คงเป็นบุญ หนุนนำ ทำให้พบ เมื่อประสบ วงพักตร์ จักหวั่นไหว นิมิตฝัน วันก่อน สะท้อนใจ เหตุอันใด ใยเห็น เป็นความจริง สื่อหทัย นัยนา มาประสาน ดุจความหวาน วาบไหว ในใจหญิง ช่างคุ้นเคย ผูกพัน ไม่ประวิง ทุกทุกสิ่ง สุขสันต์ ฉันและเธอ ดุจดั่งคน รู้ใจ ในคุณค่า ดุจดวงตา ห่วงใย ให้เสมอ ดุจตะวัน ส่องแสง เมื่อแรกเจอ เฝ้าละเมอ ห่วงหา ด้วยอาลัย จำจรพราก จากไกล แต่ใจสอง แนบประคอง เคียงขวัญ มิหวั่นไหว วอนสายลม พรมพริ้ว ลิ่วลอยไป กระซิบใจ รักเธอซึ้ง เพียงหนึ่งเดียว............ฯ
ราชิกา 28 ส.ค. 2547 17:39 น. - ID 59877 
1356
27
0
28 สิงหาคม 2547 17:42 น. - comment id 318167
....ราชิกา...ห่างหายไปนาน...เนื่องด้วยภาระกิจ..กลับมาอีกครั้ง...ด้วยความคิดถึง..และห่วงใยทุกทุกท่านค่ะ.... ....ด้วยรักและคิดถึง.....
28 สิงหาคม 2547 20:13 น. - comment id 318202
หน้าส่วนตัว
คิดถึงราชิกาเช่นกัน...
ยินดีต้อนรับกลับมาน่ะ
** กลอนเพราะมาก...
บรรยายความคิดถึงใครคนหนึ่งได้ดีจังเลย
-- ขอให้ความรักมั่นคงและสวยงาม :-)
28 สิงหาคม 2547 20:59 น. - comment id 318234
~*~สวัสดีครับพี่ อิอิ ชอบอีกแร่ะ ขอเก็บไว้นะครับ เมกมันคนรักสาวต่างบ้านต่างเมือง เจอกลอนอารมณ์นี้ และเขียนได้ เยี่ยมอย่างนี้ ทนไม่ไหว ขอเก็บไว้ ที่หน้าส่วนตัวนะครับพี่ จิ๊จิ๊ ปลื้ม ~*~ ห่างกันสุดปลายฟ้า ใช่ว่าเราห่างกัน ความรักนั้นผูกพัน ให้ฉันอยู่ใกล้เธอ ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
28 สิงหาคม 2547 21:45 น. - comment id 318251
จะห่างไกลเพียงใดไม่เคยหวั่น จะเป็นแสงแห่งตะวันที่ส่องฉาย จะเป็นดาวระยับระยิบพริบแพรวพราย ส่องประกายมาถึงเธอเสมอไป ขอให้เธอโชคดีเถิดที่รัก ฉันนี้จักรักมั่นมิหวั่นไหว จะมีเธออยู่กลางหว่างหทัย ตลอดไปใจรักมั่นนิรันดร แวะมาทักทายค่ะ กลอนไพเราะค่ะ
28 สิงหาคม 2547 22:41 น. - comment id 318283
มิตรภาพตราบสิ้นทั้งดินฟ้า ขอรับมาเก็บไว้ในใจหมอง ธารน้ำใจไหลหลั่งดั่งโคมทอง ส่องทางมองหนชีวิตพิจารณา ประหนึ่งแก้วแพรวพรายประกายแสง นำสู่แหล่งสมมาตรปรารถนา ธารน้ำใจแต่หลังที่หลั่งมา จะตรึงค่าชีวิตนิจนิรันดร์.. เข้ามาเยี่ยมครับ งานคงยุ่ง รักษาสุขภาพนะครับ ขอให้มีความสุข...สวัสดีครับ..
28 สิงหาคม 2547 22:46 น. - comment id 318292
สวัสดีค่ะคุณราชิกา...
รำพึงคิดถึงใครคนนั้นได้อย่างหวามไหว..
ศรัทธาในรักได้อย่างมั่นใจ...
อยากมีใครให้คิดถึงอย่างนี้บ้างจังเลย..
28 สิงหาคม 2547 23:07 น. - comment id 318308
ในงานนั้นมีใครที่ให้ไหว
กลับมาได้ใจคิดมิมีสอง
ช่างซาบรสติดตรึงซึ่งใจปอง
จึงได้ต้องบอกไว้ในสายลม.
แก้วประเสริฐ.
เหนื่อยมากไหมจ๊ะแฝดเพื่อนรัก
29 สิงหาคม 2547 01:35 น. - comment id 318355
ได้อ่านกี่ครั้งกี่คราก็ยังประจักษ์ในรสรักไม่เสื่อมคลอย ของราชิกา หญิงผู้มั่นในรัก ทักทายพี่ตุ้มนะครับ ห่างหายไปนานเลยหล่ะ
29 สิงหาคม 2547 02:44 น. - comment id 318362
เขียนได้ดีจริงๆครับ ขอชื่นชม
29 สิงหาคม 2547 08:20 น. - comment id 318401
เขียนได้ลึกซึ้งกินใจมากครับ พบและ
พรากเป็นเรื่องธรรมชาติเหมือนสิว
วัฎจักร์ของเวลาพาเรื่องจบ
เมื่อมีพบก็มีพรากปราชญ์ท่านสอน
เมื่อพบกันสร้างความดีให้นิวรณ์
เมิ่อพรากจรจะระลึกนึกถึงกัน๚ะ๛
size>
29 สิงหาคม 2547 12:38 น. - comment id 318592
จะห่างหาย...ไปนานแค่ไหน.. ก็ต้องกลับมา..เพราะผูกพัน... ทั้งคนอ่าน..และคนเขียน..นั่นหล่ะจ้า... นี่ก็มาอ่าน...เพราะผูกพัน...กับคนเดิม ๆ...ยังงดงามในงาน..เช่นเดิม
29 สิงหาคม 2547 13:36 น. - comment id 318634
ยังคง ..งดงาม ..
และมีความหมาย ..สำหรับ..
ความรู้สึก ..ของเรน .. นะคะ..
เรน ..คิดถึง ..นะคะ..
29 สิงหาคม 2547 14:01 น. - comment id 318650
ใครกันหนอรอรักอยู่ฟากฟ้า ใครกันหนอติดดวงตาคู่ชวนฝัน ใครกันหนอส่งห่วงใยไปถึงกัน ใครกันหนอผู้สัมพันธ์ราชิกา.... แวะมาเย้าพี่ราชิกาน่ะครับ ผมก็ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเหมือนกันนะพี่
29 สิงหาคม 2547 16:23 น. - comment id 318743
จ้า.. .......................................... :)
30 สิงหาคม 2547 05:22 น. - comment id 319020
คงเป็นบุญหรือกรรมชักนำฉัน เป็นสวรรค์หรือนรกวกวนหา ให้ตัวฉันและเธอนั้นได้พบพา ไกลเกินกว่าก้าวหาเจอหน้ากัน พึ่งได้แวะมาเยี่ยมพี่ตุ้มเช่นเดียวกัน คิดถึงพี่เสมอครับ
30 สิงหาคม 2547 13:58 น. - comment id 319269
หนึ่งเดียวนั้นให้ใครกันหนา....แหะๆๆๆ คิดถึงพี่ตุ้มมากนะค่ะ... พักผ่อนบ้างนะค่ะพี่สาวคนเก่ง....
