อย่าเร่งร้อนผ่อนใจให้เย็นนิด มาครวญคิดอีกหน่อยสักร้อยหน พระศาสดาตรัสแจ้งแสดงกล ถึงเหตุผลเสื่อมกาลประหารธรรม เพราะมนุษย์มิหยุดความชั่วช้า ยิ่งเวลามาก พ.ศ.ก่อถลำ คนดีจะลดน้อยถอยผู้นำ คนถือธรรมเดินดงไม่คงเมือง คนชั่วช้าจักมาครองความใหญ่ สร้างนิสัยนิยมผิดให้คิดเฟื่อง ผิดเป็นถูกปลูกใจคนทั้งเมือง และสร้างเรื่องเชิดตนบนอุบาย ที่ทำได้คือสู้ไปในทางตรง ด้วยใจจริงอย่างมั่นคงและสืบสาย ตามอำนาจหน้าที่ไม่เกินกาย หากเกินแล้วอาจมลายเป็นพิษภัย การวางใจในสิ่งที่ทำแล้ว คือใจแก้วแน่วแน่คิดแก้ไข เมื่อมีผลปรากฏประการใด ต้องยอมรับด้วยใจนักสู้จริง สุดฝีมือคือแค่นี้ที่ทำได้ แล้ววางใจยอมรู้ดูทุกสิ่ง ที่เกิดขึ้นในตนไม่เอนอิง พักใจให้สงบนิ่งเพิ่มพลัง จึงค่อยหาทางสู้กู้ต่อไป หากไม่สิ้นชีวิตไซร้อย่าไร้หวัง ทำเพื่อสาธารณะด้วยพลัง และจริงจังรักษ์ตนให้พ้นภัย
พี่ดอกแก้ว 16 ต.ค. 2547 07:24 น. - ID 63671 
1620
40
0
16 ตุลาคม 2547 07:45 น. - comment id 351943
ขอบคุณครับ
16 ตุลาคม 2547 08:31 น. - comment id 351949
ขอบคุณสำหรับข้อคิดที่ดีดีและงดงามครับ
16 ตุลาคม 2547 08:34 น. - comment id 351950
ทำยากจังค่ะพี่ดอกแก้ว รักษราสุขภาพนะคะพี่สาว
16 ตุลาคม 2547 09:32 น. - comment id 351987
ยามที่ใจไฝ่ทำไม่เคยถาม จิตธรรมตามคือสร้างดั่งงานศิลป์ ค่าของตนคนรู้คือตนยิน ใยจะหมิ่นถิ่นถอยพร้อยใจตัว
16 ตุลาคม 2547 09:33 น. - comment id 351988
ขอโทษค่ะ เขียนผิด ใฝ่
16 ตุลาคม 2547 11:57 น. - comment id 352043
มารับธรรมะอันงดงามจากคุณพี่ดอกแก้วค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณพี่ดอกแก้วค่ะ
16 ตุลาคม 2547 11:58 น. - comment id 352044
ผู้นำทางนำคนบนปากเหว ผู้นำเลวประชาชนก็ป่นปี้ ชาติต้องการคนนำคนทำดี เลิกเสียทีกินทุกบาทชาติคงพัง มาอ่านไป คิดไป ขอบคุณในบทธรรม จากคุณ พี่ดอกแก้วคนดีค่ะ
16 ตุลาคม 2547 12:50 น. - comment id 352080
^_^ พี่ดอกแก้วมาพร้อมคุณค่าเสมอค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ รัก+เป็นห่วงค่ะ
16 ตุลาคม 2547 12:57 น. - comment id 352090
หน้าส่วนตัว
พี่ดอกแก้วค่ะ...สาวดำมาทักทายค่ะ
มาช้าไปหน่อยแต่มานะคะ..
มาให้กะลังใจพี่ดอกแก้วค่ะ
^____________^
16 ตุลาคม 2547 12:57 น. - comment id 352091
ใจเย็นแล้วเพราะปติกน้องสาวคนนี้ใจเย็นอยู่แย้วคิกๆๆๆโดนด่าประจำว่านั่งใจเย็น ทำเป็นไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาวอยู่ได้คิกๆๆๆๆ คิดถึงนะคะ ดีขึ้นก็ดีแล้วค่ะ แต่ก็ต้องดูแลตัวเองมากๆหน่อยนะคะ หมูหวานเป็นห่วงค่ะ รักพี่ดอกแก้วจัง
16 ตุลาคม 2547 13:03 น. - comment id 352104
แสงธรรมนำวิถี
สร้างชีวีให้สุขสม
ก่อเกิดละสิ่งตม
แล้วส่งบ่มวิมานชัย
หากรู้ในชีวิต
แล้วมาคิดไม่ตักษัย
แสงธรรมนำส่องนัย
สร้างจิตไว้ให้มั่นคง
ก่อกำเนิดให้เลิศภพ
เรียนรู้จบตามประสงค์
เลิศลักษณ์สร้างทางตรง
เจตจำนงค์พระนิพพาน.
