างฤดี หัวใจนี้ยังปองครองรักเธอ อย่าเพ้อเศร้าร้าวรานปานรักลวง ใจอีกดวงห่วงหาอยู่เสมอ เหนื่อยมากไหมในภาระที่พบเจอ เรือนหลังน้อยคอยเธอมาผ่อนกาย ฝากกระซิบริมโสตขอโทษนะ อาจเลยละการรับกลับเมื่อสาย ด้วยจัดเตรียมความรักไว้มากมาย จนบดบังรูปกายไม่พบกัน
พี่ดอกแก้ว 17 ต.ค. 2547 19:50 น. - ID 63752 
1746
40
0
17 ตุลาคม 2547 20:25 น. - comment id 352595
อิ_อิ ขอเป็นคนแรกนะครับ จะมาใครมาแย่งป่ะหว๋า +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
17 ตุลาคม 2547 20:38 น. - comment id 352605
เพราะจังค่ะ ของอยู่ในบ้านรักพักหลังนี้ด้วยค่ะนะคะพี่ดอกแก้วจ๋า คิดถึงและเป็นห่วงพี่สาวเสมอค่ะ
17 ตุลาคม 2547 21:25 น. - comment id 352628
ผมชอบคำว่า เรือน จังเลยครับ ฟังแล้วให้บรรยากาศโบราณๆ มากครับ
17 ตุลาคม 2547 21:47 น. - comment id 352645
ขอพักกายที่เหนื่อยล้า ณ บ้านนี้ ช่วยขับกล่อมดวงฤดีที่หนีหาย ให้กลอนกานท์อนันต์ค่ามากมาย นำพาเพื่อความหมายให้ได้พบ รู้สึกดีที่ได้แวะมาเยี่ยมเยือนทุกครั้ง ได้รับความสุขใจและพบความหมาย ในกลอนกานท์ของพี่ดอกแก้วค่ะ สวัสดีนะคะ
17 ตุลาคม 2547 21:48 น. - comment id 352647
^_^ มาขออาศัยอยู่ด้วยคนนะคะ ดูอบอุ่นดีจังเลยค่ะ
17 ตุลาคม 2547 22:55 น. - comment id 352697
แวะมาเยี่ยมพี่ดอกแก้ว ไม่ทราบว่าจะได้ขึ้นเรือนรึเปล่า อิอิ
17 ตุลาคม 2547 23:11 น. - comment id 352702
แวะมาเยือนเรือนรักประจักษ์จิต ซึ้งลิขิตลำนำคำอ่อนหวาน เพลินระรื่นชื่นกมลคนรักกานท์ สุขสราญฉ่ำเย็นดั่งเช่นเคย *ูู^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^ ... ขอบอกว่า ที่นี่คือความสุขค่ะ ... *ูู^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^
18 ตุลาคม 2547 00:11 น. - comment id 352717
บทกลอนจากหัวใจในศิลป์สร้างความฝันบรรเจิด...กอปรด้วยความอารีอ่อนละมุนแด่มิตรทัวเรือนไทย....เป็นควมประทับใจไม่รู้ลืมค่ะ
18 ตุลาคม 2547 01:19 น. - comment id 352731
หวัดดีคะพี่ดอกแก้ว..มี บ้านไว้พักรักษาใจหั้ยฟ้าดีกว่าเนอะ อิอิ ไม่ได้มา นานมาก แต่ก้อยังคิดถึงเสมอนะคะคนคุ้นเคย ฉันมีบ้านพักหลังนึง เอาไว้พักเมื่ื่อตอนเหนื่อยล้า พอเห็นบ้านนั้นแล้วสุขอุรา เพราะข้างในบ้านมีคนรักที่รออยู่....^__^ *+-*-+-*-+*ผู้หญิงอ่อนไหว..♡..แต่ไม่อ่อนแอ*+-*-+-*-+*
18 ตุลาคม 2547 03:09 น. - comment id 352767
ทั้งที่พี่แก้วป่วยขนาดนั้น แต่ก็ยัง... T-T ผมมาชื่นชมผลงานของพี่จากใจจริง แม้พี่จะมาตอบช้า ก็ไม่จำเป็นต้องเสียใจครับ เพราะผมเชื่อว่าทุกคนไม่ได้หวังอะไรมากไปกว่าบอกให้พี่แก้วรู้ ว่าพวกเค้าชื่นชอบในบทกวีของพี่มากขนาดไหน ไม่ว่าสำนวนสำเนียงท่วงทำนองรสสัมผัสผสมกลมกลืนลื่นไหล ที่สำคัญ ความหมายลึกซึ้งกินใจ ขอให้หายวันหายคืนนะคับ สุขภาพแข็งแรง.. แล้วมาโพสกลอนให้พวกเราชื่นชมเรื่อยๆนะคับ..^0^ ห่วงพี่สาว
18 ตุลาคม 2547 05:53 น. - comment id 352780
ประตูบ้าน ไม่ใส่กลอนเปิดต้อนรับ หลายห้องหับ ปรับเปลี่ยนเติม เพิ่มสดใส มากระแซะ แวะพักผ่อน อย่าร้อนใจ ดื่มน้ำเย็น ประเคนให้ หายเหนื่อยพลัน
18 ตุลาคม 2547 07:26 น. - comment id 352791
หน้าส่วนตัว
..บ้านหลังนี้ ..อบอุ่น..
