ที่ปลายเนินเดินผ่านธารน้ำน้อย ใจล่องลอยคิดไปในความหลัง ปุยเมฆขาวพราวฟ้ามาบดบัง ผ่อนพลังสะท้อนให้อ่อนลง ใต้ร่มไม้ใบพลิ้วปลิวลมร้อน เหมือนเสียงวอนให้เลิกความประสงค์ ดึงหัวใจให้ดำดิ่งลึกลง ห้วงพะวงความหลังหลั่งไหลมา เคยฝังใจในสิ่งเป็นมิ่งขวัญ เคยสุขสันต์เสียงใสในหรรษา แล้วความสุขก็ปลิวไปลับตา เพราะชีวาไม่แน่นอนสะท้อนใจ เพลงความหลังดังแผ่วแล้วดังเพิ่ม แต่เหมือนเติมความช้ำคำผลักไส ให้รีบเดินก้าวต่อบนทางไกล เพื่อฟื้นใจที่เคยฝังครั้งเขลาความ หากย้อนคืนรอยเก่ายิ่งเขลานัก คืนสู่ปลักหมองหม่นบนรอยหนาม ทางข้างหน้าต้องสดใสและงดงาม หากเดินตามทางสวยด้วยรอยธรรม นำหัวใจไปถวายพระศาสดา น้อมชีวาห่างภัยไม่ถลำ ปลดปลิดทิ้งความเศร้าที่ทรงจำ กางร่มธรรมเดินทางต่อไม่ท้อใจ
พี่ดอกแก้ว 20 ก.ย. 2547 11:03 น. - ID 61718 
1287
24
0
20 กันยายน 2547 11:51 น. - comment id 334658
เป็นทางเดินที่สวยงามมากค่ะ
20 กันยายน 2547 12:17 น. - comment id 334668
เมินเถิด กับคำ ผลักไส ห่วงใย ทำไม หนักหนา ขื่นขม หรือสุข อุรา อำลา ด้วยใจ ใฝ่ธรรม
20 กันยายน 2547 12:55 น. - comment id 334683
หน้าส่วนตัว
งามครับงามจริงๆ ไพเราะพริ้งเลิศด้วยน้ำใจแฝงไว้ด้วยธรรมนำด้วย ซึ้งจริงๆ
แก้วประเสริฐ.
20 กันยายน 2547 13:21 น. - comment id 334697
รูปน่ารักมากค่ะ
20 กันยายน 2547 13:26 น. - comment id 334700
ทำใจให้เมินไม่ได้สักทีค่ะกับคำผลักไส ได้ยินทีไรเจ็บใจทุกทีค่ะ
20 กันยายน 2547 13:33 น. - comment id 334706
อยากจะเลือกทางเดินเช่นนี้ให้ได้ตลอดไปจังค่ะ ....................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
20 กันยายน 2547 13:42 น. - comment id 334712
กางร่มธรรมเดินทางต่อไม่ท้อใจ..... ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะพี่ดอกแก้ว..รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...สวัสดีค่ะ..
20 กันยายน 2547 15:25 น. - comment id 334766
อิอิอิอิอิมาทักทายนะคะพี่ดอกแก้วขาๆๆๆๆ แหมท่าทางเป็นแบบนี้ตลอดไปก็ดีซีค่ะ เฮ้อ..ไม่รู้ทางเดินข้างหน้าของเราจะเป็นยังไง มาป่วนฮะคิกๆๆๆไปแระคราบท่าน คิดถึงจังเยย
20 กันยายน 2547 15:52 น. - comment id 334779
กลอนของพี่ไพเราะเพราะพริ้งงดงามด้วยถ้อยคำและความหมายเสมอ แต่ต่ายยังซึมซับได้ไม่เท่าไหร่เลย แหะๆๆๆๆ เป็นธรรมดาของเด็กๆ ใช่มั้ยคะ สงสัยต้องอ่านให้บ่อยๆ ขึ้น
20 กันยายน 2547 17:01 น. - comment id 334814
คุณพี่ดอกแก้วเขียนกลอนได้ไพเราะมากๆ ค่ะ ค่อยๆ อ่าน แล้วเหมือนกำลังหันหลังให้โลกมนุษย์ที่สุดวุ่นวาย พร้อมกับใจที่ถอดวาง ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้นะคะ สวัสดีค่ะ
20 กันยายน 2547 17:04 น. - comment id 334817
พี่คนดี.. พุดรจนางานใบบัวใบบุญ แล้วคิดถึงพี่มากเลยค่ะ พุดมอบให้พี่นะคะ รักและห่วงใยเสมอ พักผ่อนมากๆนะคะ
20 กันยายน 2547 17:41 น. - comment id 334834
จุดแรกคือพบ จุดจบคือจาก เมื่อพบต้องพราก เมื่อจากต้องเจอ แวะมาอ่านครับพี่ ช่วงนี้ยุ่ง ๆ อ่ะครับ เลยมาช้าหน่อย ไม่ว่ากันนะครับ ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะครับพี่ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
20 กันยายน 2547 21:45 น. - comment id 334931
เดินตามธรรม น้อมนำใจ ใสพิสุทธิ์ ตามรอยพุทธองค์ ทรงสั่งสอน ถ้าทำได้ โพยภัยพาล ไม่ราญรอน ไม่รนร้อน ผ่อนสั้นยาว ก้าวทางดี
21 กันยายน 2547 20:51 น. - comment id 335578
จะขอเข้าเดินทางธรรมนำความสุข ลืมให้สิ้นความทุกข์ที่เก็บไว้ พอแล้วรักไม่อยากมีให้จิตใจ ต้องเป็นสองรองใครให้ช้ำทน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
