หยาดน้ำตาคราเสียใจที่ไหลริน อาจกลบสิ้น..คนหนึ่งซึ่งเคียงข้าง หยาดน้ำตากลายเป็นม่านอำพราง จึงเคว้งคว้างเหมือนลำพัง...หลั่งน้ำตา เสียงสะอื้นขื่นขมระทมคราง ลบเสียงจางจากคนหนึ่งซึ่งถามหา ด้วยความรักภักดีเสมอมา เสียงสะอื้นดังกว่า...เสียงห่วงใย ไม่อยากให้ใครคนนั้นต้องพรั่นพรึง อยู่เพียงหนึ่งในนาทีที่หมองไหม้ จึงสัมผัสแผ่วเบาอย่างเข้าใจ ร้องไปเถิด..ร้องไปให้เพียงพอ แล้วหยุดพักสักหน่อยฟังถ้อยนี้ อาจไม่ใช่คนที่เธอร้องขอ แต่สมัครหัวใจไม่รีรอ มาถักทอความอบอุ่นละมุนใจ จะคอยซับน้ำตาคราล้นหลาก และไม่พรากไหล่พิงหนุนอิงให้ จะขับขานเรื่องประโลมโหมแรงใจ อยู่เป็นเพื่อนใกล้ๆไม่ห่างเลย
พี่ดอกแก้ว 16 ก.ค. 2547 07:30 น. - ID 57391 
807
9
0
16 กรกฎาคม 2547 07:50 น. - comment id 299320
ผมเข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่นะครับ กลอนไพเราะมากครับ ผมแอบแบ่งกลอนพี่มาลงบ้างก่อน ไม่โกรธกันนะครับ
16 กรกฎาคม 2547 09:00 น. - comment id 299323
ไพเราะมากในสำเนียงกลอนและภาษาที่ใช้ สามารถสร้างอารมย์เศร้าและเหงาออกจาก บทกลอนได้ นับถือในฝีมือครับ สื่งใดหนักก็พักเถิดเลิกกิเลศ ที่อาเพศในหัวใจให้เศร้าหมอง ปลงละเลิกจะสร้างให้ใจลำพอง อย่าคนองไปเล่นรักจักพาตรม ๚ะ๛ size>
16 กรกฎาคม 2547 11:33 น. - comment id 299365
อยากจะเช็ดบ้ำตาหันมาซบ กับอกพี่ที่เคารพหยุดร้องไห้ ได้ไออุ่นแอบอิงผิงหัวใจ พริ้มละไมหลับฝันฟังขานเพลง คงมีความสุขสมหาใดปาน
16 กรกฎาคม 2547 13:29 น. - comment id 299441
@...ผลิใบสู่วัยกล้า... ถ้าเห็นว่าเป็นประโยชน์และไม่เสียหายก็เชิญลงได้ตามสายค่ะ
16 กรกฎาคม 2547 13:38 น. - comment id 299455
@...Robert TingNongNoi... สำเนียงกลอนวอนให้เข้าใจว่า มิตรภาพยังตรึงตราไม่รู้สิ้น กระแสแห่งไมตรียังไหลริน ไม่สุดสิ้นความห่วงใยในมิตรรัก ขอบคุณมากค่ะโรเบิร์ต
16 กรกฎาคม 2547 13:56 น. - comment id 299466
@...ฤกษ์... หยิบทิชชูมาให้ไว้ตรงนี้ น้ำตาที่รินไหลใช้ซับเสีย แล้วล้างหน้าให้คลายหายอ่อนเพลีย พี่คนเนี้ยจะเปิดเพลงลูกทุ่งให้ฟัง มีความสุขน้อยๆไปก่อนละกันนะฤกษ์ ขอซับน้ำตาให้น้องๆสุภาพสตรีก่อนนะคะ ฟังเพลงกระเป๋าแบนแฟนทิ้งไปก่อนละกัน..
16 กรกฎาคม 2547 15:15 น. - comment id 299518
หน้าส่วนตัว
ระทมจิตคิดไปหัวใจพราก
ต้องจำจากฝากไว้ให้ขื่นขม
ตรมด้วยคิดปิดกั้นบั่นระทม
เพียงอารมณ์ลมวูบรักโรยรา.
แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2547 22:58 น. - comment id 299645
หยุดน้ำตา เถิดน้อง อย่าร้องไห้ ปัญหาใด ใช้ปัญญา พาแก้ไข เรื่องทุกอย่าง มีทางออก อันวิไล พร้อมใช่ไหม แรงใจมา ปัญหาพัง
17 กรกฎาคม 2547 23:03 น. - comment id 300104
@...แก้วประเสริฐ... รักแสนหวานเบ่งบานเพียงชั่วครู่ ผ่านฤดูก็ร่วงโรยโปรยสลาย ความหนักแน่นเริ่มโยกและคลอนคลาย สิ้นความหมายเพราะเวลามาเปลี่ยนแปลง สวัสดีค่ะแก้วประเสริฐ มาเขียนกลอนรักเศร้าๆกันบ้างนะคะ
17 กรกฎาคม 2547 23:08 น. - comment id 300106
@...ชัยชนะ... เมื่อมีทางเข้ามาปัญหานี้ ทางออกย่อมต้องมีให้แก้ไข อยู่ที่เราจะเลือกตัดสินใจ เดินอย่างไรจะพ้นทางวนเวียน ขอบคุณที่แวะมาจ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