มากมาย .. ความรัก .. ที่เรนได้รับ จากที่นี่..
.บ้านแห่งความเมตตา ..
และ..การให้ ..
..ที่มีคุณค่า ..
และการเรียนรู้ ..ในการดำเนินชีวิต.. ในโลก.. และสังคม..
ที่ถูกกำหนด .. ด้วยค่านิยม ..
กับ..คำถาม ..ที่เกิดขึ้น..ในใจ..
บ้าน .. ที่เรนรัก..
ของผู้หญิงเก่ง .. ที่มากมาย ..ด้วยความกรุณา..
..ที่ไม่มีวันหมด..
เรน .. รักบ้าน..ของพี่ดอกแก้ว..
..รักทุกตัวอักษร .. ที่พี่เขียน..
เรนสัมผัสความรู้สึก ..ของพี่ที่ให้เรนได้ ..นะคะ..
....
18 ตุลาคม 2547 09:56 น. - comment id 352842
รักคุณพี่คนดีพี่ดอกแก้ว งามเพริศแพร้วแนวทางประเสริฐสม ถ้อยคำงามล้ำค่าน่าอภิรมย์ แสนสวยสมสง่าศรีสตรีไทย ธรรมะสวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว
18 ตุลาคม 2547 10:01 น. - comment id 352844
วิ่งโครมครามตามพี่เพื่อนมาเยือนบ้าน อย่ารำคาญขอพักเรือนที่เหมือนฝัน วิมานนี้มีน้ำใจไว้แบ่งปัน ทุกสิ่งปั้นแต่งด้วยรักไว้พักใจ ขอน้องกานต์พักเรือนงามของพี่ดอกแก้วด้วยคนนะคะ สัญญาค่ะว่าอยู่บ้านท่านจะไม่นิ่งดูดาย จะปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่นค่ะ บ้านหลังนี้มีอะไรดีๆให้นำกลับไปเสมอค่ะ แต่น้องกานต์ไม่ได้มามือเปล่านะคะ มีความรักและคิดถึงมาฝากค่ะ แต่ขากลับขอกล้วยไม้กระถางนึงนะคะ อิอิ
18 ตุลาคม 2547 11:40 น. - comment id 352894
อ่านกลอนกานท์ผ่านห้วงทรวงในจิต
ด้วยใจคิดติดกรุ่นละมุลเหลือ
ช่างซาบซ่านผ่านช่วงความจุนเจือ
ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แน่แก่ใจ
เรือนหลังน้อยคอยรักภักดีเจ้า
แม้นจะเศร้าเฝ้าครุ่นติดอุ่นได้
คงเจือจางห่างร้างที่หายไป
โอ้เหตุไฉนใยอธรรมนำบังตา
ผิดหรือถูกปลูกฝังในความคิด
อยากใกล้ชิดติดเรือนรักสิเน่หา
เพียงแต่กลัวความชั่วมั่วกามา
จะนำพาให้เรือนน้อยพลอยมลทิน
วันเวลาขอพาใจไปชำระ
นำธัมมะมาล้างให้สูญสิ้น
เพื่อเรือนน้อยกลอยใจที่ยลยิน
ไม่มีกลิ่นโลกียะมาคลุกตรม.
แก้วประเสริฐ.
