โกรธเทอไม่ลง


  โกรธเธอ (ไม่ลง.)    
ภู ตะ วัน ตะวันรอน  
อยากจะโกรธ.สักพันครั้ง.
แต่ก็ยัง..ทำ..ไม่ได้..
โกรธเธอสักเพียงไร
ยอมอภัย.ให้ทุกที
ด้วยว่า..รักเธอมาก
จนไม่อยากโกรธคนดี
โกรธกัน..แม้นาที.
ใจดวงนี้.แทบขาดรอน.
จึงยอม..ง้อเธอก่อน..
ยอมเสียฟอร์มก่อนทุกที
เพราะรัก.ที่มากมี.
รักคนดี.ยิ่งกว่าใคร..
อยากโกรธใจแทบขาด
เธองอนมาก.รู้บ้างไหม..
เอาแต่ใจ..ตัวเองมากไป
บางทีก็ไร้.ซึ่งเหตุผล.
อยากโกรธใจแทบขาด
อยากลาจาก.คนเจ้าอารมณ์
สุดท้ายทุกครั้งก็จบลง.
คนเจ้าอารมณ์ชนะทุกที.
รู้ไหมเพราะอะไร.
อยากบอกไว้ที่ตรงนี้
เพราะรักหรอกคนดี.
ใจดวงนี้.ถึงยอมทน.
หันมองกลับสักหน่อย.
แล้วค่อย ๆ ปรับตัวลง.
หัดง้อก่อนสักหน
คนที่ทน.คงยินดี..
ให้เขา.ได้รู้บ้าง
เธอก็รัก.เขาคนนี้
จึงยอมง้อ..สักที..
ทำแค่นี้รักยืนยง..