...จากอดีต...ถึงปัจจุบัน...

ราชิกา

คือภาพหนึ่ง  ซึ้งใจ  ในดวงจิต
พรหมลิขิต  หรือไร  ใครเสกสรรค์
หญิงชายสอง  ประคองคู่  อยู่เคียงกัน
เบื้องหน้านั้น  อาณาจักร  แห่งล้านนา
กษัตริยา  ราชินี  ศรีเชียงแสน
ปกครองแคว้น  เกรียงไกร  ให้หรรษา
ภาพอดีต  หนึ่งพันปี  นี้กลับมา
ขอมบีฑา  ต้องพลัดพราก  จากไกลกัน
องค์ราชัน  กลับมา  หาคนรัก
ด้วยแน่นหนัก  รักแท้  มิแปรผัน
ขัตติยะ  ราชินี  ที่ผูกพัน
ปลิดชีวัน   ด้วยคมกริช  แห่งบิดา
ก่อนวิญญา  จะลาลับ  ไปกับร่าง
องค์เจ้านาง  พร้อมคู่  เสน่หา
ตั้งสัจจะ  อธิษฐาน  วานเทวา
ขอรักข้า  อย่าแคล้วคลาด  ทุกชาติไป
ภาพสะท้อน  มองไป  ในความฝัน
ปัจจุบัน  แสงจันทร์  พลันสดใส
หญิงชายเดิม  เคียงครอง  สองหทัย
รักร้อยใจ  คู่ขวัญ  ทุกวันคืน.......ฯ				
comments powered by Disqus
  • ราชิกา

    1 กันยายน 2547 21:13 น. - comment id 321319

    ราชิกา...ต้องขออภัยที่ต้องโพสต์เป็นครั้งที่ 2  เนื่องจากไม่เข้าหน้าส่วนตัวค่ะ....และขอปรับแก้ใหม่เป็นเนื้อหาที่สมบูรณ์..ในชุดนี้ค่ะ...
    
    
    
    
  • ขลุ่ยหลิบ

    1 กันยายน 2547 22:16 น. - comment id 321366

    ไพเราะ  งดงามมากค่ะ  ประทับใจในบทกลอนทุก ๆ บท  อ่านแล้วไม่ผิดหวังเลยค่ะ.........ชื่นชมค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    1 กันยายน 2547 23:35 น. - comment id 321462

     @..คืนนี้ศศิส่องแสงแห่งฟากฟ้า 
    เหมือนดวงตาใครคนหนึ่งซึ้งเสมือน 
    แต่ว่าอยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน 
    ให้เผชิญคิดถึงตรึงติดตรา 
    
    งานของน้องไพเราะ  งดงามมากจริงๆค่ะ
    ทำให้รู้สึกถึงพระจันทร์ที่งามยามทรงกลดเลยค่ะ
    พี่ดอกแก้วเลยคิดถึง...
    เจ้าชายโอริสากับเจ้าหญิงพรรณพิลาศ
    เห็นไหมค่ะเพ้อไปไกลเยจ๊ะน้องราชิกา
  • ชัยชนะ

    1 กันยายน 2547 23:37 น. - comment id 321463

    เป็นเรื่องราวเล่าครั้งคราวอดีต
    เหมือนเส้นขีดหนทางไปข้างหน้า
    ด้วยบุพเพสันนิวาสอาจนำพา
    ให้สบหามาสู่คนรู้ใจ
    
    ขณะที่กำลังเขียนพร้อมสายฝนกำหลังหล่นพรำ
    ก็ห่างหายไปนานครับฝน พึ่งจะมาตกเอาคืนนี้
    
    หวังว่าพี่ตุ้มที่หายใจออกมาเป็นงาน คงจะมีความสุขสบายดีนะครับ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    1 กันยายน 2547 23:41 น. - comment id 321471

    กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมในผลงานนะค่ะ  ชอบจัง
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    2 กันยายน 2547 07:08 น. - comment id 321588

    มาอ่านเป็นกำลังใจให้อ่ะครับ
    
    
  • สุวัณณภูมิปกรณ์

    2 กันยายน 2547 09:19 น. - comment id 321655

    สมัยเชียงแสนกับขอมดำ
    นึกไปถึง พระเจ้าพรหมหาราช...กับพระนาง....
    
