จงเริ่มต้น อย่างคน ที่หาญกล้า อย่าอ่อนล้า สิ้นแรง จงแข็งขืน ให้เป็นดัง ต้นไม้น้อย ค่อยหยัดยืน ผ่านวันคืน กิ่งกาง อย่างมั่นคง หยั่งรากลึก ลงไว้ ในผืนดิน ต่อชีวิน จิตใจ อย่าไหลหลง เปลื่ยนความท้อ แท้ใจ ให้ทรนง อย่าพะวง กลัวชีวิต ผิดพลาดไป จงยอมรับ ในสิ่ง ที่พลั้งเผลอ อาจพร่ำเพ้อ ครวญคร่ำ น้ำตาไหล คิดเสียว่า พลาดไป ใช่เรื่องใหญ่ จงทำใจ รับมัน อย่าหวั่นเกรง ให้อภัย เรื่องใด ที่ใจเจ็บ ขออย่าเก็บ ใครย้ำ ทำข่มเหง ถือเอาไว้ ไร้สุข ทุกข์ไปเอง ให้ละเลง ปล่อยหาย ในเวลา ชีวิตคน ใช่ยืนยาว ราวความฝัน มันแสนสั้น ทำใจ ให้สูงค่า อย่าไปสน คำคน ทนนินทา หวังเพียงว่า ยืนสู้ อยู่อย่างไร ....อย่าไปสนใจ ทางข้างหน้าย่อมมีขวากหนามบ้าง รู้คุณค่าแห่งตัวเอง รู้ความผิดพลาดของตัวเอง แล้วแก้ไข ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่า การรู้จักให้อภัย....
ketana 20 ส.ค. 2547 13:35 น. - ID 59329 
1357
5
0
20 สิงหาคม 2547 15:12 น. - comment id 313562
ถือความผิดเป็นครูสู้ชีวิต อย่าไปคิดท้อแท้แค่ปัญหา เพราะใช่มีเพียงเราเศร้าอุรา ในโลกล้าแห่งนี้เสียเมื่อไหร่ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
20 สิงหาคม 2547 15:25 น. - comment id 313584
สอนใจได้ดีครับ ใช้ภาษางาม เลือกสรรถ้อยคำได้เก่ง๚ะ๛ size>
20 สิงหาคม 2547 16:59 น. - comment id 313635
ดาหลามาชื่นชมกลอนงามที่สอนใจได้ดีค่ะ..
20 สิงหาคม 2547 17:57 น. - comment id 313646
จะหยัดยืน แม้ต้อง ฝืนกลืนกล้ำ จะจดจำ คำกล่าวสอน เว้าวอนนี้ จะตรึกตรอง นึกคิด ในทุกที ทุกครั้งที่ อุปสรรค เข้าย่ำกราย...
21 สิงหาคม 2547 09:17 น. - comment id 313981
ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า แดดเคยเผาผิวผ่องเธอหมองไหม้ ที่ตรงนั้นมีหุบเหวหรือเปลวไพ จะก้าวไปได้อย่างไรถ้าอ่อนแอ งานคุณไพเราะ มากความหมาย สอนใจ และให้พลังมากครับไพเราะจริงๆครับ
21 สิงหาคม 2547 13:32 น. - comment id 314126
ดีจังค่ะ อ่านแล้วคิดตามไป ได้ข้อคิดที่ดีมากๆเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
