มองดูเงาจันทรสะท้อนน้ำ พอฝนพรำน้ำนั้นก็สั่นไหว เงาในน้ำระส่ำเพี้ยนก็เปลี่ยนไป ไม่เห็นได้ละม้ายจันทร์ที่ฉันมอง เงาที่ไหวเหมือนใจที่มันสั่น ฤทัยพรั่นพลันจะแยกแสกเป็นสอง ฝนก็ร่วงลงมาฟ้าก็ร้อง น้ำตานองสองแก้มแซมฝนโปรย ร้องไปเถิดร้องออกมาท้ากับฝน เกิดเป็นคนเจอทั้งอิ่มทั้งหิวโหย เจอทั้งสุขทุกข์สั่งนั่งโอดโอย ฤาอิดโรยอ่อนแรงถูกแพงเจอ แต่ว่าเกิดเป็นมนุษย์ต้องหยุดคิด ว่าชีวิตที่ใช้อย่าไผลเผลอ ทุกปัญหามีกุญแจหาให้เจอ น้ำตาเอ่อเสียใปไม่ได้ความ...........
ปลากัดจีนครีบแก้ว 1 มิ.ย. 2547 00:10 น. - ID 54539 
1347
5
0
1 มิถุนายน 2547 00:32 น. - comment id 277880
เมื่อเรานั้นเกิดมาเป็นมนุษย์ จะให้หยุดสิ่งฝันที่ฝันใฝ่ คงไม่ใช่มนุษย์แน่แท้ในใจ เพราะมนุษย์มีฝันใฝ่กันทุกคน ส่วนปัญหาหนักเบาอย่าเขลาอยู่ ควรตรอกดูแล้วก็สู้ในทุกหน เพราะปัญหาแพ้ปัญญาในตัวคน หากว่าเราจะดิ้นรนและสู้ไป *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
1 มิถุนายน 2547 00:56 น. - comment id 277890
ชอบกลอนของคุณจังงงงงง ความหมายดีมั่กๆ
1 มิถุนายน 2547 01:15 น. - comment id 277898
เกิดเป็นคนทนกันไปตราบสิ้นชีพ จะเร่งรีบฆ่าตัวตายกันไปไหน ใช้ชีวิตให้คุ้มสุขสมไป อยู่กับทุกข์ให้จิตใจได้มีแรง เขียนดีจังค่ะ
1 มิถุนายน 2547 01:46 น. - comment id 277917
:)
2 มิถุนายน 2547 22:40 น. - comment id 279108
ขอขอบคุณด้วยใจจริงครับ
18 มิถุนายน 2547 00:27 น. - comment id 282816
อ่านแล้วให้กำลังใจดีจัง แต่งกลอนเพราะนะค่ะ เข้าใจเปรียบเทียบดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