23 กันยายน 2547 19:32 น. - comment id 336881
@....คุณทิกิ... ทางสู่ความพ้นทุกข์...เป็นทางที่สวยงามยิ่ง มาร่วมเดินทางกันต่อนะคะ ..ภายใต้ร่มธรรมที่กว้างขวางคันนี้ ขอบคุณค่ะ
23 กันยายน 2547 19:35 น. - comment id 336884
@...แก้วประเสริฐ... ขอบคุณมากนะคะ บทนี้เป็นบทที่เขียนตอบคุณแก้วประเสริฐค่ะ ด้วยความตั้งใจยิ่งในการเขียนงานนี้ อนุโมทนามนงานกุศลที่นำมาส่งเสริมกันนะคะ
23 กันยายน 2547 19:38 น. - comment id 336887
@...พ่อดอกรัก... แรงดึงดูดความไม่ดีนั้นมีมาก ทั้งหลายหลากแง่งอนมาต้อนจับ หากใจอ่อนไม่ฝืนยืนต้อนรับ ความหวังพับปิดไปเพราะใจตน ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
23 กันยายน 2547 19:40 น. - comment id 336889
@...มัดหมี่... ขอบคุณมากค่ะน้องมัดหมี่ ภาพนี้น่ารักจริงๆได้รับมา ก็เลยนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์...ขอบคุณที่แวะมานะคะ
23 กันยายน 2547 19:46 น. - comment id 336893
@...เพียงพลิ้ว... อดีตเก่าคล้ายเงามาเรียกหา ให้ลืมค่าปัจจุบันอันสูงส่ง ย้อนไปสู่บ่วงบาศก์ที่อาจอง ผลักไสลงแผลใจไม่ยอมเลือน ก็ยากอยู่นะคะที่จะเมิน.. แต่ไม่มีอะไรเก่งเกินความตั้งใจจริงค่ะเพียงพลิ้ว...จะเอาใจช่วยนะคะ
23 กันยายน 2547 19:50 น. - comment id 336896
@...ลี่...ชวนมาเยือน... มีแรงต้านกว่าจะผ่านแต่ละเนิน บนทางเดินมากมายหลายร้อยหลุม อุปสรรคไล่ล่าและกลุ้มรุม แต่..อดทน..จะคลุมกำลังใจ เดินไปช้าๆด้วยกันนะคะน้องลี่ วันไหนที่เหนื่อยมากๆก็บอกพี่นะคะ ..พักระหว่างทางได้ แต่เราจะไม่ยอมพรากไปจากเส้นทางนี้นะคะ
23 กันยายน 2547 19:55 น. - comment id 336900
@...คนเมืองลิง... ความเผ็ดร้อน ความแล้งร้าย ...มีมาสู่ชีวิตเสมอ หากไม่ต้องการความไหม้เกรียม เราก็ต้องมีวิธีป้องกันที่ดีค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับน้ำใจและความปรารถนาดี
23 กันยายน 2547 19:57 น. - comment id 336902
@...น้องหวาน เพราะรัก... มาป่วนบ่อยๆนะคะ จะได้อ่านงานของพี่ดอกแก้วด้วย ขอบคุณมากนะคะที่มาอยู่เป็นเพื่อนเสมอๆ
23 กันยายน 2547 20:01 น. - comment id 336905
@...วนัสนันท์... สวัสดีค่ะน้องต่าย... ค่อยๆอ่านนะคะ ......เพราะพี่เชื่อว่าวันหนึ่งน้องต่ายต้องเข้าใจได้ และอาจเข้าใจดีกว่าใครหลายๆคนด้วยนะคะ
23 กันยายน 2547 20:06 น. - comment id 336910
@...กอกก... ความสงบมักจะอยู่สวนทางกับความเป็นไปทางโลกเสมอ... โลกียสุขเป็นสิ่งที่ไม่สงบจริงแท้เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาให้กำลังใจ
23 กันยายน 2547 20:11 น. - comment id 336913
@...น้องพุดคะ... ขอบพระคุณในน้ำใจอย่างมากเลยค่ะน้องพุด ช่วงนี้พี่ดอกแก้วยังไม่แข็งแรงพอที่จะทำงานมากเหมือนเดิม...ขออภัยนะคะที่เพิ่งเข้ามาตอบถ้อยความของน้องพุดในวันนี้ ...
23 กันยายน 2547 20:14 น. - comment id 336916
@...เมกกะ... พี่ดอกแก้วคงต้องขอโทษน้องเมกมากกว่านะคะ เพราะเพิ่งมาตอบในวันนี้เอง ขอบคุณในถ้อยคำที่ดีและกำลังใจที่มีให้เสมอมานะคะ
23 กันยายน 2547 20:20 น. - comment id 336922
@...ชัยชนะ... เดินไปสู่เป้าหมายในชีวิต ต่างมีสิทธิ์มุ่งหวังตั้งใจหา หากมีร่มแห่งธรรมคุ้มกายา เป้าหมายในเบื้องหน้าจะสมบูรณ์ ขอบคุณมากค่ะชัยชนะ
23 กันยายน 2547 20:28 น. - comment id 336925
@...ผู้หญิงไร้เงา... สีชมพูอยู่ตรงใจไม่นานนัก พอสักพักก็หม่นจนหมองหมาง กลายเป็นช้ำกล้ำใจให้อัปปาง จึงเปลี่ยนทางสายใหม่ด้วยไตร่ตรอง ยินดีต้อนรับค่ะน้องตูน มาเป็นหนึ่งเดียวในดวงใจของเราคนเดียว...คืดูแลตนเองให้ดีที่สุดกันนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
