วันที่แดดแผดกล้าพาร้อนรุ่ม ความเหนื่อยรุมกายแล้งแห้งระโหย ยามเย็นย่ำคล้ำม่านราตรีโปรย ความล้าโรยปิดทางขวางพลัง แม้ยังไปไม่ถึงซึ่งจุดหมาย เคยแพ้พ่ายขื่นขมไม่สมหวัง ยังคงเดินต่อไปอย่างจริงจัง ไม่หยุดยั้งรอยเท้าที่ก้าวเดิน ผ่านทางโค้งมากมายมาหลายครั้ง เกือบพลาดพลั้งร่วงหล่นบนเขาเขิน ฝ่าพายุที่โหมพัดจัดเหลือเกิน ร่องริ้วรอยยับเยินเกลื่อนผิวกาย ผ่านร่มไม้ชายน้ำยามเหนื่อยอ่อน ได้เอนกายพิงขอนผ่อนเส้นสาย ตะวันยังเรืองรุ่งงามพุ่งพราย รอก่อนนะ..ฉันหมายไปพบตะวัน จะไปทาสีฟ้า..ให้ฟ้าสวย จะวานลมให้ช่วยพัดความฝัน จะไปช่วยสาดลำแสงสุริยัน ให้โลกพลันงดงามด้วยความดี
14 ตุลาคม 2547 08:12 น. - comment id 350744
จะไปทาสีฟ้า..ให้ฟ้าสวย จะวานลมให้ช่วยพัดความฝัน จะไปช่วยสาดลำแสงสุริยัน ให้โลกพลันงดงามด้วยความดี พี่ดอกแก้วจ๋า มาชวนพี่ดอกแก้ว ไป ระบาย สีฟ้า ด้วยกันจ๊ะ มามะ จับมือ กันไป....
14 ตุลาคม 2547 08:26 น. - comment id 350751
โป้ง ดาหลาแล้วนะคะ ตัดหน้ากานต์ อดรางวัลเลย (ล้อเล่นนะคะ) จะก้าวเดินตามรอยพี่ดอกแก้วนะคะ
14 ตุลาคม 2547 09:35 น. - comment id 350782
สู้ต่อไป..ทาเคชิ!!..แต่น แต็น แต๊นนนน..!! งุงิงุงิ ^ ^
14 ตุลาคม 2547 09:35 น. - comment id 350783
สู้ต่อไป..ทาเคชิ!!..แต่น แต็น แต๊นนนน..!! งุงิงุงิ ^ ^
14 ตุลาคม 2547 10:11 น. - comment id 350798
รูปภาพสวยมากค่ะ คุณพี่ดอกแก้ว มาศึกษางานงามๆของคุณพี่ตลอดค่ะ ธรรมะสวัสดีค่ะ
14 ตุลาคม 2547 10:22 น. - comment id 350804
จะไปทาสีฟ้า..ให้ฟ้าสวย จะวานลมให้ช่วยพัดความฝัน จะไปช่วยสาดลำแสงสุริยัน ให้โลกพลันงดงามด้วยความดี จะไปทาสีฟ้า ..ให้สดใสอยู่เสมอ จะวานลมให้ช่วยพาใจไปฝากเธอ จะช่วยวานท้องทะเลกว้างให้ใจฉันถึงฝั่ง ให้โลกทั้งใบมีแต่สิ่งดีๆควบคู่กับคนดีตลอดไป คิกๆๆๆอยากองแต่งแบบพี่ดอกแก้วบ้าง แต่ไม่ได้เรื่องคิกๆๆๆๆๆคิดถึงพี่ดอกแก้วจังค่ะ
14 ตุลาคม 2547 10:47 น. - comment id 350830
พี่ดอกแก้ว บรรยายเส้นทางของชีวิตได้ชัดเจนจังค่ะ อ่านไปก็เหมือนจะคอยเตือนตัวเองว่า..ยังมีอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้เจอและต้องเตรียมตัวรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น..จะจำกลอนนี้ของพี่ขึ้นใจเลยค่ะ สวัสดีตอนสายๆค่ะ