18 ตุลาคม 2547 13:07 น. - comment id 352925
มากไมตรี ทุกคลา มาเยี่ยมเยือน ดุจเด่นเดือน ส่องหล้า เย็นสดใส คุณธรรม ล้ำเลิศ เผยแผ่ใจ สาธุการ บุญใหญ่ พี่ดอกแก้ว กราบสวัสดีอาจารย์ครับ
18 ตุลาคม 2547 13:10 น. - comment id 352928
ดีนะครับยังมีรอ..บินเดี่ยวร้างไปซะแล้ว ***แวะมาเยี่ยมมครับ
18 ตุลาคม 2547 14:13 น. - comment id 352962
มีกายเป็นเรือนรัก มีเสาหลักคือดวงจิต แหล่งก่อเกิดชีวิต แหล่งผลิตโถมถั่งไฟ อย่าให้เรือนกายช้ำ อย่ากระหน่ำเสาเรือนไหว จงดูแลทั้งกายใจ อย่าให้ใครมาย่ำยี
18 ตุลาคม 2547 15:50 น. - comment id 353014
................................ ...มาเยี่ยม เพราะคิดถึงน่ะ จำเราได้ไหม ................................ ++++++++++++++++++
18 ตุลาคม 2547 16:39 น. - comment id 353047
รักล้นจอต่อไม่สั้นขยันคิด ถึงดวงจิตที่โหยหาดาราฝัน อยากให้เราได้มาอยู่คู่เคียงกัน เรือนรักนั้นรอวันฝันเติมเต็ม บ้านนี้น่าอยู่แฮะ ^o^
18 ตุลาคม 2547 19:10 น. - comment id 353141
กลอนไพเราะมากนะคะ.. เรือนนี้ก็หลังงาม.. ชอบมากนะคะ.. สวัสดีค่ะ
19 ตุลาคม 2547 01:20 น. - comment id 353332
มาทายทักบ้านรักขอพักหน่อย ด้วยเรานั้นเหนื่อยไม่น้อยร้อยห่วงหา จึงมาพักตรงบ้านเก่าเฝ้าชายคา รอผู้มาอยู่ร่วมกันฉันท์มิตรกลอน *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
19 ตุลาคม 2547 01:52 น. - comment id 353348
@...เมกกะ... มาถึงเป็นคนแรกแขกเรือนขวัญ เครื่องดื่มต้อนรับนั้นคือน้ำฝน ลอยมะลิหอมฟุ้งจรุงกมล เชิญด้านบนเลือกห้องจองพักใจ สวัสดีค่ะน้องเมก ... ผลการโพสท์ก็ได้พิสูจน์แล้วว่าไม่มีใครมาแย่งตำแหน่ง ขอขอบคุณแขกวีไอพีท่านแรกนี้ด้วยความซึ้งใจค่ะ
19 ตุลาคม 2547 01:52 น. - comment id 353350
@...หมูหวาน เพราะรัก... คนที่สองจองไว้พักในบ้าน เพื่อปฐมพยาบาลแก่คนไข้ มาพร้อมกับความรักและห่วงใย ซาบซึ้งใจในน้องหมูมาอยู่เคียง ยินดีต้อนรับค่ะน้องหมูหวาน กำลังขาดแคลนนางพยาบาลอยู่พอดี ถือว่าเป็นโปรโมชั่นพิเศษจากบ้านรักพักใจก็ได้นะคะ ว่ามาพักแล้วต้องคอยดูแลพี่ดอกแก้วพร้อมกันไปด้วย
19 ตุลาคม 2547 01:53 น. - comment id 353351
@...ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำ... เรือนแห่งรักพักใจในวันนี้ นอกชานมีพื้นนั่งให้ฟังเสียง มโหรีปี่ฆ้องมาร้องเรียง เป็นเครื่องเคียงข้างสำรับกับข้าวเย็น ขึ้นเรือนมานั่งคุยกันก่อนนะคะบุรุษแห่งสายน้ำ แล้วจะพาไปชมบึงบัวข้างพระแท่นพระชินสีห์ ...พบกับบุรุษแห่งสายน้ำทีไร นึกถึงบรรยากาศบริเวณพุทธคยาทุกครั้งคราวไป...
19 ตุลาคม 2547 01:53 น. - comment id 353352
@...วาพราว... เชิญพักกายคลายล้ามาเหนื่อยเหนื่อย ลมฉิวเฉื่อยจักคลายร้อนผ่อนความเข็ญ ยามค่ำคืนมาต่อกลอนวอนจันทร์เพ็ญ การละเล่นของน้องพี่ที่มากคุณ ขอบคุณค่ะวาพราว ทุกบทกวีมีคุณค่าเสมอ อย่างน้อยก็เกิดกับใจของผู้เขียน และให้การเรียนรู้ในแง่มุมต่างๆแก่ผู้อ่าน..อยู่ที่ผู้ค้นพบน่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ..ที่มีความสุขในการอ่านงานของพี่ดอกแก้วค่ะวาพราว...