แก้วประเสริฐ.
16 ตุลาคม 2547 18:50 น. - comment id 352227
ห้าประการ มงคล ดลสวัสดิ์ พูนพิพัฒน์ สุขเสริม เฉลิมผล เจริญศักดิ์ เจริญศรี มีมงคล เจริญชนม์ เจริญสุข ทุกประการฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
16 ตุลาคม 2547 19:22 น. - comment id 352240
พุดค่ะ มาอ่านงามล้ำค่า ที่สอนใจให้หยุดคิดทบทวนทุกเรื่องราวค่ะ พุดเองนั้นนะคะ ถนัดรจนางานมากมาย แต่แวที่ชอบคือธรรมสวัสดีนี่แหละค่ จริงๆชีวิตตัวเอง ชอบอ่านหนังสือธรรมะค่ะซ้ำๆ เพราะว่า ยิ่งอ่านยิ่งอิ่มยิ่งไม่เบื่อเลยค่ะ และหากใครเขียนเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ พุดจะชอบมาก งานพี่ สวยงามมากมีสาระ จนบางทีพุดไม่ทราบจะบอกยังไงแล้ว เพราะแทบทุกชิ้นงานจะเป็นอย่างนั้นค่ะ และ บางวันคอมก็รวนไม่เป็นใจค่ะ วันนี้มาได้นานหน่อย อีกแป๊บก็ต้องไปแล้วค่ะ เพราะคอมกำลังจะลา..จอพ้อใจ พุดรักงานพี่.. และอยากอ่านงานธรรมะหอมๆ มาน้อมหลอมรวมงามในดวงจิต แบบของคุณมณี ลำนำน่าน คุณแสนย์ค่ะ ที่พุดแสนจะรักทุกดวงใจเลยละค่ะ รักศรัทธาและชื่นชมมากค่ะ
16 ตุลาคม 2547 20:14 น. - comment id 352266
ให้เย็นใจ ใคร่ครวญดู รู้ชีวิต ก่อนจะคิดขณะทำมีสติ อย่าคิดแต่ทางสุขสนุกนิ สมาธิดีไว้ตั้งใจทำ
16 ตุลาคม 2547 21:39 น. - comment id 352307
ใจเย็นเย็นเป็นน้ำแข็งจากขั้วโลก ที่ไม่โยกเยกตามแรงน้ำไหล ยืนหยัดสู้ความหนาวยืนยาวไกล เพื่อให้ใครได้มาชมคมแข็งนาน ทำดีที่ถูกต้องอย่าร้องไห้ใช้ชีวิตเพื่อฝูงชน ^o^
16 ตุลาคม 2547 21:43 น. - comment id 352309
พี่ดอกแก้วสร้างงานที่ให้ข้อคิดเสมอขอบคุณค่ะที่มีงานดีๆๆมาให้อ่าน
16 ตุลาคม 2547 23:17 น. - comment id 352354
อ่านงานแล้วก็ใคร่ครวญตรอง จิตที่กระด้างมากก็อาจจะน้อยลง แม้นสักนิดเดียวก็ตาม ตามอ่านบ่อยๆ คงค่อยๆ กล่อมเกลาไปเองนะคะ ขอบคุณงานงามที่มีมาเตือนใจให้กัน สวัสดีค่ะ
17 ตุลาคม 2547 00:16 น. - comment id 352383
ว่าแล้วก็ผ่านมาจ๊ะเอ๋กัน ^ ^ อ่านจบแล้วอยากเปง ข้าราชการ ^ ^ .......................................................... ต้องอาศัย ความกล้า และบ้าบิ่น ถอดหน้ากาก ยักษ์ทมิฬ ให้เค้าเห็น อาจจะต้อง ลำบาก และยากเย็น แต่จำเป็น เพื่อพี่น้อง เผ่าผองไทย แม้โอกาส คงต้องฝาก ไว้กับดวง คนหลอกลวง กินบุญเก่า สมใจหมาย คงต้องรอ ให้บุญเค้า หมดสิ้นไป อาจจะได้ เห็นคนบาป รับเคราะห์กรรม
17 ตุลาคม 2547 03:29 น. - comment id 352404