14 ตุลาคม 2547 10:49 น. - comment id 350832
ขอเป็นอีกคน...ร่วมก้าวตาม ฟันฝ่าขวากหนาม ด้วยนะพี่ ถึงจะไกล ถึงจะล้า ทางยังมี นึกถึงแต่ ความเปรมปรีด์ ... หากได้ชม ความเหนื่อยยาก .. ห่างหายมลายสูญ ความสุขพอกพูน มิขื่นขม หากมัวท้อ หรือรอ คงอดชม โลกกลม ๆ ใบนี้ ... สวยอย่างไร
14 ตุลาคม 2547 10:55 น. - comment id 350839
แดดยามเช้าส่งแสงสาดแสดส่อง เมฆสีขาว - ลอยละล่อง - บนท้องฟ้า ฟ้าสีสวย..กว้างกระจาย..สุดสายตา เสียงลมพัดพริ้ว..ๆ พร่าตามอารมณ์ เห็นธารน้ำไหลตามทางวางตามสาย ปลาเวียนว่าย ฉวัดเฉวียน มีสุขสม ** กุ้ง หอย ปู ว่ายตามน้ำ ช่างน่าชม ** ...กอหญ้าเลื้อยปลิวลมไปตามธาร.... - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - สวัสดีค่ะ!!! ฟ้าสวยนะคะ แต่งกลอนเก่งจังค่ะ ชอบมากเลยค่ะ ..........ชา....แว๊ป.........
14 ตุลาคม 2547 11:16 น. - comment id 350847
น้องทาสีพี่วาดดาวให้พราวฟ้า แต่งนภาให้สดสวยด้วยสันสี โลกคงงามตามใจหวนสิ่งควรมี น้องกับพี่ช่วยกันปั้นแต่งเติม น้องกานต์มาอีกรอบค่ะ แต่ต่อได้แค่นี้นะคะพี่ดอกแก้ว เมื่อไรครบ 3ครั้ง กานต์จะรีบส่งที่อยู่ไปให้นะคะ จะเป็นกำลังใจให้พี่ดอกแก้วตลอดไปนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
14 ตุลาคม 2547 12:05 น. - comment id 350875
มาชื่นชมค่ะ
14 ตุลาคม 2547 12:24 น. - comment id 350888
แม้ยังไปไม่ถึงซึ่งจุดหมาย ยังไม่วายก้าวย่างตามทางฝัน แม้คืนผันวันผ่านนานกี่กาล ไม่มีวันจะหยุดยั้งความตั้งใจ ***แวะบินมาช่วยทาสีอีกคนครับ
14 ตุลาคม 2547 12:35 น. - comment id 350895
ไพรเราะ มากค่ะพี่ดอกแก้ว
14 ตุลาคม 2547 12:59 น. - comment id 350908
เป็นความฝันที่ดีมากครับ ^o^
14 ตุลาคม 2547 13:43 น. - comment id 350941
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว ฝันของพี่ช่างน่าชื่นชมจังนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ สวยงามจังค่ะ