19 ตุลาคม 2547 01:53 น. - comment id 353353
@...คนเมืองลิง... ขอต้อนรับเข้าสู่ประตูจิต ด้วยมิ่งมิตรเดินทางมาอุดหนุน พร้อมดวงใจใสงามความพร้อมบุญ เรือนอบอุ่นยิ่งเพิ่มเติมความดี อากาศเริ่มหนาวแล้ว... ยินดีต้อนรับเพื่อเพิ่มความอุ่นใจ แต่บางทีต้องขออภัยที่ต้องให้บริการตัวเอง ในระหว่างที่พี่ดอกแก้วยังไม่เข้าบ้านน่ะค่ะคนเมืองลิง
19 ตุลาคม 2547 01:53 น. - comment id 353354
@...ฤกษ์... ประตูบ้านผ่านแข้าออกตอกบัตรรัก ไร้ยามเฝ้าพิทักษ์การหลบหนี ด้วยผู้มาล้วนเปี่ยมด้วยไมตรี เรือนหลังนี้จึงเปิดรับกับทุกคน เชิญขึ้นเรือนค่ะฤกษ์ ไม่มีเขตหวงห้ามสำหรับใคร ยกให้เป็นเจ้าของบ้านกันทุกคนค่ะ
19 ตุลาคม 2547 01:54 น. - comment id 353355
@...ห้องฝัน... ริมหน้าต่างข้างร่มไม้เชิงชายคา เป็นจุดทอดทัศนาการฝึกฝน ชุมนุมนักเขียนคำฉ่ำกมล ให้เยือนยลหวามไหวในคำกลอน ขอต้อนรับห้องฝันที่ชุมนุมคำหวานนะคะ เพื่อลิขิตงานด้วยความสุขใจในเวลาส่วนตัว ขอบคุณที่มาเยือนค่ะ
19 ตุลาคม 2547 01:54 น. - comment id 353357
@...tiki... ระเบียงบรรณกั้นไว้ให้เอนอิง นั่งพักพิงชมขบวนสวนอักษร มีกลุ่มคำนำใจให้อาทร มีบทกลอนเกลาฝันวันสุขใจ สวัสดีค่ะคุณทิกิ.. ..ทุกคนล้วนมีฝัน และหมายไปให้ถึงฝันนั้น แต่บางทีก็ไปไม่ตรงทางหรือหมดเรี่ยวแรงไปบ้าง ความงดงามของความอารีจึงอยู่ที่ การช่วยเหลือผู้อื่นให้ไปถึงฝันนั้นอย่างบริสุทธิ์ใจ... อย่างที่หลายท่านได้กระทำแล้วในขณะนี้... ขอบคุณที่แวะมาเยือนนะคะคุณทิกิ
19 ตุลาคม 2547 01:54 น. - comment id 353358
@...ปากกาออนไลน์... กลางบ้านเก่าถิ่นเนาว์ที่พำนัก มีความรักส่องสว่างพร่างใสว มองภายนอกอาจเมินแล้วจากไป แต่ภายในสุขนักด้วยรักเรา น้องฟ้าคนคุ้นเคย..จำได้เสมอแม้จะไม่ว่างมาทักทาย จัดห้องไว้ให้แล้วค่ะน้องฟ้า ..ขึ้นมาอ่านมาเขียน มาเรียนรู้บางสิ่งจากบทกลอนกันนะคะ
19 ตุลาคม 2547 01:54 น. - comment id 353359
@...NonSense... บ้านหลังนี้มีหลายห้องให้ลองค้น เพื่อฝึกตนใช้ชีวีไม่มีเหงา แม้อยู่เพียงลำพังกับรอยเงา แต่ใจเคล้าคลอมิตรจิตกัลยาณ์ บางห้องหับรับรองผู้ครองทุกข์ แล้วปลอบปลุกให้รักษ์ใจไม่ไร้ค่า มิได้หวังความชอบตอบคืนมา เพียงหวังว่าเขาเข้มแข็งด้วยแรงตน เกรงใจจริงๆค่ะ NonSense... ไม่อยากให้ใครมารอเก้อ หรือไม่มีคนต้อนรับ ยิ่งได้รับความรู้สึกที่ดีจากน้องๆเช่นนี้ ก็ยิ่งไม่กล้าทำลายน้ำใจด้วยการปล่อยปละละเลยเหมือนไม่เห็นค่า สังคมจะงามจะสงบสุขก็ต้องเริ่มต้นที่การให้ที่เปี่ยมไปด้วยเมตตา ทุกหยาดหยดของน้ำใจนั้นมีค่ามาก....ขอบคุณในความห่วงใยนะคะNonSense