โลกนำธรรมหลุดมนุษย์หนอ โลกล่อหลอกลวงให้ห่วงหา โลกลากไหลลงแม่คงคา โลกล้าถ้าหลงคงหลุดลอย หลงโลกโศกเศร้าเมาไม่สร่าง หลงทางลืมธรรมก็ต่ำต้อย หลงทรัพย์เสียศีลสิ้นร่องรอย หลงคอยบ่นนักจักเสียคน คอยหวังพึ่งวาสนาดูน่าขำ คอยแค่พร่ำวาจาน่าฉงน คอยแต่แค้นอาฆาตประมาทตน คอยแต่บ่นบุ้ยใบ้ไม่ทำจริง
17 ตุลาคม 2547 07:18 น. - comment id 352412
เป็นคนใจร้อนมากถึงมากที่สุด ได้อ่านงานนี้..คงได้นำเอาไปปรับตัวเอง ให้เบา ๆ ความใจร้อนได้ .............................................................
17 ตุลาคม 2547 16:04 น. - comment id 352527
@...คุณก่อพงษ์... สวัสดีค่ะคุณก่อพงษ์ เหตุการณ์บ้านเมืองทั้งในและนอกประเทศ เป็นสิ่งที่ชวนให้ใจห่อเหี่ยวมาก ภาพลวงตาเกิดขึ้นมากมาย ความรู้ทันกันในเกมก็มีไม่น้อย ใจของผู้ชอบความเป็นธรรม จึงไม่ยินดีที่จะอยู่ร่วมกับอธรรมเป็นธรรมดา หากจะต้องต่อสู้ ก็ควรต่อสู้อย่างผู้รู้ เพื่อชัยชนะ.อย่างน้อยก็ในใจตน ขอบคุณที่แวะมานะคะ
17 ตุลาคม 2547 16:04 น. - comment id 352528
@...แสนย์... สวัสดีค่ะแสนย์ ช่วยกันเขียน ช่วยกันอ่าน.. แบ่งปันกันในสิ่งที่มี เพื่อสิ่งดีแก่ทุกคน... ขอบคุณในถ้อยคำอันงดงามเช่นกันค่ะ
17 ตุลาคม 2547 16:05 น. - comment id 352529
@...เพียงพลิ้ว... น้องกานต์...บทกลอนนี้ไม่ได้หมายถึงใครเป็นพิเศษหรอกค่ะ ทั้งในประเทศนี้หรือประเทศไหน แต่พี่ดอกแก้วเห็นสภาพของนักต่อสู้หลายคน ที่กระวนกระวายเป็นเดือดเป็นแค้น วิพากษ์วิจารณ์เหตุการณ์อย่างรุนแรง ทุ่มเทเพื่อแก้ไขชนิดที่ยอมแลกกับทุกอย่าง.. ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเมืองหรือเรื่องในที่ทำงาน แม้กระทั่งเรื่องในครอบครัว...ที่ทำให้สุขภาพใจย่ำแย่ลงไปทุกที เพราะยึดติดผูกพันอยู่กับการแก้ไขเพื่อมุ่งความสำเร็จอย่างมาก ทำทุกวิถีทางตามสิทธิที่พึงมี ตามวิธีที่คิดว่าควรกระทำ การแก้ไขสิ่งที่ผิดนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องนะคะไม่ใช่ว่าไม่ถูกต้อง แต่การมาดมั่นมุ่งหวังในความสำเร็จนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง เพราะไม่มีใครสามารถบังคับบัญชาสรรพสิ่งให้เป็นไปตามใจของตนเองได้ เมื่อทำอย่างสุดความสามารถแล้วก็ยังไม่บังเกิดผล ก็ต้องยอมรับค่ะว่าความสามารถของเราไม่เพียงพอ และเป็นผลของกรรมที่เราต้องได้รับด้วยตนเอง ต้องได้รับร่วมกันในยุคสมัยหนีอย่างหลีกหนีไม่พ้น ในสมัยพุทธกาลนั้น พระเจ้าปเสนทิโกศลได้เกิดสุบินนิมิตแปลกประหลาดหลายเรื่อง จึงเสด็จมาทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถึงความหมายในสุบินนิมิตนั้น พระพุทธองค์ทรงแก้สุบินนิมิตนั้นเป็นข้อๆ และล้วนแต่เกี่ยวข้องกับความเป็นไปของมนุษย์ในสังคม ที่นับวันจะมีความเลวร้ายในทุกหมู่เหล่า..