    ถ้าที่ละโว้....นึกไปถึงพระเจ้ารามราช...กับพระนางจามะเทวี
    .........................................
    
    เขียนกลอนได้งดงามมาก
  • Robert TingNongNoi

    2 กันยายน 2547 10:52 น. - comment id 321746

     
    ้เขียนนิทานรักขม...ออกมาได้ลงตัวและงดงาม
    เรื่องรักที่ทรมานและเศร้า  มักถูกเล่ากันต่อๆมา 
    ต่างกับเรื่องรักที่สมอุรา   มันเป็นเรื่องธรรมดาที่
    ไม่มีคนสนใจ ผู้ใครจะรู้ว่าองค์ราชันและขัตติยา
    ได้ถือกำเนิดมาเป็นผู้ใด     ซึ่งอาจเป็นใครก็ได้
    แม้แต่เรา ใครจะไปรู้เล่าเรื่องพรหมลิขิต  ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    2 กันยายน 2547 12:52 น. - comment id 321875

    ตำนานรักชักนำให้ย้ำคิด
    เคยพลั้งผิดปรับเปลี่ยนเพียรสร้างสรรค์
    ถนอมรักถนอมใจไว้ให้กัน
    อธิษฐานสิ่งใดได้สิ่งนั้น......
    
    ไม่ทราบว่า ราชิกา อธิษฐานไว้อย่างไร แต่เชื่อว่าความดีความบริสุทธิ์ผุดผ่องแห่งดวงใจงดงามจะส่งผลให้สัมฤทธิ์ผลตามที่อธิษฐานอย่างแน่นอน ห่างหายไปนานไม่ห่างความคำนึงถึงเลยครับ
  • ผู้เฒ่า...โง่งม

    2 กันยายน 2547 12:53 น. - comment id 321877

    กลอนสวยครับ..วันนี้เวลาไม่พอตอบกลอน..
    แวะมาเยี่ยม รักษาสุขภาพนะครับ ระลึกถึงเสมอ  ขอให้มีความสุข  สวัสดีนะครับ..
  • ปากกาออนไลน์

    2 กันยายน 2547 14:07 น. - comment id 321944

    เขียนได้ดีมากเลยค่ะ
    
    แวะมาทักทายนะค่ะ ^___^
    
  • ข้าวปล้อง

    2 กันยายน 2547 15:06 น. - comment id 321986

    ชอบจังเลยอ่ะค่ะ กลอนที่เป็นเรื่องเป็นราว เก่งจังค่ะ ^-^
  • ม.ปณิธาน

    2 กันยายน 2547 16:26 น. - comment id 322051

    ขอชื่นชมกับกลอนเรื่องนี้ครับว่าทำได้ดีจริงๆ
  • แก้วประเสริฐ

    2 กันยายน 2547 17:07 น. - comment id 322084

    มองดวงจันทร์ใสสว่างกระจ่างแล้ว
    ช่างเพริศแพร้วเหมือนฉันนั้นครวญหา
    เฝ้านั่งจ้องมองชายหญิงในจันทรา
    แม้นกาลเวลาผ่านไปนับพันปี
            ฉันยังจ้องมองภาพยามจันทร์ส่อง
    กระต่ายมองหาเงาเข้าเสียดสี
    แม้นจิตใจให้พร่ำเพ้อทุกนาที
    ยากสุดที่มีใครน้ำใจจริง.
    
                    แก้วประเสริฐ.
  • rain..

    2 กันยายน 2547 21:54 น. - comment id 322305

    งดงาม ..ในความรู้สึก ของเรน ..มากเลยคะ..
    
               เรน .. คิดถึง.. นะคะ..
  • ราชิกา

    3 กันยายน 2547 18:57 น. - comment id 323213

    +++ คุณขลุ่ยหลิบ....  ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาเยี่ยมเยียนและชื่นชม...ราชิกา..ดีใจมากค่ะที่รู้ว่า...งานของราชิกา..ไม่ทำให้คุณผิดหวัง...จะพยายามพัฒนาให้ดียิ่งๆขึ้นไปค่ะ...ขอบคุณอีกครั้งค่ะ....
    
