เมื่ออาทิตย์ที่แล้วฉันปวดอย่างหนักมากเลยนะ จนคิดว่าตัวเองคงจะไม่มีชีวิตรอดมาได้ถึงวันนี้ ขอบคุณอะไรก็ตามที่ยังทำให้ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันต้องต่อสู้กับมันอย่างหนักกว่าจะชนะมันได้ วันนี้ฉันดูดีขึ้นแต่ไม่รู้ว่าวันไหนมันจะกลับมาหาอีก ความเครียดทำให้เป็นโรคมะเร็งในกระเพาะ ฉันพยายามที่จะสลัดมันทิ้งไปแต่มันก็ดื้อด้านนะ ขอเวลาให้ฉันยังมีลมหายใจอยู่สักพักนึงแล้วกัน เพื่อที่ว่าฉันจะได้ดูแลตัวเองและดูแลเขาของฉัน เพราะว่าหน้าที่การงานทำให้เขาไม่สามารถมาหาฉันได้ ฉันเข้าใจดีว่าหน้าที่ก็คือหน้าที่เขาอาจจะไม่ใช่คนที่สมบูรณ์แบบ แต่โดยรวมแล้วเขาก็เป็นคนดีคนนึงซึ่งฉันต้องปรับตัวเข้าหาเขา อายุระหว่างเรา 2 คน ห่างกันแค่ 15 ปี ซึ่งมันไม่เป็นปัญหา เพราะเขาดีกับฉันเสมอต้นเสมอปลาย เป็นห่วงฉัน ฉันเข้าใจนะถ้าฉันไม่เข้าใจชีวิตคงจะล่มสลายไปแล้ว ฉันไม่เคยเข้าไปวุ่นวายหรือบงการชีวิตของเขา เขาก็ต้องการความเป็นส่วนตัวเหมือนกับที่ฉันต้องการ ทุกคนต้องการความเป็นส่วนตัว อย่าไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขา นี่คือสิ่งที่ฉันทำตลอด 1 ปีที่ผ่านมา และเขาก็ไม่เคยเข้ามาวุ่ยวายกับฉัน สิ่งไหนที่ฉันทำได้ฉันก็ทำแต่อย่ามาบังคับชีวิตของฉันเด็ดขาด เพราะว่าชีวิตนี้เป็นของฉัน และชีวิตเขาก็เป็นของเขา
29 สิงหาคม 2547 15:17 น. - comment id 318677
เขียนออกมาได้งดงาม ใส่อารมณ์ ออกมาได้จริงจังจนฟังเหมือนชีวิต จริงเลยครับ ยอมรับเลยครับในทัก ษะของการส่งใส่อารมณ์..ลงมาบน ตัวอักษรทำได้อย่างลงตัวมากครับ ๚ะ๛ size>
30 สิงหาคม 2547 14:22 น. - comment id 319286
:) ขออธิษฐานให้คุณมีความสุข