14 ตุลาคม 2547 13:47 น. - comment id 350946
จะไปทาสีฟ้า..ให้ฟ้าสวย จะวานลมให้ช่วยพัดความฝัน จะไปช่วยสาดลำแสงสุริยัน ให้โลกพลันงดงามด้วยความดี ชอบท่อนนี้มาก ๆ เลยคะ พี่ดอกแก้ว บรรยายเส้นทางแห่งการเดินทาง ของชีวิตได้ดีจังเลยคะ อุปสรรคมากแค่ไหน ก็ไม่หวั่น อ่านแล้วมีกำลังใจจังคะพี่สาว คิดถึงพี่ดอกแก้วคะ ^_____^
14 ตุลาคม 2547 18:49 น. - comment id 351128
ฟ้าที่สวยเคยช่วยประโลมปลอบ เส้นรุ้งขอบไกลโพ้นตรงเนินเขา อยู่ทางนี้คิดถึงเรื่องเก่าเรา ยามนี้เจ้าคิดถึงอยู่หรือไร? มาอ่านครับ
14 ตุลาคม 2547 20:02 น. - comment id 351176
@...ดาหลา & ปะการัง... จับด้ามแปรงด้วยแรงแห่งความหวัง พร้อมพลังใจฝันอันสดใส ลบเมฆดำคล้ำฟ้าให้หายไป ทาสีใหม่ไม่หม่นหมองเมื่อมองดู ยื่นมือมาให้จับแล้วนะคะ ...มาเราไปทาสีท้องฟ้าด้วยกัน
14 ตุลาคม 2547 20:11 น. - comment id 351180
@...เพียงพลิ้ว... ๕๕๕...เมื่อใช้เงื่อนไขเดียวกับชัยชนะ ก็ย่อมมีรางวัลปลอบใจให้เช่นกัน....ส่งที่อยู่มาสิคะ ..รางวัลปลอบใจจะตามไปถึงที่เล้ย ...พูดจริงนะคะน้องกานต์ ...เรามาเดินไปด้วยกันนะคะ อย่าลืมหิ้วประป๋องสีมาด้วยนะคะ..
14 ตุลาคม 2547 20:16 น. - comment id 351185
@...NonSense... หากชีพนี้ยังมีลมหายใจ จะก้าวไปในทางอย่างมิท้อ ไม่เข็ดขามหนาวเกี่ยวตามเรียวกอ ไม่ร้องขอความเห็นใจจากใคร.... มีชีวิต มีหน้าที่ ก็ต้องกระทำให้สำเร็จเป้าหมายค่ะ...
14 ตุลาคม 2547 20:41 น. - comment id 351200
@...มณี ปัทมะ ตารา... สวัสดีค่ะน้องปุ๋ย...ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา ภาพสวยๆนี้มีคนส่งมาให้ค่ะ
14 ตุลาคม 2547 20:51 น. - comment id 351203
@...น้องหวาน เพราะรัก... ทำหัวใจให้สดใสเป็นสีฟ้า แล้วหว่านกล้าความดีที่ในจิต แจกให้แก่เพื่อนพ้องและญาติมิตร ได้ใกล้ชิดความดีที่ตนเอง ที่ลองเขียนมา ...เป็นความฝันที่แสนดีสำหรับทุกคนค่ะน้องหวาน..ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาคิกๆ ......วันนี้พี่ดอกแก้วไม่สบายมากเลยค่ะ เข้ามาตอบแล้วก็คงจะต้องขอตัวไปพักก่อน คงไม่ได้เข้าไปอ่านงานของน้องนักขยันเขียนแล้วนะคะคืนนี้...