19 ตุลาคม 2547 01:55 น. - comment id 353360
@...ชัยชนะ... อุทัยทิพย์หยิบมาหยดรดรินน้ำ เพื่อเพิ่มความชื่นใจในน้ำฝน หายร้อนแล้วค่อยแซวหมู่ผู้คน เพื่อเพิ่มรักให้ล้นลานกวี มาแบบรู้งานอย่างนี้ฝากดูแลบ้านด้วยนะคะ ในฐานะที่รู้จักบ้านนี้เป็นอย่างดี
19 ตุลาคม 2547 01:55 น. - comment id 353361
@...เรนน้อย... มุมพักผ่อนยามคืนค่ำนำความสุข มานั่งขลุกคุยกันเพิ่มสันสี ถกเส้นทางปลอดภัยในชีวี ฟังวจีออดอ้อนก่อนเอ่ยนัย ไขเรื่องราวกล่าวความและถามซัก ฟังน้องรักแล้วคิดช่วยแก้ไข กล่อมด้วยคีตธรรมนำสู่ใจ เพื่อวันใหม่ไขว่คว้าฝันมาครอง บ้านหลังนี้...เป็นของน้องเรนจ้ะ ทุกตารางนิ้วมีแต่การให้คือ ...ให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด และให้โอกาสในการขีดเขียน... เรียนรู้และรับรสไปเรื่อยๆนะจ๊ะคนเก่ง
19 ตุลาคม 2547 01:55 น. - comment id 353362
@...น้องปุ๋ย มณี ปัทมะ ตารา... ช่วงชีวิตแม้เพียงนิดนาทีหนึ่ง มีโอกาสคลายขึงหมุดความหมอง ให้ผู้คนได้คิดจิตไตร่ตรอง จึงสร้างเรือนรับรองด้วยชีวี ขอบคุณในความรู้สึกดีๆที่มอบให้ค่ะน้องปุ๋ย ชีวิตเป็นของไม่ยืนนาน ...การใช้ชีวิตสร้างสิ่งที่มีประโยชน์แก่ผู้อื่น โดยเฉพาะในทางใจแล้ว ...แม้จะเหนื่อยบ้าง ก็นับว่าคุ้มค่าแก่การเกิดมาและได้ศึกษาธรรมแล้วค่ะ อนุโมทนากับกุศลจิตของน้องปุ๋ยเช่นกันนะคะ
19 ตุลาคม 2547 01:56 น. - comment id 353363
@...เพียงพลิ้ว... เรือนสั่นไหวเพราะใครมาวิ่งโครม ถลาโถมกอดคอขอนั่นนี่ สวนกล้วยไม้ปลูกไว้พันธุ์มากมี หยิบไปเลยคนดีพี่ให้กานต์ เห็นภาพเด็กหญิงจอมแก่นมาวิ่งตัวอ้วนกลมบนเรือน แล้วก็ฉอเลาะขอนั่นขอนี้จนมือควั่ก... อยากได้อะไรก็หยิบไปเลยค่ะ...ยกให้ ส่วนความคิดถึงน่ะเอามาไว้ตรงนี้ค่ะ ตรงหัวใจของพี่ดอกแก้วนี้ไง ขอบคุณที่แวะมาวิ่งโครมครามนะคะน้องกานต์
19 ตุลาคม 2547 01:56 น. - comment id 353365
@...แก้วประเสริฐ... เรือนหลังน้อยคอยเกลอผู้เผลอไผล รอเมื่อใดจะถอนจิตริดสังสาร บ่มกายใจให้พ้นจากพลมาร และสืบสานพลธรรมค้ำชีวา เผากำยานนานแล้วเพื่อนแก้วเอ๋ย ไฉนเลยร้างไกลให้หวนหา มาขีดเขียนบทธรรมนำวิญญา ถวายเป็นพุทธบูชาพระจอมไตร สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ เรือนหลังนี้ไม่มีเขตหวงห้ามแห่งไมตรี มีแต่เขตสร้างใจอย่างเสรีเพื่อหนีจากทุกข์ทั้งปวง ขอบคุณในบทกลอนที่ไพเราะและการมาเยือนอย่างบ่อยครั้งนะคะคุณแก้วประเสริฐ
19 ตุลาคม 2547 01:56 น. - comment id 353366
