ผึ้งน้อยลอยตามลม เพื่อชื่นชมกลิ่นเกสร บินไปในภมร จำจากจรบ้านเมืองมา ด้วยหวังเพียงน้อยนิดคือพิชิตปริญญา เอามาเพื่อแทนค่าคุณบิดาและมารดร ผึ้งน้อยตัวนิดนิดแต่ดวงจิตเป็นผู้ใหญ่ ดูแลตัวเองได้ มิให้ใครต้องกังวล แต่มีในบ้างครั้ง ที่ต้องนั่งน้ำตาหล่น เพราะคิดถึงแม่ตน แสนสุดทนกลั้นน้ำตา ผึ้งน้อยเจ้าโผผิน เที่ยวบินไปในนภา บางครั้งก็เมื่อยล้า อยากเสาะหาที่พักใจ มีใครบ้างไหมหนอ พอจะให้ที่พักได้ กับผึ้งน้อยนี้ไง ไม่ทำร้ายผึ้งใจดี ผึ้งน้อยนี้เลี้ยงง่าย ไม่อ้อนใครให้ลำคราญ เพียงข้าววันละจาน กับหมูหันวันละตัว กินง่ายและอยู่ง่าย ใครสนใจนั้นต้องชัว เลี้ยงไว้ในห้องครัว ของหัวใจไม่ทุกข์ตรม
21 กันยายน 2547 22:51 น. - comment id 335695
ผึ้งน้อยทานอาหาร วันจานยังพอไหม แต่หมูหันหนึ่งตัวไป ขอเปลี่ยนไม่ไม่ให้เธอ เพราะฉันเลี้ยงไม่ไหม หมูแพงไปนั้นเสมอ เอาอย่างนี้นะจ๊ะเธอ ขอเสมอแค่ข้าวเปล่า อิอิ *-*สวัสดีจ๊ะ นานแล้วนะที่ไม่เห็นคุณลงกลอนเลย หวังว่าคงสบายดี และขอโทษด้วยที่ไม่ตอบเมล์เลย ช่วงนี้เรียนหนักนะคะ แถมยังเพิ่งจะหายไข้ด้วย และหวังว่าคุณคงสบายดี กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ*-*
22 กันยายน 2547 10:56 น. - comment id 335845
แวะตรงนี้ก่อนก็ได้นะครับที่ตรงนี่มีกำลังจัยให้ แวะมาให้กำลังจัยครับ
22 กันยายน 2547 12:08 น. - comment id 335895
หมูหันวันละตัวก็ตายสิสายรุ้ง ข้าววันละจานยังพอว่า..อิอิ ตะแหง่วขอโทษที่ทำให้สายรุ้งไม่สบายใจนะ กลอนน่ารักดีค่ะ ยังมะลืมหรอก ถ้าสายรุ้งไม่ลืมตะแหง่วก่อนนะ..^_^..
22 กันยายน 2547 16:19 น. - comment id 336093
ผึ้งน้อยนี้เลี้ยงง่าย ไม่อ้อนใครให้รำคาญ เพียงข้าววันละจาน กับหมูหันวันละตัว เลี้ยงง่ายเหรอนี่ อิอิ...โห... เราว่าแมวที่บ้านเราเลี้ยงง่ายกว่าเยอะเลย กลอนน่ารักดีคะ แวะมาทักทาย ^_____^
22 กันยายน 2547 17:43 น. - comment id 336164
ข้าววันละจาน พอไหว แต่หมูหันวันละตัวนี่... เปลี่ยนเป็นหมูไม่หันได้ป่าว^__^
22 กันยายน 2547 21:13 น. - comment id 336257
ขอบคุณเพื่อนทุกคนที่เป็นกำลังใจให้ไม่ได้แต่งเสียนานเลยครับ