ประกวดกลอนตอนหนึ่งพึงใบ้บอก เหมือนจับศอกขัดงัดกลางโต๊ะกลม เขามีแข่งขันประชันกันนิยม น่าภิรมย์ถ้ามีรางวัลปลอบ แต่แข่งภาษากวีศรีอักษร ขอพลัดผ่อนคุณค่ากว่ารางวัลมอบ เพียงเขียนแข่งแต่งตามหัวกรอบ ดีกว่าสอบภาษาอื่นยืนไร้งาม...
27 พฤศจิกายน 2544 06:40 น. - comment id 21238
เขียนตอบจากกระทู้ที่ว่าอยากให้มีแข่งประกวดกลอนเท่านั้นเพื่อจะจรรโลงภาษาไทยให้ไพเราะสละสลวยงดงามกว่าภาษาใดในโลก.
27 พฤศจิกายน 2544 15:33 น. - comment id 21301
.....อึม ครับ จริง ๆ ไม่รู้อ่ะว่าจะแข่งไปทำไรครับ การเขียน ขึ้นมาบทหนึ่ง มันเขียนด้วยใจที่อยากเขียน มากกว่า ที่อยากจะได้อะไรทั้งนั้น ..... .....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า......
28 พฤศจิกายน 2544 01:16 น. - comment id 21418
ไม่เคยคิดแข่งเหมือนกันนะ... เขียนกลอนควรจะออกมาตามอารมณ์เราจะดีกว่า... ไม่ขอบให้ใครมากำหนดบังคับจ้า....