เด็กจะชิงสุกก่อนห่าม ผู้ให้ความยุติธรรมจะรับสินบน ..ผู้คนจะมากด้วยโรคภัยพิบัติ...เป็นต้น แต่ในที่สุดแล้วทรงตรัสกับพระเจ้าปเสนทิโกศลว่า .. เหตุการณ์เหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นในสมัยของพระองค์ แต่จะเกิดขึ้นในอนาคตกาลเมื่อพระพุทธศาสนาล่วงไปแล้ว ..กี่ปีต่อกี่ปี น้องกานต์คะ ...แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเองก็ทรงทราบถึงเหตุการณ์เหล่านี้ แต่มิอาจยุติเรื่องราวตามสุบินนิมิตได้ด้วยบุญญาธิการของพระองค์เอง นับประสาอะไรกับพวกเราที่รักษาศีลได้บ้างไม่ได้บ้าง จะไปคิดแก้ไขเหตุการณ์ได้อย่างสมบูรณ์พร้อมในทุกเรื่องราว เมื่อสิ่งที่ควรทำ เราะได้กระทำแล้ว ..หลังจากนั้นก็เป็นหน้าที่รักษาใจของตนให้อยู่ในกุศล เพื่อนำกุศลนั้นมาคุ้มครองตนให้พ้นจากภัยพิบัติได้ต่อไป ด้วยรักและปรารถนาดีค่ะน้องกานต์
17 ตุลาคม 2547 16:05 น. - comment id 352530
@...อาภาภัส... มิเกลือกกลั้วตัวตมจมใต้ธาร เป็นบัวบานด้วยรู้อยู่สงบ ทำสิ่งใดไร้กำแหงแรงพุ่งรบ จักพานพบหน้าที่ศรีมงคล ขอบคุณค่ะอาภาภัส... ..จิตธรรมตามคือสร้างดั่งงานศิลป์.. งดงามมากค่ะ
17 ตุลาคม 2547 16:10 น. - comment id 352532
@...น้องปุ๋ย มณี ปัทมะ ตารา... ขอบคุณค่ะน้องปุ๋ย น้องปุ๋ยคงสบายดีนะคะ การงานที่รับผิดชอบอยู่นั้น ขอให้มีแต่ความสำเร็จ และมีโอกาสดำเนินชีวิตตามที่ปรารถนาโดยเร็วนะคะ
17 ตุลาคม 2547 16:10 น. - comment id 352533
@...tiki... เมื่อสิ้นหวังใจพังเพราะหวังมาก การลบซากหวังเก่าอย่างเข้าจิต คือสร้างใจของตนให้มีมิตร ด้วยใกล้ชิดรัศมีธรรมเพื่อนำทาง สิ่งภายนอกเป็นสิ่งที่เหนือการคาดหวัง แม้กระทั่งตัวเราเองก็ยังทำให้ตนเองผิดหวังอยู่บ่อยๆ คงยากที่จะโทษใครได้... ในเมื่อเราทำตนเองให้เกิดมาพบกับเหตุการณ์เหล่านี้เอง ทางเดียวที่ทำได้ก็คือยอมรับเพื่อแก้ไข ..ที่ใจตนเอง... ขอบคุณที่แวะมาพูดคุยกันนะคะ
17 ตุลาคม 2547 16:11 น. - comment id 352534
@...คนเมืองลิง... ขอบคุณในน้ำใจและความห่วงใยนะคะ พี่ดอกแก้วยอมรับเสมอกับสิ่งที่เกิดที่ตน ไม่ว่าจะเป็นโรคภัยไข้เจ็บ ..คำติฉินนินทา ..ความทุกข์ความผิดหวังต่างๆ เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราสร้างไว้เอง เหมือนปลูกต้นไม้น่ะค่ะ ...