...ท้อถอย สิ้นหวัง... ทางชีวิต เดินไป ใกล้จุดหมาย ดิ้นรนไป เอื้อมไป จะได้คว้า หวังที่ฝัน วาดไว้ กลับต้องมา จำจากลา หกล้ม ระทมใจ เคยขึ้นไป หลายขั้น ฝันกลับหมด ใจรันทด แท้ท้อ ขอหยุดคิด จะไม่ทำ ทุกสิ่ง นิ่งสนิท สงบจิต สงบใจ ไว้รอคอย ให้ท้อถอย ทำใจปลง คงไม่ไหว จะก้าวไป อย่างไร เจ้าใจนี้ อยู่ครวญคร่ำ เฝ้าจำ อย่างเคยมี แต่วันนี้ ไม่มี ที่ผ่านมา ...กำลังใจ เริ่มใหม่... นอนนับวัน ดูเดือน ที่เลื่อนผ่าน เฝ้าแต่ฝัน ถึงอดีต กรีดใจช้ำ จะขอเอา ความหลัง ที่เจ็บจำ เอามานำ จำจด เป็นบทเรียน คนพากเพียร หมั่นทำ ย้ำต้องสู้ ผิดเป็นครู สักครั้ง ยังไม่ตาย ตาบอด ใจไม่บอด ยังสู้ได้ เราเป็นใคร ลุกอีกหน ให้คนลือ โอกาสคือ สิ่งที่เรา จะเฝ้าคว้า หวังลอยมา จากไหน ใจไม่รู้ หากหกล้ม สิ่งที่ทำ ใช่นอนดู ลุกขึ้นสู้ อีกครั้ง ยังไม่สาย ไม่มีใคร เริ่มใหม่ ได้ที่เก่า จงไต่เอา ขึ้นที่หนึ่ง ซึ่งเพิงเริ่ม แล้วมาเอา ขั้นที่สอง มาต่อเติม ค่อยค่อยเพิ่ม ที่ละขั้น อย่างมั่นใจ สักวันได้ ถึงจุดหมาย ที่ปลายฝัน ความหวังนั้น เป็นจริงได้ หากใจสู้ ควรจะเริ่ม ตรงไหน ใจจะรู้ ไม่มีครู อยู่ที่ไหน ใจบอกเอง @@@@@@@@@@@@@@@@@@@ ..... สิ่งแรกที่ควรทำยามล้ม ไม่ใช่นอนเจ็บอยู่อย่างนั้น..... ..... แต่ที่ควรทำ คือลุกขึ้นก่อน เจ็บเพียงใด จงลุกขึ้น .... โอกาส มิได้อยู่ที่คนรอ แต่หากอยู่ที่เราจะคว้ามัน หรือ ไม่ @@@@@@@@@@@@@@@@@@@ ...พี่ชายเรไรใจดี...ให้กำลังใจน่ะค่ะ...เลยเอามาอวด...อิอิอิ...ขอบคุณค่ะพี่ชายใจดี...
17 กรกฎาคม 2547 17:46 น. - comment id 299921
แต่งได้ยอดเยี่ยมทั้งคู่ แต่ละกลอนถึงมีจุดไคล แม๊กซ์ที่แตกต่าง แต่ก็ประสานกันได้อย่างน่าทึ่ง สวยงามมากทั้งฉันทลักษณ์และนัยยสำคัญ๚ะ๛ size>
17 กรกฎาคม 2547 18:24 น. - comment id 299949
เพราะนะครับ แต่แนะนำอย่างนึงว่า ควรมีสัมผัสระหว่างบทด้วยจะดีครับ
17 กรกฎาคม 2547 18:49 น. - comment id 299987
สุยอดไปเลยค่ะ เก่งมากๆเลย อยากมีคนปลอบบ้างจังเลยอิ อิ กำลังใจมีให้สำหรับทุกคน จงคว้ากำลังใจนั้นไว้ แม้เวลาล่วงผ่านไป แต่กำลังใจที่มีให้ไม่ผ่านเลย..
17 กรกฎาคม 2547 19:11 น. - comment id 299998
เพราะมากค่ะ +++มาทักทายอ่ะค่ะ+++
17 กรกฎาคม 2547 21:49 น. - comment id 300070
กำลังใจ....เป็นสิ่งสวยงาม.... ความพยายาม..สร้างเอาไว้ บอกตัวเอง..ให้สู้สู้ต่อไป เพราะกำลังใจ..จะเคียงข้าง..บนทางเดิน ............................................................
18 กรกฎาคม 2547 00:46 น. - comment id 300159
มาให้กำลังใจ..อีกใจ
18 กรกฎาคม 2547 07:38 น. - comment id 300245
มาให้กำลังใจอีกคนค่ะ ... พี่เรไรพูดถูกนะคะ .. .... โอกาส มิได้อยู่ที่คนรอ แต่หากอยู่ที่เราจะคว้ามัน หรือ ไม่ จะเก็บเอาไปบอกใจตัวเองบ้าง ............................
18 กรกฎาคม 2547 11:43 น. - comment id 300357
แอบย่องเข้ามาตอบหน่อยน่ะครับ เจ้าของบ้าน คุณ robert ขอบคุณครับ คุณ พิกุลทอง ขอบคุณครับ สำหรับคำแนะนำจะพยายามต่อไป สำหรับ กลอนบทนี่ รีบเขียนน่ะครับ คุณ ลอยไปในสายลม เราต่างเป็นสหายร่วมโลก ยามเพื่อนทุกข์โศก จะนิ่งดูดายอย่างไรกัน คุณ atm ขอคุณครับที่เข้ามาชม คุณ magic ยามมีทุกข์จงนึกถึงฉัน กำลังใจนั้นจะร่วมสร้างสู้ต่อไป คุณ รดา ขอบคุณสำหรับอีกหนึ่ง ใจครับ คุณ ผู้หญิงสีม่วง ถูกแล้วครับ มันอยู่ที่เราจะคว้ามันหรือไม่ ต้องบอกตัวเอง เจ้าของบ้าน สู้ต่อไปมันไม่มีอะไร เลวร้ายที่สุดในชีวิตหรอก
18 กรกฎาคม 2547 21:17 น. - comment id 300629
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมค่ะ... เจ้าของบ้าน สู้ต่อไปมันไม่มีอะไร เลวร้ายที่สุดในชีวิตหรอก จาก : รหัสสมาชิก : 5157 - เรไร แล้วก้อขอบคุณคุณเรไรนะคะที่แอบยอ่งมาให้กำลังใจอีกรอบ...อิอิอิ แน่อยู่แล้วค่ะ