รอเธอกลับ

ไม้กางเขน

แสงตะวันส่องขอบฟ้าแล้วลาลับ
ดาวประดับขึ้นระยับสู่เดือนฉาย
จิตของน้องเฝ้าคิดถึงคู่เคียงกาย
มิแหนงหน่ายมั่นต่อรักและภักดี
อยู่ที่ไหนบอกกันบ้างนะที่รัก
เผื่อคนทักจะได้บอกอย่างไม่เขิน
แม้ตัวพี่จะรักแล้วมาหมางเมิน
คงไม่เกินร้อยปีก็จะรอ/				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    27 พฤศจิกายน 2544 03:11 น. - comment id 21218

    รักยังไม่หายจ้า... แต่รักหนีไปเที่ยวยังไม่กลับมาเลยจ้า....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน