วันคืนแห่งความเหนื่อยล้า ช่วงเวลาแห่งความเงียบเหงา ความสับสนในใจเรา อาจโศกเศร้าอยู่เดียวดาย รับรู้ถึงความแปรเปลี่ยน ที่หมุนเวียนทั้งดีร้าย ความรู้สึกดีดีตั้งมากมาย อาจเลือนสลายไปเมื่อวาน กลบเกลื่อนความโศกเศร้า ข้างหลังเงาความยิ้มหวาน ภายในแม้ใจร้าวราน เพียงไม่นานหรอกนะใจ ฯ
14 พฤศจิกายน 2544 05:15 น. - comment id 19311
เพราะดี...ชอบนะคะ
14 พฤศจิกายน 2544 09:09 น. - comment id 19337
หายไปนานจังภีม คิดถึงนะ ทำไมกลอนเศร้าจัง
14 พฤศจิกายน 2544 09:44 น. - comment id 19341
โลกหมุนปาย ทุกอย่างก้อต้องมีเปลี่ยนกันบ้างซิจ๊ะ....
14 พฤศจิกายน 2544 09:55 น. - comment id 19345
อย่าเศร้านานเลยนะ
14 พฤศจิกายน 2544 17:19 น. - comment id 19396
เพราะดีจ้า
15 พฤศจิกายน 2544 00:18 น. - comment id 19437
ไม่อยากให้มีใครเศร้าเลยค่ะ
15 พฤศจิกายน 2544 07:35 น. - comment id 19471
หายไปนานจริงๆ แต่ยังไม่ลืมนะ.....กลอนเพราะเหมือนเดิมเลยค่ะ(มากขึ้นด้วย)
19 พฤศจิกายน 2544 12:01 น. - comment id 20129
อืม...นั่นสิ ภีม..หายไปนานมากกกเลยมีแต่คนคิดถึง ปลื้มแทนอ่ะ (^_^) // กลอนเพราะความหมายลึกซึ้งกินใจมากเลยค่ะ