@...น้ำ... เรือนฤดีนี้เรียงร้อยถ้อยคำรัก ด้วยตระหนักพิษร้อนช่วยผ่อนไข้ บำบัดผู้เดินทางที่ยาวไกล ได้มีที่พักใจในค่ำคืน ขอบคุณค่ะน้ำใจ... สาธุในความเปี่ยมพร้อมด้วยกุศลจิตของน้ำเช่นกันค่ะ นานๆทีจึงจะเข้ามาพบกัน ...แต่ความสงบเย็นก็ยังทอดกระแสอยู่มิรู้วาย
19 ตุลาคม 2547 01:56 น. - comment id 353367
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... เพราะปักหลักปักฐานประสานใจ ปลูกเรือนไว้เพื่อรอก่อความชื่น จะเนิ่นนานเพียงไหนในวันคืน มีจุดยืนเพื่อให้ไม่โรยรา อุตส่าห์บินมาเยี่ยม..ขอบคุณนะคะ จะแซวว่าบินมาจากบ้านร้างก็เกรงกระทบใจ ขอเป็นว่า ..เมื่อกลับไปแล้ว สิ่งที่เคยร้างนั้น ได้กลับคืนมาสู่เรือนชานอีกครั้งนะคะ
19 ตุลาคม 2547 01:57 น. - comment id 353368
@...หิ่งห้อย เพียงดิน ณ ทุ่งดอกจาน... เรือนนิเวศน์เขตรักนักเรียนรู้ คือทั้งคู่กายใจให้ศึกษา ทั้งสองส่วนอาศัยและพึ่งพา จึงเรียกว่าสมบูรณ์พูนชีพชนม์ บำบัดกายกล่อมเกลาใจให้คลายหนัก ไม่ถือหลักคว้าไขว่ไร้เหตุผล เบาสบายกายใจไร้กังวล ด้วยใช้ตนสร้างกุศลผลเบิกบาน กวีกาพย์บทนี้ทั้งไพเราะและมีความหมายกระชับ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเรือนหลังนี้
19 ตุลาคม 2547 01:57 น. - comment id 353369
@...มาดามมด... ผ่านมาก่อนตอนนั้นวันฟ้าใส ในห้วงใจยังตรึงจิตสนิทสนาน แม้จักเคยผ่านมานานแสนนาน ยังจรดจารจำไว้ไม่เคยเลือน จำได้ค่ะ..มาดามมด...ดีใจที่ได้พบกันอีกแล้ว ขอบคุณในน้ำใจที่มาเยี่ยมค่ะ...
19 ตุลาคม 2547 01:57 น. - comment id 353370
@...extreme life ... เรือนรักนี้ที่สมบูรณ์พูนเพิ่มขวัญ แต่ละฝ่ายรักกันไม่เชือดเฉือน เรือนจักอุ่นพอดีที่กลางเรือน ทั้งพี่น้องผองเพื่อนเปรมกมล สวัสดีค่ะ extreme life อารมณ์สดใสจังเลยค่ะ ยินดีต้อนรับสู่เรือนชาน และขอให้เรือนใจเบิกบานยิ่งๆขึ้นนะคะ
19 ตุลาคม 2547 01:58 น. - comment id 353371
@...กอกก... ปลูกรือนไว้รอคนไกลมาเยี่ยมเยือน ไม่เคยเชือนแชใครให้สับสน รับทุกผู้ที่รู้ค่าความเป็นคน รับทุกชนด้วยห่วงใยและไมตรี ขอบคุณค่ะกอกก... บางทีการได้บอกกล่าวกันถึงความในใจ นับเป็นการมอบโอกาสพิเศษให้เกิดขึ้นแก่ตนได้ง่ายๆโดยไม่มีเทศกาล งานเขียนชิ้นนี้มีความหมายเพียงเพื่อต้องการบอกให้ทราบน่ะค่ะ
19 ตุลาคม 2547 01:58 น. - comment id 353372
@...ผู้หญิงไร้เงา... ที่กลางชานบ้านนี้มีที่กว้าง ได้ปลูกสร้างศาลาพาสุขศรี ขอเชิญน้องนั่งพักให้เปรมปรีดิ์ ล้อมวงมาตรงนี้เพื่อเขียนกลอน สวัสดีค่ะน้องตูน... อย่าอยู่แถวชายคาเลยนะคะ ขึ้นเรือนมาอยู่บนศาลายกพื้นกันดีกว่า จะได้เขียนกลอนได้ถนัดๆ