14 ตุลาคม 2547 20:58 น. - comment id 351210
@...น้องนางฟ้า... ...ที่ยังไม่เคยพบ ยังมีอีกมาก...ความเตรียมพร้อมในแต่ละก้าวด้วยความระมัดระวังและชั่งใจ ก็ยากที่จะพลาดพลั้งค่ะ ...สวัสดีตอนเย็นค่ะน้องนางฟ้า...ขอบคุณที่แวะมาเติมกำลังใจให้แก่กันนะคะ
14 ตุลาคม 2547 21:06 น. - comment id 351216
@...บุคคลที่ 357780 - 14 ต.ค. 47 - 10:49 ... โลกใบกลมเคลื่อนไหวไปโดยรอบ ทุกเขตขอบหมุนไปไม่เอียงข้าง รอบตนเองรอบอาทิตย์ตามเส้นทาง ไม่เคยสร้างความลำเอียงเพียงด้านใด แต่คนมองโลกกลมว่าขมขื่น มีด้านชื่นด้านชังครั้งอ่อนไหว คิดว่าตนอยู่ด้านมืดตลอดไป เพราะดวงใจไร้แสงแห่งความจริง ขอบคุณที่เข้ามาสร้างความสดใสนะคะ
14 ตุลาคม 2547 21:17 น. - comment id 351223
@...ฟ้าสวย... สะท้อนพราววาวแสงแห่งน้ำค้าง ระเหยจางจากเรียวเขียวใบหญ้า แสงยามเช้าส่องผ่านม่านนภา ปลุกโลกหล้าตื่นรับกับตะวัน ลำธารใสไหลรินถิ่นน้ำสวย ผ่านลำห้วยเริงรื่นชื่นไพรสัณฑ์ ดอกหญ้าน้อยร้อยช่อล้อภู่พันธุ์ ธรรมชาติเฉิดฉันท์วันฟ้างาม ..สวัสดีค่ะ ...อย่าเพิ่ง..ชา....แว๊ป..... ฟ้าสวยตัวจริงมาเยี่ยมถึงถิ่น...ยินดีต้อนรับค่ะ บทกลอนน่ารักมากค่ะ ธรรมชาติที่งดงาม...ในฝันของคนร่าเริง
14 ตุลาคม 2547 21:18 น. - comment id 351226
@...น้องกานต์ มากี่รอบก็ได้ค่ะ... พร้อมที่จะส่งชื่อที่อยู่เข้าชิงโชคเมื่อไหร่ก็เขียนมานะคะ...จะรอ..ร๊อ..รอ..น้องน่ารักคนนั้น
14 ตุลาคม 2547 21:24 น. - comment id 351230
@...ปลาวาฬสีน้ำเงิน... สวัสดีค่ะน้องปลาวาฬฯ ...ขอบคุณมากนะคะที่มาทักทาย
14 ตุลาคม 2547 21:30 น. - comment id 351232
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... เส้นทางนี้มีจุดหมายอยู่ปลายฝัน หากมุ่งมั่นต้องได้พบสบความหมาย แต่ที่พลาดผิดหวังคลั่งใจกาย ก็เพราะวายทิ้งฝันไม่มั่นจริง ..ความผิดหวังคือสิ่งที่ทำลายความหวังได้อย่างดี... บินไปเรื่อยนะคะ เหนื่อยก็พัก หนักก็วาง ..แต่อย่าให้ร้างจากตั้งใจ
14 ตุลาคม 2547 21:33 น. - comment id 351235
@...น้องอ้อม ใจปลายทาง... สวัสดีค่ะ ดีใจจังที่ได้พบน้องอ้อม ... ใกล้จะว่างเยอะๆหรือยังคะ ... ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
14 ตุลาคม 2547 21:34 น. - comment id 351236
ไม่ต้องตอบเรน..ก็ได้นะคะ.. แบบเรน ..อยากให้ ..พี่คนดีของเรน.. พักผ่อน..ให้มาก .. รู้เปล่าคะ.. เรน..เป็นห่วง.. ..แปลกมาก ..เลยคะ.. มัย ความรู้สึกของเรน .. คล้ายผูกพัน .. ห่วง..เหมือนคนใกล้ชิด.. ..ยิ้มให้เรนนิ๊ด .. แล้วไปนอน ..นา ..นะ.. หลับตา ..ดิคะ.. ..ฮื้อ .. กลิ่นแป้งเด็ก ..เหมือนเรนเล้ยย อิอิอิ.. รอยเท้า ..ที่ก้าวตาม. จะงดงาม ..ตามรอย ..ให้เหมือน.. อ่อนล้า ..สัญญา ..จะไม่แชเชือน.. จะไม่ลบเลือน .. สร้างฝัน ..กับวันที่..มีคุณ. ..มัย เรนเกเร ..ไม่รู้ดิ ..เฮ้อ!..
