รัตติกาลม่านฟ้าพาใจผ่อง เห็นแสงทองส่องประกายในสายฝัน สีเหลื่อมพรายลวดลายสายสัมพันธ์ ให้บากบั่นก้าวไปในมรรคา อาจเหนื่อยท้อรอร้าวคราวพบเข็ญ ก็ดุจเป็นบททดสอบตอบปัญหา ว่ากล้าแกร่งเท่าใดในชีวา มีเป้าหมายหรือว่าเลิกล้มไป ไม่มีใครไม่เคยล้มจมรอยก้าว เพียงแต่ผู้ปวดร้าว..ไม่ก้าวใหม่ หากยังมีผู้ที่ก้าวต่อไป ได้พบกับหลักชัยที่งดงาม ดุจราตรีมีความยากลำบาก และทุกข์ยากหนาวเหน็บเจ็บรอยหนาม และทิวาคราสุขสนุกยาม คือฉากงามของชีวีที่มีค่า
17 สิงหาคม 2547 10:29 น. - comment id 312916
เขียนได้งามดีจริงค่ะ
17 สิงหาคม 2547 10:44 น. - comment id 312923
กลอนงดงามในความหมายมากครับ เพียรเข็นครกขึ้นภูเขานั้นแสนยาก คิดลำบากไปทำไม............ให้อายเขา เพียรฝนทั่งให้เป็นเข็มค่อยเพียรเอา อย่างที่เขา....เรียกนักปราชญฉลาดทำ๚ะ๛ size>
17 สิงหาคม 2547 12:35 น. - comment id 312976
สอนใจได้ดีเหลือเกินค่ะพี่ดอกแก้ว....ดาหลาขอบคุณมากค่ะ...
17 สิงหาคม 2547 17:56 น. - comment id 313145
เวลาผันวันผ่านนานแค่ไหน จะมืดดับลับไปไร้แห่งหน จะจุดคบโคมประโลมในจิตตน ทุกข์สุขปนวนเวียนเพียรดับไป ธรรมะคุ้มครองคุณพี่ดอกแก้ว และทุกท่านค่ะ
19 สิงหาคม 2547 21:21 น. - comment id 313239
เรน..ขอบคุณ..นะคะ.. ที่มี บทกวี .. งดงาม ..ให้เรน ได้ศึกษา .. ความหมาย ..ดีมากเลยคะ..
20 สิงหาคม 2547 11:16 น. - comment id 313440
@...tiki... ขอบคุณมากค่ะคุณทิกิ อุปสรรคจะมากมายเพียงไร ก็ต้องสู้กันต่อไปนะคะ
20 สิงหาคม 2547 11:23 น. - comment id 313446
@...ทิงนองนอย... ความสำเร็จเสร็จการณ์ผ่านด่านกล้า ต้องเพียรฝ่าอุปสรรคหักด่านสิงห์ หวังสิ่งใดต้องลงมือทำให้จริง อย่าทอดทิ้งเมื่อพบหนามยามก้าวเดิน ขอบคุณมากค่ะ...
20 สิงหาคม 2547 11:24 น. - comment id 313448
@...ดาหลา... อิอิ...อุปสรรมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง แม้กระทั่งจะก้าวเดิน...แต่ละก้าว หากเป็นหน็บชา ใส่รองเท้าผิดคู่ผิดข้าง นุ่งกระโปรงแคบ ขากางเกงยาวจนเกินไป หัวเข่าไม่ดี หรือเส้นทางขรุขระ เหล่านี้ล้วนทำให้การเดินแต่ละก้าวไม่สมบูรณ์แบบ เห็นไหมคะ ...อุปสรรคเกิดกับชีวิตได้ง่าย ไม่จำเป็นต้องเข้าสู่วิกฤตการณ์แต่อย่างใดเลยนะคะ
20 สิงหาคม 2547 11:24 น. - comment id 313449
@...น้องปุ๋ย มณี ปัทมะ ตารา... กาลเวลาพาใจให้เวียนวก ต่างล้วนตกอยู่ในเงาเคล้าปัญหา หลายกาลกัปนับนานที่ผ่านมา จึงบังเกิดพุทธามาส่องธรรม สวัสดีค่ะน้องปุ๋ย ขอให้มีความสุขสงบและสมปรารถนานะคะ
20 สิงหาคม 2547 11:25 น. - comment id 313453
@...เรนน้อย... ขอบคุณจ้ะนักศึกษาที่ซุกซนของพี่ดอกแก้ว สวัสดีจ้ะ
20 สิงหาคม 2547 19:40 น. - comment id 313665
เมื่อความกล้าเกาะกลุ่มกันไปทั่ว ความหวาดกลัวโกยก้าวจ้ำอ้าวหนี อย้าท้อแท้ทุกข์ทนนะคนดี คงจะมีวันนี้ที่รอคอย ไม่ทราบว่าให้คะแนนผมเท่าไหร่ครับพี่
20 สิงหาคม 2547 23:03 น. - comment id 313791
@...ชัยชนะ... เมื่อความกล้ามาเป็นกลุ่มชุมนุมชน สามัคคีปรี่ล้นบนความหวัง มีวันนี้ที่รอคอยด้วยพลัง ให้คะแนนอีกครั้ง..เต็มสิบเลย เอาไปเลย...คนกล้า ...เต็มสิบ เต็มร้อย
21 สิงหาคม 2547 10:48 น. - comment id 314002
กลอนงดงามในสื่อและความหมายมากเลยครับ แก้วประเสริฐ.
21 สิงหาคม 2547 21:02 น. - comment id 314315
@...แก้วประเสริฐ... คิดเพื่อให้เกิดกำลังใจ ต้องคิดว่าเรามีความสามารถ และอุปสรรคที่ดาหน้าเข้ามา ก็คือส่วนที่ช่วยเสริมสร้างความสมบูรณ์แบบให้แก่เรา...มากกว่าที่จะคิดว่ามีใครกำลังจ้องจะทำลาย ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