19 ตุลาคม 2547 01:59 น. - comment id 353374
ขอรวมคำตอบไว้ ณ ตรงมุมเรือนนี้อีกครั้งนะคะ มาถึงเป็นคนแรกแขกเรือนขวัญ เครื่องดื่มต้อนรับนั้นคือน้ำฝน ลอยมะลิหอมฟุ้งจรุงกมล เชิญด้านบนเลือกห้องจองพักใจ (เมกกะ) คนที่สองจองไว้พักในบ้าน เพื่อปฐมพยาบาลแก่คนไข้ มาพร้อมกับความรักและห่วงใย ซาบซึ้งใจในน้องหมูมาอยู่เคียง (หมูหวาน เพราะรัก) เรือนแห่งรักพักใจในวันนี้ นอกชานมีพื้นนั่งให้ฟังเสียง มโหรีปี่ฆ้องมาร้องเรียง เป็นเครื่องเคียงข้างสำรับกับข้าวเย็น (บุรุษแห่งสายน้ำ ลำน้ำน่าน) เชิญพักกายคลายล้ามาเหนื่อยเหนื่อย ลมฉิวเฉื่อยจักคลายร้อนผ่อนความเข็ญ ยามค่ำคืนมาต่อกลอนวอนจันทร์เพ็ญ การละเล่นของน้องพี่ที่มากคุณ (วาพราว) ขอต้อนรับเข้าสู่ประตูจิต ด้วยมิ่งมิตรเดินทางมาอุดหนุน พร้อมดวงใจใสงามความพร้อมบุญ เรือนอบอุ่นยิ่งเพิ่มเติมความดี (คนเมืองลิง) ประตูบ้านผ่านแข้าออกตอกบัตรรัก ไร้ยามเฝ้าพิทักษ์การหลบหนี ด้วยผู้มาล้วนเปี่ยมด้วยไมตรี เรือนหลังนี้จึงเปิดรับกับทุกคน (ฤกษ์) ริมหน้าต่างข้างร่มไม้เชิงชายคา เป็นจุดทอดทัศนาการฝึกฝน ชุมนุมนักเขียนคำฉ่ำกมล ให้เยือนยลหวามไหวในคำกลอน (ห้องฝัน) ระเบียงบรรณกั้นไว้ให้เอนอิง นั่งพักพิงชมขบวนสวนอักษร มีกลุ่มคำนำใจให้อาทร มีบทกลอนเกลาฝันวันสุขใจ (คุณทิกิ) กลางบ้านเก่าถิ่นเนาว์ที่พำนัก มีความรักส่องสว่างพร่างใสว มองภายนอกอาจเมินแล้วจากไป แต่ภายในสุขนักด้วยรักเรา (น้องฟ้า ปากกาออนไลน์) บ้านหลังนี้มีหลายห้องให้ลองค้น เพื่อฝึกตนใช้ชีวีไม่มีเหงา แม้อยู่เพียงลำพังกับรอยเงา แต่ใจเคล้าคลอมิตรจิตกัลยาณ์ บางห้องหับรับรองผู้ครองทุกข์ แล้วปลอบปลุกให้รักษ์ใจไม่ไร้ค่า มิได้หวังความชอบตอบคืนมา เพียงหวังว่าเขาเข้มแข็งด้วยแรงตน (NonSense) อุทัยทิพย์หยิบมาหยดรดรินน้ำ เพื่อเพิ่มความชื่นใจในน้ำฝน หายร้อนแล้วค่อยแซวหมู่ผู้คน เพื่อเพิ่มรักให้ล้นลานกวี (ชัยชนะ) มุมพักผ่อนยามคืนค่ำนำความสุข มานั่งขลุกคุยกันเพิ่มสันสี ถกเส้นทางปลอดภัยในชีวี ฟังวจีออดอ้อนก่อนเอ่ยนัย ไขเรื่องราวกล่าวความและถามซัก ฟังน้องรักแล้วคิดช่วยแก้ไข กล่อมด้วยคีตธรรมนำสู่ใจ เพื่อวันใหม่ไขว่คว้าฝันมาครอง (น้องเรนน้อย) ช่วงชีวิตแม้เพียงนิดนาทีหนึ่ง มีโอกาสคลายขึงหมุดความหมอง ให้ผู้คนได้คิดจิตไตร่ตรอง จึงสร้างเรือนรับรองด้วยชีวี (น้องปุ๋ย มณี ปัทมะ ตารา) เรือนสั่นไหวเพราะใครมาวิ่งโครม ถลาโถมกอดคอขอนั่นนี่ สวนกล้วยไม้ปลูกไว้พันธุ์มากมี หยิบไปเลยคนดีพี่ให้กานต์ (เพียงพลิ้ว น้องกานต์) เรือนหลังน้อยคอยเกลอผู้เผลอไผล