..ด้วยรัก.และ คิดถึง.

อาภาภัส


                                 อยากเอ่ยคำคำนี้ผ่านฟากฟ้า
                                 คือคำว่าด้วยรักและคิดถึง
                                 ให้มวลเหล่ากวีสานความตราตรึง
                                 ดุจดั่งหนึ่งเพชรจรัสมนัสงาม
                               อยู่แห่งไหนแสนไกลใจจงรู้
                               นบพธูมิ่งมิตรชาวสยาม
                               อาสาชาติอีกมาดเพียงในนาม
                               หากใจความล้วนเทอดภาษาไทย
                               เราเกิดมาที่มาต่างพ่อแม่
                               แต่สิ่งแน่แม่เราชาติศรีใส
                              ชีวิตสุขใต้ร่มรัตนตรัย
                              เงาหัวใจไร้เหงา.อิ่มเริงชนม์
                             คราบรอยกาลวีระบุรุษสร้าง
                            อาณากว้างตกออกบอกมุ่งผล
                            ให้ลูกหลานสืบสานธราดล
                            เอาใจวนเหนือใต้คือหนึ่งเดียว
                            ท่านหลั่งเลือดเชือดสานผ่านความสุข
                            เราจงปลุกสามัคคีอย่างแน่นเหนียว
                            ร่วมแรงรักร้อยถักประสานเกลียว
                            ให้ดั่งเคียวคมฟาดอำนาจเพลิง
                           ทุกอณูผืนภพแผ่นดินทอง
                           ผูกจับจองพลีชีพเพื่อเถลิง
                           ชาติอยู่ยั้งพลังแกร่งเถกิง
                           บุญบันเทิงชโลมอาบคราบธุลี
                           โลหิตรดหยดหยาดครั้งโบราณ
                           จงผสานเสริมใจปลูกศักดิ์ศรี
                           ทุกจิตล้วนจงจำคุณความดี
                           อย่าหน่ายหนีหลีกบั่นฟันกันเอง
                           ตัวข้าน้อยแสดงบทพจนา
                           คงภาษาบรรพชนทั่วโลกเหยง
                          ไทยใหญ่ยิ่งเขาสยบเขายำเกรง
                           ลือระเบงเกริกกล้าสง่าธรรม
                       เราโอบเอื้อเจือจานทุกดวงจิต
                       รักสถิตย์ผนึกนานมิถลำ
                       คารวะบรรพบุรุษเป็นประจำ
                      สว่างล้ำเรืองสวรรค์ผดุงเมือง 
                      เลือดทุกหยดรดชาติมิสาดเปล่า
                      ผองต่างเหล่าละออระเรื่อเหลือง
                     เทหัวใจผืนไทยยังประเทือง
                     เนานองเนืองเนื่องนับวะวับใจ
                    ด้วยความรักคิดถึงซึ่งตรงมั่น
                    ใครโรมรันคงคร้ามขยาดไถล
                    ด้วยไทยล้วนอวลรักภักดีไทย
                    หลอมดวงใจเทิดไทยไปนิรันดร์
                    ณ..ที่นี้พึงรู้พึงสดับ
                    ลำนำขับพลีมามอบมิ่งขวัญ
                    ขอดวงใจอย่าร้างอย่าลืมกัน
                    ดั่งทุกวันคงแสงอรุโณทัย
                                                   ..   ด้วยรัก และคิดถึง..
                                                                                อาภาภัส
                   
                   
        
                     
				
comments powered by Disqus
  • กุ้งหนามแดง

    18 กรกฎาคม 2547 11:37 น. - comment id 300352

    ..ด้วยรักและคิดถึงเช่นกันค่ะ..
  • ลอยไปในสายลม

    18 กรกฎาคม 2547 11:44 น. - comment id 300358

    กลอนดีค่ะ เทิดไว้เพื่อชาวสยาม
    
    
  • Robert TingNongNoi

    18 กรกฎาคม 2547 12:37 น. - comment id 300380

    
    กลอนยอดเยี่ยมไพเราะและงดงามมาก  ทั้งทาง
    รูปลักษณ์แห่งกลอนและนัยยะที่ซ่อนแฝงอยู่ใน
    ปลุกเร้าความฮึกเหืมให้เราแหนห่วงแผ่นดินเกิด
    ที่บรรพชนยอมสละทุกอย่างแม้ชีวิตเพื่อปกป้อง
    ให้แก่ชนรุ่นเรา ซึ่งจะต้องรักษาต่อไปให้รุ่นหลัง
    ขอยกย่องในความคิดที่รังสรรค์ที่นำมาร้อยเรียง
    ให้ได้อ่านกันเพื่อตระหนักถึงความจริง ซึ่งหลาย
    อาจลืมเลือนไป เพราะอาริยธรรมใหม่มารุกราน๚ะ๛
    