ที่พี่ดอกแก้วปลูกไว้หลายต้นหลายพันธุ์ บางต้นใช้เวลานานจึงออกผล บางต้นใช้เวลาไม่มาก และแต่ละต้นนั้นก็มีผลผลิต มีรสชาติที่ต่างกัน เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมผลนั้นก็ออกมาให้พี่ดอกแก้วอยู่เรื่อยๆ ความเจ็บป่วยมาจากต้นบาปที่เกี่ยวข้องกับการฆ่า การเบียดเบียนสัตว์ ผลของต้นบาปนี้จึงเป็นสภาพที่ไม่น่ารับประทานหรือมีไว้ในครอบครองเลย แต่จะทำอย่างไรได้ก็ในเมื่อเราปลูกต้นมาแล้ว เราจะโค่นทิ้งได้เราจะต้องมีแรงมีเครื่องมือมีความสามารถสูงมากๆที่จะทำลาย เครื่องมือเหล่านี้ต้องเป็นกุศลเป็นบุญที่มีกำลังมากๆ จึงจะทำได้ กุศลนั้นต้องเป็นชนิดยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ และในขณะเดียวกันเราก็จะต้องไม่เพาะพันธุ์พืชชนิดนี้เพิ่มลงไปอีก พี่ดอกแก้วผ่าตัดหลายครั้งอย่างยอมรับในผลของต้นไม้นั้น และก็ใช้ชีวิตของตนเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า ...ผลกรรมมีจริงนะอย่าประมาท เพราะขนาดใช้ชีวิตด้วยความไม่เบียดเบียนใครขนาดนี้แล้ว อยู่ในที่ที่มีสิ่งแวดล้อมดีแล้ว ดูแลสุขภาพอย่างนี้ถึงขนาดนี้แล้ว ...กรรมก็ยังอุตส่าห์ตามล่ามาถึงตัวเจ้าของได้ ภายหลังการผ่าตัดใหญ่หลายครั้งในบริเวณเดียวกัน ทำให้พังผืดเกิดขึ้นมากมายในช่องท้อง จนไปรบกวนการทำงานของลำไส้ และกระเพาะอาหารอย่างมากมายในขณะนี้ จึงจะต้องผ่าตัดอีกครั้งเพื่อจัดการพังผืดให้เป็นระเบียบ ขอนำชีวิตของพี่ดอกแก้วมาเป็นตัวอย่างแก่น้องๆนะคะ เมื่อใดที่ประสบปัญหา..เราต้องหาทางแก้ไข เรายอมรับอย่างมั่นใจด้วยว่า ทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว ขณะนี้เราอาจทำดีมากมาย แต่เมื่อก่อนเราก็ทำความไม่ดีไว้มากเช่นกัน โดยเฉพาะภพชาติที่ผ่านๆมา....แต่เราไม่ทราบ จำไม่ได้ หรือลืมไปแล้ว แต่ผลของสิ่งไม่ดีเหล่านั้นไม่เคยลืมเจ้าของ จึงติดตามมาให้ผลเราไงคะ และในการรับผลนั้นสิ่งที่ยากมากๆก็คือ จะรับผลอย่างไรให้ใจเป็นสุข ด้วยรักและห่วงใยเช่นกันค่ะ แต่ความรักของพี่ดอกแก้วเป็นเช่นนี้ คือบอกเรื่องจริง..ไม่เอาใจ พี่ดอกแก้วขอเป็นกำลังใจให้คนเมืองลิงฟันฝ่าอุปสรรคและความกังวลทุกชนิดไปได้อย่างสบายใจนะคะ
17 ตุลาคม 2547 16:12 น. - comment id 352535
@...สาวดำ-รำพัน... ไม่ช้าเลยค่ะน้องสาวดำ.. พี่ดอกแก้วเสียอีกที่เข้ามาตอบช้า... และมารับทราบกำลังใจของน้องที่น่ารักช้าไปมากเลย ขอบคุณในน้ำใจดีของน้องสาวดำนะคะ แม้ไม่เคยพบหน้า..แต่ก็ไม่เคยหวงแหนความปรารถนาดีเอาไว้ ยังมีเผื่อแผ่มาให้ใครหลายคนที่เราไม่รู้จักฐานะที่แท้ จิตใจเช่นนี้เป็นจิตใจที่ดีงามมากค่ะน้องสาวดำใจงาม
17 ตุลาคม 2547 16:12 น. - comment id 352536