14 ตุลาคม 2547 21:37 น. - comment id 351238
@...extreme life... เชื่อว่า ในใจของทุกคนย่อมมีความฝันที่งดงาม และมีมุมสวยๆอยู่ในใจกันทั้งนั้น..เพียงแต่โอกาสที่จะแสดงออกมา หรือบุคคลที่จะได้รับทราบนั้น..อาจมีไม่เท่าเทียมกัน ...แต่เป็นโชคดีสำหรับสมาชิกบ้านกลอนไทยหลังนี้ค่ะ ที่มีโอกาสวาดฝันมาฝากกันโดยไร้ขีดขั้น.. สวัสดียามค่ำค่ะ extreme life
14 ตุลาคม 2547 21:48 น. - comment id 351242
@...เรนน้อย... หลายนาทีที่หยุดอยู่กับตัวอักษรจากความห่วงใย ..ด้วยความซาบซึ้ง ต้องตอบจ้ะ ..เพราะอะไรรู้มั๊ย? เพราะอยากให้ทราบถึงความสุขใจที่พี่ดอกแก้วได้รับจากน้องๆทุกคนไงจ๊ะ ยิ่งน้ำใจจากเด็กดีของพี่ด้วยแล้ว...สร้างพลังอย่างมากมายให้ลืมความเจ็บป่วยแม้ในนาทีนี้ ..ที่ได้กลิ่นแป้งหอมอ่อนจากแก้มใสๆเช่นกัน.. จึงอยากให้ทราบว่าทุกน้ำใจนั้นมีค่ากับพี่ดอกแก้วมาก ...จึงมาขอบคุณให้รับรู้ไงจ๊ะ วันนี้ไม่สบายมากมาย...มีอาเจียรด้วยนะพอให้ร่างกายไม่เหงา...ตอบเสร็จแล้วก็จะไปพักแน่ๆจ้ะ ..สัญญา...แล้วพรุ่งนี้จะรีบหายป่วยไปเที่ยวเล่นในบ้านคนอื่นกันอีกนะจ๊ะน้องเรน ..
14 ตุลาคม 2547 21:51 น. - comment id 351245
แวะมาเยี่ยมอีกรอบนะคะคิดถึงเสมอ ไม่สบายเป็นไรไปค่ะพี่ บอกน้องหน่อยพี่สาวที่แสนดี ว่าอยู่ตรงนั้นไม่สบายเป็นอะไร รู้ไหมน้องคนไกลคนนี้ ห่วงใยเมื่อรู้ข่าว บอกนะบอกให้รู้บ้าง อย่าได้เก็บงำความปวดป่วยเอาไว้ บอกฉันถึงฉันช่วยอะไรเธอไม่ได้ แต่ฉันจะขอพรจากฟ้า ให้เธอหายป่วยในเร็ววัน
14 ตุลาคม 2547 21:51 น. - comment id 351246
@...คิม รักนะ... ฝันสวยๆ เรามาช่วยกันฝัน หยิบยื่นและแบ่งปัน ให้ฝันนั้นเป็นจริงกับทุกคน ขอบคุณนะคะคิม ที่แวะมาเป็นกำลังใจให้พี่ดอกแก้วทำฝันให้สำเร็จต่อไป
14 ตุลาคม 2547 21:56 น. - comment id 351251
ลีลากลอนยังราบรื่นงามเสมอ.... ว่างจึงมาอ่านครับ........