30 สิงหาคม 2547 22:25 น. - comment id 319634
กลอนเพราะมาก ๆ เลยค่ะ แบบว่า ถูกใจมาก ๆ เลยอ่ะ อยากแต่งได้ไพเราะแบบนี้บ้างจัง แวะมาเยี่ยมค่ะ อิ อิ
30 สิงหาคม 2547 22:49 น. - comment id 319650
แม้เธอนั้นจากฉันไปแสนไกล แต่ดวงใจยังคงให้เพียงเธอนั้น แม้จะนานแสนนานยังผูกพัน และคงมั่นเพียงเธอเสมอมา *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง แต่เอใครกันหนาที่คุณพี่ราชิกามอบกลอนบทนี้ให้ รับประกันเจ้าตัวอ่านแล้วคงซึ้งจนกินข้าวไม่ลง เพราะอิ่มแน่เลย (คิดถึงเสมอนะค่ะ)*-*
1 กันยายน 2547 18:34 น. - comment id 321222
+++ คุณพันดาว.....ขอบคุณมากค่ะ...คิดถึงคุณเช่นกันค่ะ...ขอให้สิ่งที่คุณบอกนั้น..เป็นความจริงนะคะ...สาธุ!!!!.... +++ คุณกอกก...สวัสดีค่ะ ...ราชิกา..ก็ส่งใจไปตามบทกลอน...ถามว่า..มีใครให้คิดถึงมั้ย..ก็พอจะมีบ้างอ่ะนะ...ตามอัตภาพค่ะ..อิอิ.... +++ คุณลำน้ำน่าน.... ดีใจที่ลำน้ำน่านเข้ามา...รู้มั้ยว่า..น้องนิว..ก็หายไปนานเหมือนกันนะ...พี่ตุ้มยังคิดถึงจ๊ะ...แล้วเมื่อไหร่..เราจะได้มีบทกลอนคู่กันอีกล่ะจ๊ะ...ถามน้องนิวนะเนี่ย..อิอิ... +++ คุณ Oracle... ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ..ขอบคุณมากนะคะ...ว่างๆจะแวะไปเยี่ยมนะคะ
1 กันยายน 2547 18:38 น. - comment id 321227
+++ คุณเมกกะ... ห่างกันสุดปลายฟ้า รักของข้ามิหวั่นไหว สื่อรักจากดวงใจ ส่งมอบให้ทุกเวลา....ฯ มอบความคิดถึง..ให้น้องเมก..นะจ๊ะ..น้องชายอารมณ์ดี...เก็บบทกลอนไว้ดีๆนะ...อย่าให้หายเสียล่ะ..(มีขู่อีกต่างหาก)...น้องชายที่น่ารัก...
1 กันยายน 2547 18:43 น. - comment id 321229
+++ คุณขลุ่ยหลิบ... หนทางไกลใจฉันนั้นไม่ท้อ เฝ้าคอยรอพร่ำเพ้อละเมอหา ห่างเพียงกายแต่ใจอยู่คู่ชีวา อยากบอกว่ารักเพียงเธอมิเผลอใจ....ฯ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ..ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทาย..ราชิกา..จะแวะไปเยี่ยมนะคะ....
1 กันยายน 2547 18:57 น. - comment id 321239
+++ คุณผู้เฒ่า.... มิตรภาพตราบสิ้นทั้งดินฟ้า อักษราเรียงร้อยถ้อยคำหวาน มอบเก็บไว้เพื่อเธอนานแสนนาน ตราบชั่วกาลไม่ลืมเลือนเพื่อนคู่ใจ ประดุจดาวพราวพร่างกลางเวหา ประโลมหล้าฝากเสียงสำเนียงใส ประคองจิตกายมั่นมิหวั่นภัย ธารน้ำใจมอบไว้ให้แด่เธอ.......ฯ ขอบคุณมากค่ะที่เป็นห่วง....ช่วงนี้งานเริ่มดีขึ้น..แต่ก็ยังมีมากเช่นเดิม...จะพยายามดูแลสุขภาพค่ะ....ขอให้คุณผู้เฒ่า...มีความสุขเช่นกันนะคะ... .....ระลึกถึงเสมอค่ะ....ดูแลตัวเองด้วยนะคะ...
1 กันยายน 2547 19:03 น. - comment id 321246
+++ คุณแก้วประเสริฐ.... ไม่มีใครในงานให้ได้คิด แต่ดวงจิตกลับหวนให้ห่วงหา ด้วยคิดถึงเธอนั้นทุกเวลา ในทุกคราที่เงียบเหงาเราเดียวดาย....ฯ ทำงานก็ต้องเหนื่อยเป็นธรรมดาจ๊ะ..แฝดเพื่อน..แต่ก็มีพลังใจ..ในการทำงานค่ะ...ทำให้ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง...แต่บางครั้งก็เหงาเหมือนกันนะ...คิดถึงคนอยู่ไกลน่ะ...อิอิ...
1 กันยายน 2547 19:09 น. - comment id 321256
+++ คุณโรเบริต์ ทิงนองนอย... พบเพื่อพรากจากไปไกลสุดแสน อยู่สุดแคว้นแดนใดจะไปหา ด้วยปีกรักจักโบยบินถิ่นนภา เพื่อเสาะหายอดหทัยใครคนดี.....ฯ อารมณ์ดีจัง..คุณโรเบริต์..ราชิกา..อ่านแล้วต้องอดยิ้มไม่ได้..วาทะเฉียบคมมาก...พบและพรากเป็นเรื่องธรรมชาติเหมือนสิว....คิดได้ยังไง?..น่ารักจัง...ขอบคุณมากค่ะ..