@...หมูหวาน เพราะรัก... เจ้าของกระทู้แห่งความห่วงใยที่พี่ดอกแก้วขอขอบคุณอีกครั้ง ผู้ที่ยังคงความทะเล้นอารมณ์ดีได้อย่างสม่ำเสมอ แต่ที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาวนี่อาจไม่ใช่ใจเย็นอย่างเดียวก็ได้นะคะน้องหวาน อาจเป็นเพราะมีภูมิคุ้มกันคือความเฉื่อยชาสูงเป็นพิเศษในความหนาวร้อนก็ได้นา เลยหัวเราะคิกๆอยู่ได้ทั้งวัน...ไงล่ะ มาพบกับความห่วงใยจากน้องหวานเช่นนี้ พี่ดอกแก้วยิ่งต้องดูแลตนเองเพื่อที่จะมาคุย มาขัดคอต่อล้อต่อเถียงกับเด็กอารมณ์ดีอีกทุกๆวันให้ได้..อิอิ ขอบคุณน้ำใจงามจากน้องอารมณ์ดีค่ะ
17 ตุลาคม 2547 16:12 น. - comment id 352537
@...แก้วประเสริฐ... ทางโลกและทางธรรม ผสานกรรมให้งดงาม ดวงใจอย่าให้ทราม เพิ่มความโศกให้โลกตรม ประสานความสันติ ไม่เร่งผลิความขื่นขม ใช้ธรรมให้น่าชม สร้างทางพรมสู่นิพพาน ขอบคุณค่ะคุณแก้วประเสริฐ ถ้อยวาจาคารมทั้งทางโลกและทางธรรมของคุณแก้วประเสริฐนั้นไพเราะมากค่ะ
17 ตุลาคม 2547 16:12 น. - comment id 352538
@...เมกกะ... ไม่สุดโต่งโยงไปในทางหนึ่ง อย่างแน่นตึงจนอีกทางร้างหันเห ให้สมดุลดังเชือกที่ไกวเปล เสริมเสน่ห์แก่ผู้นอนไม่ร้อนใจ ใช้ชีวิตในทางโลกไม่โศกเศร้า ไม่เบียดเบียนใครเขาให้หมองไหม้ เรื่องทางธรรมนั้นสร้างไว้ภายใน ประสานไว้ในชีวีผู้มีธรรม ขอบคุณผู้ชายอารมณ์ดีค่ะ... บทกลอนสั้นๆ แต่สื่อสิ่งที่ดีได้งามมากนะคะ
17 ตุลาคม 2547 16:13 น. - comment id 352540
@...น้องพุดที่น่ารัก... งานเขียนทางธรรมของหลายท่านในที่นี้ มีคุณค่าให้เลือกสรรและนำไปใช้อยู่มากมาย รวมทั้งงานเขียนแนวอื่นที่ให้ความคิดที่ดีในการดำเนินชีวิตไม่แพ้กัน แม้ในเรื่องของความรัก ความผิดหวัง กำลังใจทั้งปวง ที่หวานหอม หรือแข็งกร้าวในการนำเสนอ งานของน้องพุด..อย่างที่พี่ดอกแก้วบอกไว้แล้วว่า เป็นงานที่ละเมียดละไมในทุกรส ทั้งเรื่องของชีวิต ความคิด และอุดมการณ์ของใจที่ใฝ่งาม ให้ประโยชน์ในการใช้ชีวิตแก่คนรุ่นใหม่ไม่น้อยเลย งานที่ออกมาจากใจที่งดงาม โดยปรารถนาให้ผู้อ่านรับรสที่ดี เป็นงานที่มีค่ามากมายอย่างยิ่งค่ะน้องพุด.. ...และงานของน้องพุดก็เป็นเช่นนั้นเสมอมามิใช่หรือคะ ชื่นชมในน้ำใจและห่วงใยน้องพุดเสมอค่ะ
17 ตุลาคม 2547 16:13 น. - comment id 352541
@...ชัยชนะ... หากเย็นใจใคร่ครวญทวนความคิด ไม่ใช้สิทธิ์ยะโสและโทสา มีสติตรึกตรองพ้องปัญญา ทุกท่วงท่าจะงดงามด้วยความจริง สวัสดีค่ะชัยชนะ... น้องชายที่ไม่พูดพร่ำเพ้อ แต่น้ำใจเหลือเฟือสำหรับทุกคน พยายามให้ในสิ่งที่หลายคนขาด ..โดยเฉพาะความบันเทิงที่เป็นส่วนรวม ซึ่งไม่ค่อยมีในปรากฏในงานเขียนของใครนัก... ขอบคุณมากนะคะ