14 ตุลาคม 2547 22:01 น. - comment id 351256
@...น้องหวาน ... โรคมากมายรายล้อมพร้อมรุมเร้า ได้แต่เฝ้าดูแลและแก้ไข รับรู้ความเปลี่ยนมาและเปลี่ยนไป รักษาใจให้แข็งแรงแข่งโรคา ประมาณกลางเดือนหน้าคุณหมอนัดให้พี่ดอกแก้วเข้าผ่าตัดอีกครั้ง...ซึ่งเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่อยากจำ... ความไม่สบายกาย ..เป็นเสมือนเพื่อนสนิทของพี่ดอกแก้วค่ะ ...ที่ได้พบกันอยู่บ่อยครั้ง ...แต่ก็ไม่ทำให้กำลังใจหายไปจากชีวิตนะคะ..เพราะทราบว่า สิ่งเหล่านี้เราทำมาเอง ... สิ่งที่ควรทำก็คือบำบัดแก้ไขให้ถูกต้องตรงตามวิธีการรักษา...หากจำเป็นต้องผ่าตัดก็ผ่า ...หากจำเป็นต้องบริหารก็บริหาร ...หรือรับประทานยาก็ต้องทำให้ครบตามเกณฑ์ ขอบคุณมากๆในน้ำใจและความห่วงใยนะคะ ...กระแสแห่งความห่วงใยนี้ทำให้คลายความมึนงงไปเยอะเลยค่ะน้องหวาน
14 ตุลาคม 2547 22:04 น. - comment id 351257
@...plaing_piu ... สวัสดีค่ะ plaing_piu ขอบคุณมากนะคะ...ที่แวะมาพร้อมกำลังใจเสมอ ... ว่างเมื่อไหร่ก็มาอีกนะคะ
14 ตุลาคม 2547 22:08 น. - comment id 351259
@...แอ็ปเปิ้ล... ฟ้าอาจไกลในวันนี้มีความห่าง ฉันจะสร้างสะพานใจไปสู่ฟ้า จูงมือน้องล่องลอยกลางนภา ไปช่วยฟ้าสร้างสีที่ดีงาม สวัสดีค่ะแอ็ปเปิ้ล..นานแล้วที่ไม่ได้พบกัน ขอให้เข้มแข็ง และเดินพ้นอุปสรรคด้วยความมั่นใจนะคะ
14 ตุลาคม 2547 22:13 น. - comment id 351261
@...ยโส... โรงละครของใจอยู่ในฟ้า ยามแสงจ้าเล่นบทบาทคาดความหวัง ยามแสงอ่อนผ่อนสู่บทระมัดระวัง ยามหมดแสงเหมือนดังบทช้ำใจ เปรียบเทียบเล่นๆกับบทละครบางบท ที่นักเขียนมักนำมาเป็นแรงบันดาลใจสร้างฝันในงานเขียน...ขอบคุณที่แวะมานะคะยโส
15 ตุลาคม 2547 04:56 น. - comment id 351347
ก้าวต่อไป ทางข้างหน้า มิล้าถอย อันตราย รอคอย มิถอยหลัง ดวงตะวันนั้นเพื่อนข้าขอพลัง โปรดส่งยังรังสีอย่าหนีลา
15 ตุลาคม 2547 08:47 น. - comment id 351392
พี่ดอกแก้วหายเร็วๆนะคะ
15 ตุลาคม 2547 09:51 น. - comment id 351427
พี่ดอกแก้วเขียนได้พลิ้วดีเหลือเกิน คิดได้ยังไงนะ.... จะไปทาสีฟ้า..ให้ฟ้าสวย จะวานลมให้ช่วยพัดความฝัน จะไปช่วยสาดลำแสงสุริยัน ให้โลกพลันงดงามด้วยความดี พักผ่อนมากๆนะคะ
15 ตุลาคม 2547 13:29 น. - comment id 351550
@...ชัยชนะ... ตามตะวันผันแสง มืดหรือแจ้งก็ตามหา รุ่งเช้าได้พบอีกครา ไม่เลือนลาจากรังสิมันต์ ขอบคุณค่ะชัยชนะ