1 กันยายน 2547 19:18 น. - comment id 321262
+++ คุณภูตะวัน ตะวันรอน.... คือความรัก..และความผูกพัน..ที่เราจะมอบให้แก่กันและกัน...ตลอดไปค่ะ...คิดถึงคุณตะวัน..นะคะ..เป็นอย่างไรบ้าง...สบายดีมั้ย....หายไปนานนะจ๊ะ... +++ คุณน้องเรน....ยังคงคิดถึง..เรนจัง..ทุกวันเวลา...ช่วงนี้ทราบข่าวว่า..เรนจัง..มีการบ้านทุกวัน...ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ...พี่สาว..ส่งใจไปช่วยเรนจังจ๊ะ..... +++ คุณฟองอากาศ... หายไปไหนมาเอ่ย...คิดถึงนะจ๊ะ..ดีใจที่แวะมาเยี่ยมจ๊ะ... .
1 กันยายน 2547 19:24 น. - comment id 321267
+++ คุณพฤหัส.... อยากจะรู้ใครหนอรอฟากฟ้า อยากจะรู้ใครหนาพาสุขสันต์ อยากจะรู้ใครเอ่ยเผยสัมพันธ์ อยากจะรู้..คือเธอนั้น...ฉันมั่นใจ.....ฯ อ้าว!!! ไหง? กลายเป็น..น้องพฤหัส..ไปได้ล่ะ...อิอิ...ก็อยากถามดีนักนี่นา...(แซวจ๊า)...ตอนนี้..ขอเป็นน้องไว้ก่อนนะจ๊ะ...ไว้ตัวจริงมา..ค่อยว่ากันอีกที...อิอิอิ...
1 กันยายน 2547 19:31 น. - comment id 321274
+++ คุณชัยชนะ.... คงเป็นบุญหนุนนำทำให้พบ ได้ประสบดวงใจในความฝัน อยู่ที่เธอตัดสินใจอย่างไรกัน ก้าวมาพลันเพื่อพบพักตร์ประจักษ์ใจ.....ฯ โบราณกล่าวไว้ว่า..ช้าช้าได้พร้าสองเล่มงาม...ไม่รู้ว่า..หากน้องชัยคอยนานๆต่อไป...จะได้พร้า..หรือจะได้..คนขายพร้า..เป็นของแถมมาด้วยนะ...อาจจะมีรายการลุ้นรับทอง..นะเนี่ย....
1 กันยายน 2547 19:36 น. - comment id 321281
+++ คุณดาหลา... ใครหนอ?...ที่พี่กำลังคิดถึง... ดาหลาทราบหรือคะ....ตัวพี่เอง..ยังไม่รู้เล้ยยยย....แล้วน้องจะรู้ได้อย่างไร?..จริงเปล่าจ๊ะ....ที่แน่ๆ..พี่ตุ้มคิดถึงดาหลาจ๊ะ...ว่างๆจะตอบเมล์นะคะ..ขอให้จบเร็วๆนะคะ...รักน้องค่ะ... +++ คุณลอยไปในสายลม.... ถูกใจใช่เลย...หรือเปล่าคะ...ดีใจที่คุณแวะเข้ามาค่ะ...ขอบคุณมากที่ชื่นชมค่ะ..แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะ...
1 กันยายน 2547 19:41 น. - comment id 321284
+++ คุณผู้หญิงไร้เงา.... พบและพรากจากกันพลันได้คิด เมื่อมิ่งมิตรจากไปไกลเกินฝัน แต่ดวงใจเราสองครองคู่กัน ยามหลับฝันเห็นหน้าเธอเพ้อพร่ำครวญ....ฯ คิดถึงน้องตูนจ๊ะ...อยู่ไกลจัง...พี่ตุ้มไม่เคยไประนองนะจ๊ะ...หากมีโอกาสผ่านไปทางนั้น..จะแวะไปเยี่ยมจ๊ะ...(แล้วน้องตูนอยู่ตรงไหนของระนองล่ะ)...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