17 ตุลาคม 2547 16:13 น. - comment id 352542
@...extreme life... โบราณว่า ช้าช้าได้พร้างาม ประมวลความคือรอบคอบกอปรเหตุผล เหมาะกาละเทศะและบุคคล ประโยชน์เกิดแก่ชนอย่างสุขใจ ใช่แล้วค่ะ..ใจเย็นๆ ค่อยๆคิดอย่าผลีผลามด้วยอารมณ์วู่วาม เพราะอาจตายฟรีหรือมีคำประนามตามมาว่า ประมาท..ใจร้อน หรือคิดสั้นก็ได้ค่ะ ...แล้ว ณ วันนั้นก็จะเป็นการกระทำที่เป็นตราบาป มิใช่สิ่งที่งดงามสมเป็นวีรชน ขอบคุณที่แวะมาเขียนกลอนดีๆไว้นะคะ
17 ตุลาคม 2547 16:13 น. - comment id 352543
@...น้องอ้อม ใจปลายทาง... สวัสดีค่ะน้องอ้อม.. พี่ดอกแก้วจำได้ว่า น้องอ้อมเป็นชีวิตที่มีเลือกนักสู้ผู้อดทนอยู่ไม่น้อย แม้จะเป็นเรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัวที่ดูเหมือนไม่สำคัญกับใคร แต่ผู้ที่อยู่ในสถานการ์และผ่านช่วงแวลานั้นมาได้ด้วยความอดทน เสียสละ จึงไม่ต่างอะไรกับวีรชนผู้มีชัยในสมรภูมิเลยค่ะ ..ต่างกันที่สมรภูมินี้เป็นสมรภูมิใจเท่านั้นเอง ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะน้องอ้อม
17 ตุลาคม 2547 16:14 น. - comment id 352544
@...กอกก... งานของพี่ดอกแก้วไม่มีข้อกำหนดใดแก่ผู้ที่อ่านเลยค่ะ หากใจของผู้ที่อ่านมีแสงในตนเองแล้ว ...ก็จะสามารถมองเห็นมุมที่สวยงามนั้นด้วยตนเอง แต่ถ้าหากมืดครึ้มไปด้วยความไม่รู้ ก็จะเห็นในมุมที่ต่างกันออกไป งานของพี่ดอกแก้วจึงเป็นเหมือนวัตถุดิบ ที่ผู้อ่านแต่ละคนจะนำไปผลิตเป็นผลิตภัณฑ์ของตน หากเป็นผู้ที่มีความคิดมีความละเอียดลออก็จะสร้างสิ่งสวยงามได้มากยิ่งขึ้นค่ะ ความสวยงามนี้จึงอยู่ที่มือของผู้ผลิตมากกว่าวัตถุดิบนะคะ เพราะฉะนั้น คุณค่าของความงามที่เกิดขึ้น เกิดจากใจที่งามของกอกกนั่นเองนะคะ ..
17 ตุลาคม 2547 16:14 น. - comment id 352545
@...NonSense... ข้าราชการงานใหญ่ใช่เรื่องเล็ก ระดับเด็กแซะไม้ซุงพุ่งถลำ อุดมการณ์อาจหมดไปไม่ได้ทำ ถูกชักนำจากเลือดเก่าเข้าพวกกัน หรืออาจท้อถอยไปถอดใจทิ้ง กลายเป็นสิ่งขัดขวางการสร้างสรรค์ เขาอาจเรียกคนขวางโลกไม่เท่าทัน เพราะโลกของเขานั้นมันชั้นทราม หากหวังแซะแกะซุงกระทุ้งทิ้ง ต้องทำจริงตั้งกมลทนเยียดหยาม ค่อยค่อยโตทีละน้อยอย่างรู้ความ หลบหลีกน้ำถนอมตนจนใหญ่จริง แล้วจึงเปลี่ยนปรับไปด้วยใจรัก สมานสมัครน้องพี่ให้ดียิ่ง สงเคราะห์ด้วยหัวใจให้พักพิง และงัดทิ้งซุงเก่าเข้าเหวไป จะรอวันนั้นนะคะ NonSense ... ขอให้สมปรารถนาค่ะ
17 ตุลาคม 2547 16:14 น. - comment id 352547
