มาดมั่นหมายสู้บู้ชีวิต สวรรค์ลิขิตเจ็บกี่ครั้งไม่เคยสน ทุกข์แค่ไหนเศร้าแค่ไหนกล้าเดินชน แม้ลมฝนที่หนาวเหน็บยังผ่ามา มาวันนี้ท้อแท้เกินก้าวต่อ แต่คงพอรู้ตัวเองใช่ไหมหา? คงรู้ว่ามันต้องมีสักเวลา ที่จะกล้าสู้ต่อเพื่อตัวเอง
15 สิงหาคม 2547 20:45 น. - comment id 312370
เมื่อกี้เจอสาวทนง ตอนนี้มาเจอ โดมผู้จองหอง แต่งได้ดีมากจัง อารมณ์ทนงช่างคมกริบ เหมือน กับนัยยะแห่งกลอนที่ต้องการสื่อ ออกมา ทำได้ดีมากน่าชื่นชมมาก ๚ะ๛ size>
15 สิงหาคม 2547 20:48 น. - comment id 312375
อยากให้เธอรู้ว่าฉันคอยห่วง ไม่ว่าเธอจะควงใครไหน-ไหน แค่ห่วงอยู่ห่าง-ห่างอย่างนี้ก็สุขใจ ขอมองเธอไกล-ไกลอย่างอาทร ฯ
15 สิงหาคม 2547 22:59 น. - comment id 312427
วีนัสก็รับรู้และเข้าใจ ว่าทุกสิ่งที่เป็นไป..เพราะเวลา.. ทุกสิ่งทุกอย่างจำเป็นต้องฟันฝ่า เพื่อความกล้าในวันหน้า..เพื่อตัวเอง.. นะคะ.. แวะมาทักทายค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน.. ช่วงนี้เหนื่อยๆเลยๆท้อๆนิดหน่อย .. วีนัสก่ะเจ้า
16 สิงหาคม 2547 21:19 น. - comment id 312811
ถ้า..ไม่กล้า..จะก้าวต่อ ก้อหยุดรอ..อยู่ตรงนั้น..อย่าไปไหน.. รอผู้กล้า..มาฉุดรั้ง..ให้ก้าวไป ในเมื่อเธอ..ไม่มีใจ..ที่กล้าพอ.. ++++++++++++++++++++++++++++ ...มาเป็นกำลังใจ.. ^___^
19 สิงหาคม 2547 19:34 น. - comment id 313217
กลอนดี คุณโดน ผมต้องดัน สู้ๆๆ ฮูเล ฮูเล ฮูเล ฮ่า ฮ่า.... ฮูลา ฮูลา ฮูลา เฮ่ เฮ่....
22 สิงหาคม 2547 10:15 น. - comment id 314530
หวัดดีค่ะ วันนี้มาแนวใหม่ กลอนออกแนวบากบั่นต่อชีวิต แปลกดีค่ะ แต่ก็เพราะ แวะมาเยี่ยมช้าอย่าว่านะคะ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเลยอ่ะ ยุ๊ง ยุ่ง แต่ชีวิตก็ต้องก้าวต่อไป ขอให้ไปให้ถึงฝันนะคะ เมื่อมีฝันวันไหนใจไม่ท้อ ฝันช่วยต่อลมหายใจให้มีหวัง ก้าวต่อไปสู่จุดหมายด้วยพลัง แม้ฟากฝั่งยังอยู่ไกลไม่กลัวเกรง