ไม่หวังผล

พี่ดอกแก้ว

เมฆที่เคลื่อนเกลื่อนฟ้ามารวมกาย 
กำเนิดสายธาราวรรษาสรวง 
ทุกหยาดหยดรดรินถิ่นทั้งปวง 
ในอ้อมทรวงชุ่มฉ่ำนำความเย็น 
โขดเขาเขินเนินไพรได้น้ำฝน 
ที่ร่วงหล่นรวมสายคลายทุกข์เข็ญ 
ไหลซึมเซาะแทรกร่างพร่างกระเซ็น 
รวมกันเป็นลำธารผ่านคีรี 
เมฆแยกร่างพรางตามาเป็นน้ำ 
หล่อเลี้ยงตามพฤกษ์พงดงวิถี 
แตกช่อใหม่ให้ความเขียวขจี 
ต่อจากนี้ผลิตผลบนต้นพันธุ์ 
หมู่สัตว์น้อยและใหญ่อาศัยป่า 
ปูและปลาอาศัยธารบ้านสุขสันต์ 
ธรรมชาติมอบให้กันและกัน 
ไร้ขีดคั่นกำหนดกฎตอบแทน 
ลำธารไหลทางลุ่มตามกลุ่มพฤกษ์ 
ไม่เคยนึกกักน้ำความหวงแหน 
ยังคงไหลให้ร่างไปต่างแดน 
จนมาตรแม้นหยดสุดท้ายที่ปลายทาง 
ทำหน้าที่ผู้ให้ได้เต็มที่ 
ไม่เคยมีสิ่งใดให้หมองหมาง 
ให้ทุกหยดรดรินจนสิ้นจาง 
ไม่เคยวางอำนาจประกาศคุณ 
ต่างมนุษย์ผู้ไม่หยุดการร้องขอ 
ไม่เคยพอไขว่คว้ามาอุดหนุน 
คนส่วนใหญ่ให้แล้วคิดถอนทุน 
จึงว้าวุ่นทุกข์ใจไม่ได้คืน 
หากการให้คือการให้ไม่หวังผล 
ให้เพราะตนมีให้มิใช่ฝืน 
ให้ด้วยปรารถนาดีนี้ยั่งยืน 
ไม่หวังผลกลับคืนนี้สุขใจ