    +++ คุณผู้หญิงไร้เงา....  ขอบคุณน้องตูนมากๆจ๊ะ...พี่เองก็ชื่นชมน้องเช่นกัน...ตั้งใจเรียนนะคะ....ว่างๆจะแวะไปคุยด้วยค่ะ....
    
    +++  คุณผลิใบสู่วัยกล้า....  เราจะเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ....สุขสันต์วันวิวาห์..ย้อนหลังนะคะ..ขอให้มีความสุขในชีวิตครอบครัวค่ะ...
    
    
  • ราชิกา

    3 กันยายน 2547 19:11 น. - comment id 323223

    +++  คุณพี่ดอกแก้ว....
    
    ศศิงามยามนี้มีมนต์ขลัง
    เปรียบดุจดังความห่วงใยไม่ห่างหาย
    ร่างจะลับใจไม่เลือนให้เคลื่อนคลาย
    สองใจกายรักเพียงสองครองคู่เคียง.....ฯ
    
    ด้วยรักและผูกพัน...สองใจนั้นยังคงอยู่คู่กัน...ทุกชาติไป...ดั่งคำสัจจะอธิษฐาน..พี่ดวงแก้ว..คงเข้าใจเรื่องชาติภพได้ดี...ราชิกา...พบสิ่งเหล่านี้ในขณะที่อยู่ในสมาธิจิต...เป็นเทพนิมิตที่เกิดขึ้น..ซึ่งตอนแรกไม่ค่อยเชื่อ..แต่เมื่อไปค้นคว้าและศึกษาในพงศาวดารของอาณาจักรล้านนา...และในตำนานสิงหนวัต...จึงรู้ว่า...ทุกสิ่งที่เห็น...นั้นมีอยู่จริง...เมื่อ พ.ศ. 1486  หนึ่งพันปีที่ผ่านมา....ในสมัยพระเจ้าพังคราชและพระเจ้าพรหมมหาราช....เล่าไปคงไม่มีใครเชื่อ...แต่บางครั้ง..สิ่งที่นอกเหตุเหนือผล...เหนือธรรมชาติ..ยังมีอยู่จริง...เพียงแต่ว่า...เรายังไม่สามารถสัมผัสได้เท่านั้นเอง...พี่ดอกแก้วคงเข้าใจนะคะ....
    
    
  • ราชิกา

    3 กันยายน 2547 19:21 น. - comment id 323224

    +++  คุณชัยชนะ....
    
    อดีตกาลผ่านมาพาให้คิด
    ด้วยดวงจิตผูกพันใฝ่ฝันหา
    อีกไม่นานคงได้พบและสบตา
    รอเวลาสู่เหย้าเราคืนเรือน......ฯ
    
    เรื่องจริง...ไม่ใช่อิงนิยายนะน้องชัย...แต่ก็พูดยาก..เป็นปัจจัตตัง...รู้ได้เฉพาะตน...เอาเป็นว่า...ขณะนี้รู้จักกันแล้วจ๊ะ...ต่อไปแล้วแต่...จินตนาการน่ะ ...น้องชัย......อิอิ..(มีแซวจ๊า)....
    ช่วงนี้พี่เริ่มดีขึ้น  (พึ่งหายป่วย..เนื่องจากลุยงานหนักไป 2 สัปดาห์)...ก็สุขสบายตามอัตภาพจ๊ะ...
    
    
  • ราชิกา

    3 กันยายน 2547 19:29 น. - comment id 323227

    +++  คุณสุวัณณภูมิปกรณ์....
    
