เยือนมิตร(ต่อ)

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

ก็เคียงใจเคียงกันจวบวันนี้
บ่ห่างหนีไปไหนให้ห่วงหา
อาจอยู่ห่างกันบ้างบางเวลา
ยังกลับมาต่อวันเติมฝันงาม
	ทวนวันทวนใจหน่อยไหมเพื่อน
อดีตเลือนแล้วไหมไม่ต้องถาม
วันเก่าเก่านึกทุกคราวยังวาววาม
ยังเห็นความเป็นมาประสามิตร
	นุชนารถหวานบ่จืดเรียนพืชสวน
ภาควิชานี้ล้วนชวนชื่นจิต
สวยบวกแกร่งมีแรงกล้ามมีความคิด
มีชีวิตมีชีวาน่าชื่นชม
	นายกับกันแม้ต่างภาคต่างวิชา
ยังกลายมาเป็นมิตรสนิทสนม
ชอบดนตรีกวีศิลป์ถิ่นนิยม
ชอบลับคมคิดชาญเชิงการเมือง
	นุชนารถน้องน้อยเจ้ากลอยเงียบ
ความคิดเฉียบพูดเมื่อไหร่ก็ได้เรื่อง
เป็นสาราณียกรส่อแววเรือง
จุลสารชื่อประเทืองปัญญาไทย
	กันเขียนกลอนอ่อนเขลาเอาไปส่ง
เธอบ่ลงแถมว่าล้าสมัย
เลยเขียนจีบบีบอารมณ์สาสมใจ
ผลเป็นไงนายก็เห็นเป็นเช่นนั้น
	เรียนจบแล้วนุชก็ทำสำนักพิมพ์
เพื่อนของนายขมองอิ่มอวยสวรรค์
เป็นบอ.กอ.สอ.นอ.พอ.เพลงพระจันทร์
นุชจ้างเรารายวันปั่นคำนำ
	พิมพ์หนังสือรายสะดวกก็ไหลดี
แต่บ่รวยสักทีพี่อย่าขำ
ได้ซีไรต์หน่อยเถิดเถิกจะเลิกอำ
ว่าลำนำเล่มใดใครเขียนแทน
	ก็คิดถึงนายล่ะนักกวี
นายน่ะมีคลังคำหลากส่ำแสน
เคยดวลกลอนต่อหน้าประดาแฟน
นายยิ้มแป้นรับโล่เราโหลโรย
	นายยังเขียนกาพย์ฉันท์ไหมวันนี้
กันสิมีแต่หิวและหวิวโหย
ในรสโคลงกาพย์ฉันท์อันบีบโบย
เขียนและอ่านอยู่โดยตัวคนเดียว
	มาเยือนนายหลายวันช่วยกันที
ขอนอนเขียนบทกวีบนเรือนเสี่ยว
ที่อยู่ใกล้น้ำตกนั่นเลยเชียว
ได้บทกวีบทเดียวก็ดีใจ
	งานเก่าเก่าของนายหายหรือยัง
กันยืมอ่านอีกครั้งจะได้ไหม
ถ้ายินดีให้ตีพิมพ์พิมพ์หทัย
ขอพิมพ์ส่งซีไรต์ได้ไหมเกลอ
-------------------------------