@...หิ่งห้อย เพียงดิน ณ ทุ่งดอกจาน ... บทบาทของผู้นำกระทำการ บทธรรมขานสมบัติไว้ทุกสิ่ง บทจรรยาว่าไว้ให้แอบอิง บทบาทนั้นถูกทิ้งเพราะหมู่พาล ธรรมจึงพ่ายลายอธรรมมานำหน้า ธรรมโรยล้าจากใจไม่ฮึกหาญ ธรรมปรากฏในหนังสืออย่างเบิกบาน ธรรมไม่อาจสื่อผ่านใจผู้คน นำความคิดติดจรวดตรวจผู้อื่น นำความชื่นสู่พวกพ้องชอบพองขน นำความผิดผลักไปให้ไกลตน นำโภชน์ผลเผื่อแผ่แค่รอบตัว สุขจึงไม่เกิดแท้ที่โลกธรรม สุขลึกล้ำอยู่พ้นโลกที่โศกทั่ว สุขด้วยธรรมคือใจไม่เมามัว สุขสิ้นกลัวสุขสว่างอย่างนิรันดร์ สวัสดีค่ะ หิ่งห้อย เพียงดิน ณ ทุ่งดอกจาน .. ชอบบทกลอนที่นำมาฝากมากเลยค่ะ ให้มุมมองข้อเตือนใจได้หลายอย่างเลย ขอบคุณที่แวะมานะคะ
17 ตุลาคม 2547 16:14 น. - comment id 352548
@...magic... มาบอกดีกรีใจไว้อย่างนี้..๕๕๕ จะเอาน้ำแข็งไปฝากบ่อยๆนะคะ ..พร้อมกับน้ำเก็กฮวยแช่เย็น จับเลี้ยงแก้ร้อนใจ ..บอระเพ็ดแก้พิษไข้ ..ดีไหมคะ magic ขอบคุณค่ะ...ที่แวะมาอ่านแล้วทำให้พี่ดอกแก้วสุขใจ ที่ได้ทราบว่างานนี้ยังมีค่าและมีประโยชน์กับใจใครอยู่บ้าง ขอบคุณอีกครั้งนะคะ magic
17 ตุลาคม 2547 20:29 น. - comment id 352599
แวะมาอ่านแล้วก็ได้ข้อคิดดีดี..กลับไปเสมอ. ขอบคุณค่ะ ^___________^ วีนัสก่ะเจ้า
17 ตุลาคม 2547 21:34 น. - comment id 352635
@...น้องวีนัส... สวัสดีค่ะ ... แวะเวียนมาทักทายกันอย่างนี้ กลิ่นของไมตรีหอมกรุ่นจนกลายเป็นความห่วงหาอาทรกัน...ช่วงอากาศเปลี่ยนแปร รักษาสุขภาพด้วยนะคะน้องวีนัส ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนพี่ดอกแก้วค่ะ
18 ตุลาคม 2547 07:36 น. - comment id 352792
..กลับมาอ่าน รอบที่สิบ...แล้วนะคะ..
เรนอยากจะเขียน ..ตอบยาวๆ..
บอกความรู้สึก .. ของเรน ตอยที่ได้อ่านกระทู้..
และ คำตอบ ที่พี่ดอกแก้ว ตอบนะคะ...
..เรนชอบอ่านมากเลยคะ..
เป็น..การตอบ .. ที่มีคุณค่า มากเลยคะ..
เรน ขออนุญาต ..ปริ้นเก็บ..ในสมุดของเรนนะคะ..
19 ตุลาคม 2547 01:00 น. - comment id 353319
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แถมเนื้อหาดีอีกตั้งหาก คิดถึงพี่เสมอนะค่ะ
19 ตุลาคม 2547 02:08 น. - comment id 353378
@...เรนน้อย... รอบที่สิบเอ็ด... เขียนสั้นๆก็ได้จ๊ะ..พี่ดอกแก้วไม่ว่าน้องเรนหรอก ขอเพียงเข้าใจ..ไม่พูดอะไรเลยก็ไม่เป็นไร.... พี่ดอกแก้วจะอ่านความรู้สึกยาวๆในวันที่น้องเรนพร้อม...นะจ๊ะ
19 ตุลาคม 2547 02:09 น. - comment id 353379
@...ผู้หญิงไร้เงา... ขอบคุณค่ะน้องตูน..ดึกดื่นแล้วยังอุตส่าห์แวะมา น่ารักมากๆกับความสม่ำเสมอ รักษาสุขภาพด้วยนะคะน้องสาวคนเก่งของพี่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