    คุณเก่งมากค่ะ...ทายได้ถูกต้อง..ในข้อที่ 1...สมัยพระเจ้าพรหมมหาราช...และพระนาง........
    สงสัยคงชอบเรื่องประวัติศาสตร์แน่นอน...ราชิกา...อยากทราบชื่อ..ของพระนาง......เนื่องด้วยไม่ทราบว่า...เจ้านางนั้น...ชื่ออะไร?...หากคุณทราบ...กรุณาบอกด้วยนะคะ...จะส่งทางเมล์ก็ได้ค่ะ...เพื่อการศึกษาและอ้างอิงค่ะ...
    
    ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทาย..ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ.....
    
    
  • ราชิกา

    3 กันยายน 2547 19:35 น. - comment id 323232

    +++  คุณโรเบริต์ ทิงนองนอย...  พรหมลิขิตขีดเส้น...ให้ต้องพบประสบกันอีกครั้ง...จากอดีต..จนถึงปัจจุบัน....เป็นความจริง..ที่ซ่อนอยู่ภายใต้...เงื่อนไขของกาลเวลา....บางครั้งพูดยาก...อยู่ที่ว่า...เราจะสัมผัสสิ่งเหล่านั้นได้หรือไม่...อย่างไร?.....สิ่งที่เราไม่รู้...ใช่ว่าจะไม่มี...จริงเปล่าคะ...ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมเยือน...
    
    .
    
    
  • ราชิกา

    3 กันยายน 2547 19:44 น. - comment id 323242

    +++   คุณฤกษ์.....
    
    ตำนานรักประจักษ์ใจในดวงจิต
    ดุจดั่งมิตรห่างไกลเกินใจฝัน
    คืออดีตขีดเส้นไว้ให้พบกัน
    ปัจจุบันอยู่ในแดนที่แสนไกล
    
    สักวันหนึ่งคงทวนหวนคืนกลับ
    ไม่ลาลับใจมั่นคงอสงไขย
    ราชิกาอธิษฐานดวงหทัย
    เหนือสิ่งใดผูกพันมั่นมิเลือน.....ฯ
    
    โอม!!!...เพี๊ยง!!...ขอให้สมดั่งที่ใจปรารถนา....คุณฤกษ์...หายไปนานนะ..เที่ยวสนุกมั้ย...อย่าลืมเที่ยวเผื่อด้วยนะคะ...ดูแลตัวเองด้วยจ๊ะ...
    
    
  • ราชิกา

    3 กันยายน 2547 19:52 น. - comment id 323255

    +++  คุณผู้เฒ่า....  ขอบคุณมากค่ะที่ชื่นชม...ราชิกา..ชื่นชมคุณเช่นกันค่ะ...อยากแต่งกลอนเศร้าเหมือนกัน...แต่ก็ไม่เคยเศร้าสักที....คงต้องขอเป็นลูกศิษย์เหมือน..น้องเรน...ซะแล้ว..อิอิ...
    กลัวไม่กล้าสอน..เพราะ...ไม้แก่ดัดยากนะคะ...
    
    +++  คุณปากกาออนไลน์....    ดีใจที่ได้รู้จักคุณค่ะ..แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะคะ...
    
    +++  คุณข้าวปล้อง.....   ขอบคุณน้องมากจ๊ะ..เป็นเรื่องจ๊ะ..และเป็นลาว...เอ้ย..เป็นราวแน่นอน...ก็พี่ตั้งใจเขียนนี่ค่ะ...หายไปนานจัง..คิดถึงนะคนดี.....
    
    .
    
  • ราชิกา

    3 กันยายน 2547 19:57 น. - comment id 323263

    +++  คุณม.ปณิธาน....ขอบคุณมากค่ะที่ชื่นชม...กลอนบทนี้เป็นเรื่องจริง...ที่อิงด้วยข้อมูลทางประวัติศาสตร์ของชาวล้านนา....ดีใจที่แวะมาทักทายกันค่ะ....
    
    +++  คุณน้องเรน....  พี่ราชิกา..ก็คิดถึงน้องเช่นกันจ๊ะ....กลอนของเรน..เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ...อดทนนะคะ...อีกหน่อยน้องจะเก่งเองค่ะ...คิดถึงน้องจ๊ะ....
    
    
  • ราชิกา

    3 กันยายน 2547 20:01 น. - comment id 323270

    +++  คุณแก้วประเสริฐ....
    