รอเมื่อใดจะถอนจิตริดสังสาร บ่มกายใจให้พ้นจากพลมาร และสืบสานพลธรรมค้ำชีวา เผากำยานนานแล้วเพื่อนแก้วเอ๋ย ไฉนเลยร้างไกลให้หวนหา มาขีดเขียนบทธรรมนำวิญญา ถวายเป็นพุทธบูชาพระจอมไตร (แก้วประเสริฐ) เรือนฤดีนี้เรียงร้อยถ้อยคำรัก ด้วยตระหนักพิษร้อนช่วยผ่อนไข้ บำบัดผู้เดินทางที่ยาวไกล ได้มีที่พักใจในค่ำคืน (น้ำใจ) เพราะปักหลักปักฐานประสานใจ ปลูกเรือนไว้เพื่อรอก่อความชื่น จะเนิ่นนานเพียงไหนในวันคืน มีจุดยืนเพื่อให้ไม่โรยรา (บินเดี่ยวหมื่นลี้) เรือนนิเวศน์เขตรักนักเรียนรู้ คือทั้งคู่กายใจให้ศึกษา ทั้งสองส่วนอาศัยและพึ่งพา จึงเรียกว่าสมบูรณ์พูนชีพชนม์ บำบัดกายกล่อมเกลาใจให้คลายหนัก ไม่ถือหลักคว้าไขว่ไร้เหตุผล เบาสบายกายใจไร้กังวล ด้วยใช้ตนสร้างกุศลผลเบิกบาน (หิ่งห้อย เพียงดิน ณ ทุ่งดอกจาน) ผ่านมาก่อนตอนนั้นวันฟ้าใส ในห้วงใจยังตรึงจิตสนิทสนาน แม้จักเคยผ่านมานานแสนนาน ยังจรดจารจำไว้ไม่เคยเลือน (มาดามมด) เรือนรักนี้ที่สมบูรณ์พูนเพิ่มขวัญ แต่ละฝ่ายรักกันไม่เชือดเฉือน เรือนจักอุ่นพอดีที่กลางเรือน ทั้งพี่น้องผองเพื่อนเปรมกมล(extreme life) ปลูกรือนไว้รอคนไกลมาเยี่ยมเยือน ไม่เคยเชือนแชใครให้สับสน รับทุกผู้ที่รู้ค่าความเป็นคน รับทุกชนด้วยห่วงใยและไมตรี(กอกก) ที่กลางชานบ้านนี้มีที่กว้าง ได้ปลูกสร้างศาลาพาสุขศรี ขอเชิญน้องนั่งพักให้เปรมปรีดิ์ ล้อมวงมาตรงนี้เพื่อเขียนกลอน (ผู้หญิงไร้เงา) ขอขอบคุณน้องๆทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมเยือนเรือนรักแห่งนี้อีกครั้งนะคะ
19 ตุลาคม 2547 03:48 น. - comment id 353385
อืมม.. อ๋อ.. อื้ม.. เอ๋อ.. นะ.. ไม่มีสีน้ำฟ้า โป้งซะ ดีไหมเนี่ย
19 ตุลาคม 2547 10:55 น. - comment id 353480
ดินแดนพุทธคยา ผมอยากไปที่นั้นในชีวิตนี้ครับ ฝันไว้ แต่ไม่ทราบว่าจะเป็นจริงหรือป่าว อยากไปริมฝั่งน้ำเนรัญชรา อุรุเวฬาเสนานิคม ริมฝั่งน้ำอโนมา ฯลฯ
20 ตุลาคม 2547 01:54 น. - comment id 354184
@...น้องแจม สีน้ำฟ้า... ก็น้องแจมมาช้านี่คะ พี่ดอกแก้วก็เลยไม่ทราบว่าน้องแจมอยากให้พี่ดอกแก้วพูดถึงหรือเปล่า แต่ก็สำรองห้องไว้ให้แล้วละ... อยู่ใกล้ๆกับห้องน้องเรน...........อย่าโป้งเลย ไม่ใช่ออเร้นจ์ซะหน่อย..เจ้าตัวดี
20 ตุลาคม 2547 01:55 น. - comment id 354186
@...บุรุษแห่งสายน้ำ... ขอให้ฝันนั้นสำเร็จเป็นจริงนะคะ เดี๋ยวนี้มีเที่ยวบินที่บินตรงกรุงเทพ-พุทธคยาแล้วค่ะ ...สะดวกกว่าเมื่อหลายปีก่อนมาก หาเวลาว่างให้ได้นะคะ...พี่ดอกแก้วขออวยพรให้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