15 ตุลาคม 2547 13:30 น. - comment id 351551
@...เพียงพลิ้ว... ขอบคุณค่ะน้องกานต์...จะรีบหายเร็วๆให้ได้ค่ะ
15 ตุลาคม 2547 13:32 น. - comment id 351554
@...พี่ดา... ขอบคุณค่ะพี่ดา... จะพยายามพลิ้วต่อไปเพื่อท้องฟ้าที่งดงาม
15 ตุลาคม 2547 16:39 น. - comment id 351657
^_^ มาช้าไปค่ะ แต่มาทันชื่นชมผลงานของพี่ดอกแก้วก้มีความสุขแล้วค่ะ ชอบมากๆเลยค่ะ
15 ตุลาคม 2547 21:32 น. - comment id 351776
ดินกับฟ้าอยู่ด้วยกันวันยังค่ำ ดูดินต่ำฟ้าสูงช่างชวนหัว เพราะเอาทิศติดไว้กับใจตัว จึงคิดมั่วว่าดินฟ้าค่าต่างกัน ไม่มีใครสูงกว่าใครในโลกนี้ และไม่มีสิ่งมีค่ามาเสกสรรค์ แต่เพราะจิตยึดติดไว้ในใจมัน จิตจึงถือจึงมั่นมันเรื่อยไป มองด้วยตาแห่งธรรมเพื่อนำร่อง แล้วกลั่นกรองตรองตรึกนึกดูใหม่ ก็จะเห็นความจริงทุกสิ่งไป เพราะเข้าใจความจริงแท้อย่างแน่นอน +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
15 ตุลาคม 2547 23:03 น. - comment id 351837
@...คนเมืองลิง... มาแต้มยิ้มเติมใจให้เริงร่า มาซิมาตรงนี้ที่ขีดเขียน มาหัดเล่นเป็นครูเป็นนักเรียน มาพากเพียรเขียนกานท์ให้อ่านกัน สวัสดีค่ะคนเมืองลิง...มาเมื่อไหร่ก็ได้ค่ะ ยังไม่ปิดการแสดง...แต่ผู้กำกับต้องขอไปนอนก่อนแล้วนะคะ..อิอิ
15 ตุลาคม 2547 23:09 น. - comment id 351845
@...เมกกะ... ค่าความต่างระหว่างคนต่อคน อยู่ที่ผลของใจไร้พิษสาร อริยบุคคลพ้นมือมาร อยู่บนพานเพียบพร้อมน้อมบูชา สวัสดีค่ะน้องเมก... ความสุขทุกข์ ..อยู่ที่มุมมองของความคิด และปริมาณความยึดติดที่มี...เห็นด้วยอย่างยิ่งกับการใช้ตาธรรมเพื่อนำร่องค่ะ... ขอบคุณที่แวะมานะคะ
16 ตุลาคม 2547 03:11 น. - comment id 351931
โฮ้ย หาที่ลงไม่เจอ มาตอบกันยาวเหยียดว่าแล้วค่ะ รุปก็สวยกลอนก็เพราะ ความหมายก็แสนดี สรุปว่าไปเต้มร้อยสมบูรณ์ ข้าพเจ้าเข้ามาตอบ เป็นคนที่ 50 พอดี มาได้ก็บุญแล้วนะคะ ชื่นชมเช่นเดิมค่ะ
16 ตุลาคม 2547 11:20 น. - comment id 352032
@...คุณทิกิ... มีโอกาสเข้ามาเป็นช่วงๆ วันนี้สุขภาพดีขึ้นค่ะ เลยมาทำงานที่มูลนิธิ พบบุคคลที่ห้าสิบ เพื่อนที่คุ้นเคย นำกุศลมาฝากในยามสายค่ะคุณทิกิ
17 ตุลาคม 2547 12:07 น. - comment id 352457
..เรน..รัก..พี่ดอกแก้วนะคะ..
17 ตุลาคม 2547 16:02 น. - comment id 352526
...พี่ดอกแก้ว..รักและห่วงใย..น้องเรนมากจ้ะ อย่าเหงานะจ๊ะ