    size>
  • อาภาภัส

    18 กรกฎาคม 2547 13:00 น. - comment id 300401

    -ขอบคุณคุณกุ้งนะคะ
  • อาภาภัส

    18 กรกฎาคม 2547 13:02 น. - comment id 300404

    ขอบคุณคุณลอยไปแล้วก็ลอยมาเยี่ยมค่ะ
  • อาภาภัส

    18 กรกฎาคม 2547 13:06 น. - comment id 300408

    ขอบคุณคุณอรรถสิทธิ์  ณ  โรเบิร์ดทิงนองนอย
    
        ชอบจริงทิงนองนอย   
    มาร่วมร้อยลำนำฝัน
    ชาติไทยยิ่งใหญ่พลัน
     ทบความฝันมัดเป็นเกลียว
  • พี่ดอกแก้ว

    18 กรกฎาคม 2547 16:04 น. - comment id 300491

    ภาษาไทยหลอมคนไทยให้เป็นไทย
    มีภาษาตนเองใช้ในกล่าวขาน
    เอกลักษณ์เสรีมีมานาน
    ที่บันดาลด้วยบรรพชนคนรักษ์ไทย
    
    
  • อาภาภัส

    18 กรกฎาคม 2547 16:46 น. - comment id 300501

    ขอบคุณค่ะนามนี้พี่ดอกแก้ว
    พราวขาวแพร้วกลิ่นกรุ่นละมุนหวาน
    รักดอกแก้วรักแล้วรักมานาน
    สืบใจสานในแดนม.ศ.ก
  • เมกกะ…ผู้ชายอารมณ์ดี..อิ_อิ

    18 กรกฎาคม 2547 19:39 น. - comment id 300571

         สวัสดีครับคุณอาภาภัส
       วันนี้เมกแค่แวะมาเยี่ยมนะครับงานบีบรัดครับ
    เมกกำลังยุ่งกับงานมากเลยอ่ะครับขอโทษนะครับ  
    
    ~*~นานแล้วที่ไม่ได้เจอกัน 
    ยังจำฉันคนนี้ได้หรือเปล่า 
    เงียบหายไปนานไม่มีข่าวคราว 
    ลืมกันไปแล้วหรือเปล่าคนดี 
    
    ~*~ส่วนฉันยังเหมือนเดิมทุกอย่าง 
    ความคิดถึงไม่จืดจางไปกว่านี้ 
    มีเพียงความเหงาที่เพิ่มขึ้นทุกนาที 
    หากไม่เจอเธอวันนี้ก็ไม่รู้พรุ่งนี้จะอยู่อย่างไร  
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ YoU dOnt knOw +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ 
    
  • เมจิคเชี่ยน

    18 กรกฎาคม 2547 21:28 น. - comment id 300637

    อ่านแล้วมันชื่นใจจริงๆนะขอรับ ^^
    
    
  • อาภาภัส

    18 กรกฎาคม 2547 22:10 น. - comment id 300661

    ขอบคุณคุณเมกกะ
    I dont know who you are
    You know who you are 
    But I know what we are
    The World
  • อาภาภัส

    18 กรกฎาคม 2547 22:12 น. - comment id 300662

    ขอบคุณคุณเมจิกเชี่ยนค่ะ
  • ชัยชนะ

    19 กรกฎาคม 2547 04:47 น. - comment id 300752

    ไตรงค์ ธงสะบัด โบกไสว
    จงภูมิใจ ในชาติ ช่วยรักษา
    วัฒนธรรม ประเพณี นำพัฒนา
    อีกภาษา สื่อสัมพันธ์ อันดีงาม
    
  • อาภาภัส

    20 กรกฎาคม 2547 19:36 น. - comment id 301324

    -ขอบคุณคุณชัยชนะ
    ประเทศไทยใหญ่ยิ่งสิ่งแหนหวง
    ใจทุกดวงต้องรักสมัครสมาน
    ปฐพีปกป้องตราบเนานาน
    มั่นประสานสร้างขวัญกำลังใจ
  • เอกมาศ ครับ ไม่ได้ล็อกอิน

    21 กรกฎาคม 2547 22:24 น. - comment id 301498

    ( ^_^ )........Lovely....
  • อาภาภัส

    24 กรกฎาคม 2547 18:21 น. - comment id 302007

    เอกองค์คงคำเอกมาศ
    งานวิลาศตื่นตาไฉน
    รำลึกผนึกมั่นแดนไทย
    ใจเจ้าใหญ่สมควรนาม
    
       ตอบงานที่คุณเขียนที่เกี่ยวกับ24 มิ.ยน่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน