ก่อนฝนพร่ำ พรูพรั่ง ทั่งแหล่งหล้า เนาในฟ้า มืดมน ทนกระแส ดั่งจิตใจ เรรวน และปรวนแปร เฉกเช่นแพ้ จิตใจ ในตัวเรา หลังฝนหยุด หยุดจิต คิดหมองหม่น ประหนึ่งคน หยุดจิด คิดโง่เขลา เหมือนหยุดจิต พินิจ คิดตัวเรา ช่างเหมือนเนา ในฟ้า หลังฝนจริง
Kid 3rd 1 ส.ค. 2547 01:53 น. - ID 58261 
1342
4
0
1 สิงหาคม 2547 05:50 น. - comment id 303683
คว้าหลังฝนคนกล้าคว้ากระเป๋า สีดำเทาเงานี้สีไร้ศรี หยาดฝนฉ่ำล้ำหยาดสาดทั้งปี รักที่มีพี่นี้รักมึนงง
1 สิงหาคม 2547 08:38 น. - comment id 303739
กลอนเยี่ยมครับหลอมรวมจินตนาการแห่งจิตเข้ากับฝนได้ดี หวังว่าพอฝนซาความคิดใหม่ที่ ดีกว่าคงจะมาปรากฎให้หายหมองนะครับ๚ะ๛ size>
1 สิงหาคม 2547 11:05 น. - comment id 303848
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ เขียนได้ดีนะ
2 สิงหาคม 2547 20:11 น. - comment id 304585
เพราะค่ะพี่ นัฐยิ้มให้น๊า ^-^ มาทักทายค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