    ศศิธรจรจำลาคราฟ้าสาง
    อุษษจางสาดแสงแรงสดใส
    ก้าวสู่วันผันเปลี่ยนหมุนเวียนไป
    สู่วันใหม่แห่งเราสองครองคู่เคียง....ฯ
    
    ขอบคุณแฝดเพื่อนมากค่ะที่มาทักทายกัน...คงสบายดีแล้วนะคะ...
    
    
  • หมึกมรกต

    3 กันยายน 2547 21:11 น. - comment id 323339

    ด้วยความคิดถึง
         
    น้องชาย
  • ราชิกา

    4 กันยายน 2547 12:59 น. - comment id 323766

    +++  คุณหมึกมรกต.....
    
    น้องดอย....พี่ตุ้มก็คิดถึงดอยนะจ๊ะ...เป็นอย่างไรบ้าง....เรียนหนักมั้ย...อดทนนะจ๊ะ...ปี4 แล้วหรือยัง...ไว้ถ้าดอยมาฝึกงานที่รพ.ขอนแก่น..เราคงได้เจอกันนะ...เพราะพี่ต้องมาเป็นวิทยากรปฐมนิเทศแพทย์ฝึกหัดอยู่แล้ว.....ดูแลตัวเองและพักผ่อนด้วยนะคะ....พี่สาวเป็นห่วงจ๊ะ...
    
    
  • idaho

    4 กันยายน 2547 13:23 น. - comment id 323787

    กระแสใจไหลตามกระแสกาล
    หนึ่งดวงมาลย์ยอดขวัญของข้าเอ๋ย
    ขอรำพรรณมั่นรักมิละเลย
    แรมเดือนเผยความจริงใจจงออกมา(รักจริงหวังแต่งนะ)
    
    มาแจมจ้ะ  แต่ไม่ค่อยเข้ากันเนอะ
  • ราชิกา

    4 กันยายน 2547 14:09 น. - comment id 323838

    +++  คุณIdaho.....
    
    กระแสใจไหลรินสู่เบื้องล่าง
    คงไม่ว่างทางใจให้ใครเห็น
    รักมั่นคงตรงต่อเธอทุกเช้าเย็น
    พร้อมจะเป็นมิ่งขวัญฝันร่วมเคียง....ฯ
    
    คุณไอซ์...ถ้าคนที่ไม่รู้..เขาคงกำลังคิดว่า..เราสองคนจีบกันอยู่นะเนี่ย...ถ้าคุณไอซ์..เป็นผู้ชายนะ...ป่านนี้ราชิกา....จะไปไหนรอด...ดีว่า..เราเป็นผู้หญิงด้วยกัน...แต่ราชิกา..ก็ยังหลงเสน่ห์คุณไอซ์อยู่ดี....อิอิ...จริงเปล่าคะ....
    
    
  • กัลลดาค่ะ.....

    8 กันยายน 2547 16:47 น. - comment id 327066

    lสวัสดีค่ะพี่ตุ้มที่แสนดี...
    
    ดามาทวงเรื่องที่พี่จะเล่าให้ฟัง....เรื่องในอดีตชาตินะค่ะ....ใจร้ายจังปล่อยให้น้องรอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอ.....แต่ก้อรอได้ค่ะ...รู้นาว่าตอนนี้พี่เรากำลังอินเลิฟ.....อิอิ...
  • ราชิกา

    8 กันยายน 2547 17:37 น. - comment id 327097

    +++  คุณดาหลา...
    
    มาแซวพี่อีกแล้ว..พี่จะเอาเวลาที่ไหนไปอินเลิฟล่ะจ๊ะ....ลำพังตัวเองก็ยังเอาตัวไม่ค่อยรอดอยู่แล้ว...ถ้าอินเลิฟกับงานนะซิไม่ว่า.....พี่จะให้ดารอต่อไป...นะจ๊ะ...ไม่ได้ใจดำนะ...แต่สิ่งที่มีค่า...ต้องใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์จ๊ะ...อิอิ...เข้าใจ๋...!!..
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน